Ο όμιλος Eurasia Group έδωσε στη δημοσιότητα τις καθιερωμένες προβλέψεις του για τους μεγαλύτερους παγκόσμιους κινδύνους της νέας χρονιάς σε γεωπολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Η γνωστή πλέον ετήσια έκθεση «Top Risks» κεντρίζει το ενδιαφέρον όχι μόνο των πολιτών αλλά και της Wall Street- μέχρι και η Washington φέρεται να την αναμένει εναγωνίως.
«Το 2017 μπαίνουμε σε μια περίοδο πολιτικής ύφεσης. Η φετινή χρονιά σηματοδοτεί ένα πραγματικό ορόσημο παγκόσμιας αστάθειας και οικονομικής επισφάλειας που αντίστοιχα τους η Υφήλιος μόνο μεταπολεμικά έχει αντιμετωπίσει, ενώ κατά το πρόσφατο παρελθόν κάτι αντίστοιχο -από πλευράς οικονομικής ύφεσης- είχαμε ζήσει το 2008. Δεν σημαίνει πως θα εξελιχθεί σε "γεωπολιτική κατάθλιψη" που θα πυροδοτήσει τεράστιες διακρατικές στρατιωτικές συγκρούσεις ή/και κατάρρευση μεγάλων κεντρικών κυβερνητικών θεσμών. Ωστόσο, μια τέτοια έκβαση είναι τώρα πολύ πιθανή- ένας παράπλευρος κίνδυνος λόγω της αποδυνάμωσης της διεθνούς ασφάλειας και οικονομίας αλλά και της βαθιάς έλλειψης εμπιστοσύνης ανάμεσα στις ισχυρότερες κυβερνήσεις του κόσμου» σημειώνεται, μεταξύ άλλων, στην έκθεση.
Αυτοί είναι οι πολιτικοί κίνδυνοι που πιθανότατα θα μας απασχολήσουν μέσα στο 2017, σύμφωνα με την Eurasia Group:
1. H πολιτική του Τραμπ - Η Αμερική
Ο Ντόναλντ Τραμπ σχεδιάζει να ενισχύσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ λαμβάνοντας ελάχιστα υπόψιν τον ευρύτερο αντίκτυπο που θα έχει αυτό σε παγκόσμια κλίμακα. Υιοθετώντας μια λιγότερο προβλέψιμη εξωτερική πολιτική, αφού μπορεί να μην επιθυμεί απομόνωση της χώρας αλλά έχει δείξει πως προτίθεται να λειτουργεί μονομερώς, ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος προβλέπεται να δράσει περισσότερο επιθετικά από τους προηγούμενους, έχοντας συμμάχους αλλά και αρκετούς εχθρούς σε Ευρώπη, Ασία, Κίνα και Ρωσία. Ως εκ τούτου, οργανισμοί με υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ενδέχεται να χάσουν αρκετή από την διεθνή επιρροή τους.
2. Οι υπερβολικές αντιδράσεις της Κίνας
Η μετάβαση της ηγεσία στην Κίνα αυτό το φθινόπωρο θα διαμορφώσει την πολιτική και οικονομική πορεία της για μια δεκαετία ή και περισσότερο, αλλά οι κίνδυνοι που θα πυροδοτήσει θα διαμορφώσουν το σκηνικό και εκτός συνόρων της χώρας. Αυτό σε συνδυασμό με την προκλητική στάση που έχει ήδη αρχίσει να υιοθετεί ο Τραμπ, μπορεί να φέρει μεγάλες αναταραχές σε γεωπολιτικό επίπεδο, επηρεάζοντας χώρες όπως η Β. Κορέα, η Ιαπωνία και άλλες.
3. Η αποδυναμωμένη Μέρκελ
Το 2017 θα φέρει νέο κύμα πολιτικών κινδύνων στην Ευρώπη, μερικοί εκ των οποίων ενδέχεται να υλοποιηθούν εν μέσω μιας αποδυνάμωσης της ηγεσίας της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, που έχει έρθει ήδη αντιμέτωπη με μια σειρά προκλήσεων που βάλλουν το πολιτικό κύρος της και υπονομεύουν τις ικανότητές της. Η Μέρκελ κατά πάσα πιθανότητα θα ξανακερδίσει τις εκλογές, αλλά θα είναι σαφώς πιο αδύναμη, αφήνοντας την Ευρώπη ορφανή από μια ισχυρή ηγετική φιγούρα.
4. Καθόλου μεταρρυθμίσεις
Πολιτικοί αξιωματούχοι σε αναπτυγμένες αλλά και αναδυόμενες οικονομίες φαίνεται να αποφεύγουν πλέον συστηματικά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, υπονομεύοντας τόσο τις προοπτικές για ανάπτυξη όσο και τις νέες ευκαιρίες για τους επενδυτές. Το μόνο βέβαιο είναι πως Ρωσία, Γαλλία και Γερμανία δεν προβλέπεται να προβούν σε μεταρρυθμίσεις πριν τις κρίσιμες εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για μέσα στην χρονιά.
5. Τεχνολογία και Μέση Ανατολή
Οι κυβερνήσεις της Μέσης Ανατολής υπήρξαν αδύναμες τεχνολογικά για πολλές δεκαετίες, με αποτέλεσμα οι τεχνολογικές αλλαγές να τις αποδυναμώνουν οικονομικά. Η αυτοματοποίηση δυσχεραίνει την εξεύρεση εργασίας, ειδικά στους νέους, που δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να βρουν δουλειά.
6. Οι κεντρικές τράπεζες θα ασχοληθούν με την πολιτική
Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, οι κεντρικές τράπεζες δεν θα έχουν να διαχειριστούν μόνο κινδύνους από από τις αναδυόμενες αγορές αλλά και από εκείνες σε ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία και Ευρωζώνη. Η Βρετανή πρωθυπουργός Τερέζα Μέι κατηγορεί την Τράπεζα της Αγγλίας για την αυξημένη ανισότητα στα εισοδήματα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υποστηρίζει πως τα χαμηλά επιτόκια ελάττωσαν την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις στα κράτη της Ευρώπης και ο Τραμπ χρησιμοποιεί την FED σαν αποδιοπομπαίο τράγο, κάτι που ενδέχεται να επηρεάσει τις μελλοντικές αποφάσεις της.
7. Λευκός Οίκος VS Silicon Valley
Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ επιθυμεί ασφάλεια, έλεγχο και περισσότερες θέσεις εργασίας ενώ οι τεχνολογικοί «ηγέτες» της Silicon Valley θέλουν ελευθερία, προστασία της ιδιωτικής ζωής των καταναλωτών και αυτοματοποίηση. Επομένως αναμείνατε μάχη ανάμεσα στην νέα κυβέρνηση και τους τεχνολογικούς κολοσσούς της Καλιφόρνια- της πολιτείας που καταψήφισε μαζικά τον Τραμπ στις πρόσφατες εκλογές.
8. Τουρκία
Οι ψηφοφόροι εμφανίζονται σχεδόν διχασμένοι απέναντι στο ζήτημα της επέκτασης εξουσιών του Τούρκου Προέδρου, και ο Ερντογάν θα πρέπει να πραγματοποιήσει μια αρκετά επιθετική εκστρατεία προκειμένου να τους κερδίσει. Ο ίδιος εξακολουθεί να χρησιμοποιεί μια συνεχή κατάσταση έκτακτης ανάγκης για να πάρει τον πλήρη έλεγχο σε κάθε τομέα, από το δικαστικό σύστημα μέχρι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ακόμα και τις επιχειρήσεις, προβαίνοντας σε μπαράζ συλλήψεων και εκκαθαρίσεων. Το 2017 ενδέχεται να κάνει δημοψήφισμα για να επισημοποιήσει τις εξουσίες του, τεντώνοντας την ίδια στιγμή ακόμη περισσότερο το σχοινί με την Ευρώπη και τις γειτονικές χώρες. Πρόκειται για έναν ασταθή παίκτης σε μια όλο και πιο ασταθή περιοχή.
9. Β. Κορέα
Το 2017 προβλέπεται να είναι μια μεγάλη χρονιά για την Β. Κορέα, αλλά αυτό για τον υπόλοιπο πλανήτη είναι περισσότερο ανησυχητικό παρά αισιόδοξο. Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε με ακρίβεια πότε ακριβώς η χώρα θα έχει στη διάθεσή της υπερσύγχρονους βαλλιστικούς πυραύλους, που αποτελούν σαφή και άμεσο κίνδυνο για τις ΗΠΑ αλλά σύμφωνα με όσα είπε ο Κιμ Γιονγκ Ουν την Πρωτοχρονιά, η στιγμή γι' αυτό πλησιάζει και οι προετοιμασίες έχουν φτάσει στο τελικό στάδιο. Σε μια δύσκολη περίοδο για τις σχέσεις Κίνας- ΗΠΑ, οι δύο χώρες καλούνται να συνεργαστούν άμεσα προκειμένου να αντιμετωπίσουν μια πολεμοχαρή Β. Κορέα σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι σύγκρουσης εξουσιών.
10. Ν. Αφρική
Ο ιδιαιτέρως αντιπαθής για τους πολίτες της χώρας, Πρόεδρος Jacob Zuma, που μεταξύ άλλων κατηγορείται για διαφθορά, φοβάται να περάσει την εξουσία σε κάποιον που δεν εμπιστεύεται. Σαν αποτέλεσμα, η διαφωνίες για την διαδοχή του παγώνοντας κάθε κρίσιμη πολιτική μεταρρύθμιση που θα μπορούσε να αποφασιστεί και να υλοποιηθεί, βυθίζοντας ακόμη περισσότερο τη χώρα σε οικονομική ύφεση ενώ την ίδια στιγμή υπονομεύουν οποιαδήποτε προσπάθεια για σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας, που με τη σειρά της θα έθετε τέλος τις συνεχόμενες συγκρούσεις με τις διπλανές χώρες.
