Ξεχειλισμένοι κάδοι απορριμμάτων, χαλασμένο οδόστρωμα, σπασμένα σιντριβάνια διάσπαρτα σε όλο το Τορόντο κι ένα χαοτικό κέντρο, όπου ποδηλάτες δίνουν μάχη με τα αυτοκίνητα για τη χρήση του δρόμου.
Για κάποιους, η αταξία μπορεί να σηματοδοτεί αστική παρακμή και ακυβερνησία. Αλλά για τους φαρσέρ πίσω από το πρότζεκτ AusterityTO, που παρουσιάστηκε πρόσφατα, είναι το έργο ενός «τολμηρού, παγκόσμιας κλάσης καλλιτέχνη», ο οποίος χρησιμοποιεί τη μεγαλύτερη πόλη του Καναδά ως καμβά για να δημιουργήσει ένα τεράστιο δημόσιο έργο τέχνης.
Λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές του Τορόντο στα τέλη Οκτωβρίου, πλακέτες σαν αυτές που συνήθως βρίσκονται σε ένα μουσείο τέχνης έχουν ξεφυτρώσει σε όλη την πόλη, καταδεικνύοντας μια πόλη σε παρακμή - και κατακεραυνώνουν τον δήμαρχο Τζον Τόρι, για αυτό που περιγράφει ως πολιτική λιτότητας.
Μια πλακέτα, καρφωμένη σε ένα βανδαλισμένο σιντριβάνι, το μετατρέπει σε ένα γλυπτό με τίτλο Urinal [Ουρητήριο], το οποίο - σύμφωνα με το σε στιλ γκαλερί σχόλιο - «ζητά από τον θεατή να φανταστεί τι θα μπορούσε να είναι και να αναρωτηθεί γιατί δεν είναι».
Ένας κάδος απορριμμάτων καλυμμένος με έναν παχύ μαύρο μουσαμά προκαλεί συγκρίσεις με το έργο του Βούλγαρου καλλιτέχνη Christo.
Το πρότζεκτ ενσωματώνει επίσης μια συλλογή από συνηθισμένα παράπονα των κατοίκων, συμπεριλαμβανομένων κακών αποφάσεων χωροθέτησης, αστικής εξάπλωσης και επικίνδυνων ποδηλατοδρόμων.
Όλες οι πλακέτες αναφέρουν ως καλλιτέχνη τον Tory, τον δήμαρχο του Τορόντο, που μετρά δύο θητείες.
«Κοιτάζοντας γύρω στην πόλη, αυτό είναι το έργο τέχνης του. Αυτό είναι το πράγμα που δημιούργησε κατά τη διάρκεια της θητείας του», λέει ο Τζέιμς Μακλέοντ, διευθυντής επικοινωνίας και πρώην δημοσιογράφος που βοήθησε στη δημιουργία του πρότζεκτ. «Η μακροχρόνια λιτότητα έχει οδηγήσει σε αυτές τις όλο και πιο παράλογες καταστάσεις στην πόλη μας, οι οποίες είναι πραγματικά εντυπωσιακές όταν έχεις μάτια να τις δεις».
Ο Τζόν Τόρι διεκδικεί επί του παρόντος την τρίτη θητεία του στη δημαρχία, με αποτέλεσμα να είναι ο μακροβιότερος δήμαρχος στην ιστορία της πόλης.
«Δεν αποτελεί έκπληξη να βλέπουμε κάτι τέτοιο στη μέση της προεκλογικής εκστρατείας για τις δημοτικές εκλογές"», δήλωσε η εκπρόσωπος της προεκλογικής εκστρατείας Τζενέσα Κρογκνάλι.
Ο Σον Μικάλεφ, συνιδρυτής του περιοδικού πόλης Spacing, δήλωσε ότι το AusterityTO ήταν ένας αυθάδης τρόπος να συνδεθούν οι αποφάσεις και η ιδεολογία του δημάρχου με τις συνέπειες στον πραγματικό κόσμο.
«Η πόλη βρίσκεται σε παρακμή, είναι ορατό όταν κοιτάξεις, αλλά είναι επίσης εύκολο να μην το δεις αν είσαι βολεμένος, αν έχεις δική σου αυλή ή δικό σου μέρος για διακοπές, όπως έχουν πολλοί από τους ηγέτες και το κατεστημένο μας», είπε.
Ο Τομ Ρούιγκ, φοιτητής design που συνεργάστηκε με τον Μακλέοντ, δήλωσε ότι μήνες αυξανόμενης απογοήτευσης για ένα «παράλογο» επίπεδο ερείπωσης οδήγησαν στη δημιουργία του πρότζεκτ.
«Προσπαθήσαμε να πάρουμε αυτό που είναι προφανώς έλλειψη οράματος για την πόλη - και να το επανερμηνεύσουμε σαν να ήταν ένα σαφές, σκόπιμο όραμα», δήλωσε.
Οι Ρούιγκ και Μακλέοντ υποστηρίζουν ότι οι χαμηλότεροι του μέσου όρου φορολογικοί συντελεστές ακινήτων του Τορόντο - που υποστηρίζονται από τον δήμαρχο - συγκεντρώνουν τον πλούτο και εμποδίζουν την πόλη να βελτιώσει τα οικονομικά της.
Για τον Ρούιγκ, το πρότζεκτ έχει σκοπό να αναδείξει τις αδυναμίες της πόλης - αλλά και να ωθήσει τους κατοίκους να απαιτήσουν περισσότερα από τους πολιτικούς ηγέτες.
«Αγαπώ αυτή την πόλη. Έχω δύο γενιές δημοτικών υπαλλήλων στην οικογένειά μου - τον πατέρα και τον παππού μου. Ήταν υπερήφανοι για την υπηρεσία του πολίτη. Έχουν φύγει από τη ζωή, αλλά δεν ξέρω αν θα ένιωθαν την ίδια υπερηφάνεια για την πόλη στη σημερινή της κατάσταση», δήλωσε.
Οι δυο τους επιφύλαξαν την πιο σκληρή κριτική για την αμφιλεγόμενη σχέση του Τόρι με την Rogers, μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες μέσων ενημέρωσης στη χώρα. Ο Τόρι συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας και λαμβάνει αποζημίωση 100.000 δολαρίων ετησίως.
Ως φόρο τιμής στη διπλή θέση εργασίας του δημάρχου, το AusterityTO τοποθέτησε μια πλακέτα με τίτλο «Side Hustle» έξω από τα κεντρικά γραφεία της Rogers.
«Πολλοί κάτοικοι του Τορόντο χρειάζονται περισσότερες από μία δουλειές για να τα βγάλουν πέρα σε μια ολοένα και πιο αφόρητη πόλη, αλλά μέσα από την περφόρμανς του, ο καλλιτέχνης ανυψώνει αυτή την ιδέα σε παραλογισμό και φάρσα», γράφουν. «Ο Τόρι», προσθέτουν, «παίζει έξυπνα με τις ιδέες του εταιρικού ελέγχου, της οικονομικής προσιτότητας και της εξουσίας».
Το πρότζεκτ έχει σημειώσει εκπληκτική επιτυχία, με εκατοντάδες χιλιάδες επισκέψεις στον ιστότοπό του. Οι κάτοικοι άρχισαν επίσης να χρησιμοποιούν το #AusterityTO στα social media, αναρτώντας εικόνες που αποτυπώνουν τη δυσλειτουργία που μαστίζει την οικονομική και πολιτιστική ατμομηχανή της χώρας.
Σε μια περίπτωση, ένας κάτοικος παραπονέθηκε ότι μια δημόσια πισίνα, που παρουσιάστηκε με τυμπανοκρουσίες πριν από μια δεκαετία, δεν έχει ζεστό νερό και έχει σπασμένο βατήρα και μια νεροτσουλήθρα που δεν λειτουργεί.
«Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ότι το Τορόντο καταρρέει. Είναι σε κακή κατάσταση. Και είναι απογοητευτικό», λέει ο Μακλέοντ. «Αλλά αν υπάρχει ένα μάθημα που πήραμε από το ίντερνετ την τελευταία δεκαετία, είναι ότι το να είσαι αστείος -και καυστικός- αξίζει πολύ περισσότερο από το να είσαι απλώς θυμωμένος».
Με πληροφορίες από Guardian
