Μικρά κορίτσια, έφηβες, μητέρες, ηλικιωμένες. Γυναίκες σε κάθε στάδιο της ζωής τους έρχονται αντιμέτωπες με τον πόλεμο, τη βία, τη σκληρότητα ή τη φτώχεια.
Ταξιδεύουν χιλιόμετρα με τα πόδια, αφήνοντας πίσω τους πόλεις κατεστραμμένες. Υποφέρουν βλέποντας τα παιδιά τους να πεθαίνουν από την πείνα. Παγιδεύονται σε αφιλόξενα περιβάλλοντα. Ζουν κρυμμένες, φοβισμένες και απομονωμένες.
Η LiFO μαζί με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα αφιερώνουν φέτος την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σε όλες γυναίκες που σε κάθε στάδιο της ζωής τους έρχονται αντιμέτωπες με διαφορετικές προκλήσεις και προβλήματα.
Από την εποχή που είναι μωρά και παλεύουν με τον υποσιτισμό. Ή αργότερα σαν έφηβες που δίνουν μάχη με τον HIV.
Εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες σε όλο τον κόσμο φλερτάρουν καθημερινά με τον θάνατο, ζώντας σε εμπόλεμες ζώνες, όπως η Συρία, μεγαλώνοντας τα παιδιά τους σε παραγκουπόλεις όπως η Κιμπέρα, παλεύοντας με τον HIV σε χώρες σαν το Μαλάουι.
Κι όταν ακροβατούν μεταξύ ζωής και θανάτου για να φέρουν στον κόσμο τα παιδιά τους. Όπως και σε κάθε στάση που κάνουν όταν σε μεγάλη ηλικία αναγκάζονται λόγω πολέμου και βίας να εκτοπιστούν.
Ένας κύκλος ζωής που βρίσκει τις γυναίκες μετέωρες σε κάθε τους βηματισμό.
Εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες σε όλο τον κόσμο φλερτάρουν καθημερινά με τον θάνατο, ζώντας σε εμπόλεμες ζώνες, όπως η Συρία, μεγαλώνοντας τα παιδιά τους σε παραγκουπόλεις όπως η Κιμπέρα, παλεύοντας με τον HIV σε χώρες σαν το Μαλάουι.
Γιατί είμαι κορίτσι και παλεύω με τον υποσιτισμό
Εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο παλεύουν καθημερινά με τον υποσιτισμό, που αποτελεί συχνό φαινόμενο σε εμπόλεμες ζώνες, σε καταυλισμούς που φιλοξενούν εκτοπισμένες, καθώς και σε φτωχές περιοχές.
Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το 2016 πέθαναν 5,6 εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών. Ο αριθμός αυτός μεταφράζεται σε 15.000 θανάτους παιδιών την ημέρα.
Ο υποσιτισμός δεν είναι απλώς το αποτέλεσμα έλλειψης τροφής, αλλά μια παθολογία που οφείλεται στην έλλειψη απαραίτητων θρεπτικών συστατικών, η οποία όχι μόνο κλονίζει την ανάπτυξη, αλλά αυξάνει και την ευπάθεια σε κοινές ασθένειες.
Γι' αυτό κι ένα κοινό κρυολόγημα ή μια διάρροια, μπορεί να σκοτώσει ένα υποσιτιζόμενο παιδί.
Χιλιάδες μητέρες - υποσιτισμένες και οι ίδιες - που καταφέρνουν να φέρουν στον κόσμο τα παιδιά τους κάτω από αντίξοες συνθήκες παλεύουν να τα κρατήσουν στη ζωή.
Σε κλινικές των Γιατρών Χωρίς Σύνορα κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική είναι συχνή η εικόνα γυναικών που σχηματίζουν τεράστιες ουρές περιμένοντας να πάρουν λίγο φαγητό για τα παιδιά τους, τα οποία βλέπουν μέρα με τη μέρα να λιώνουν από την πείνα.
Το 2016 οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα περιέθαλψαν συνολικά 261.800 υποσιτισμένα παιδιά.
Τα μεγαλύτερα επισιτιστικά προγράμματα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα αναπτύχθηκαν στον Νίγηρα (62.100 ασθενείς), στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (48.600 ασθενείς), στο Τσαντ (21.300 ασθενείς) και στο Πακιστάν (16.300 ασθενείς).
Με 20 €, προσφέρεις τροφή σε 74 υποσιτισμένα παιδιά. Δες πως εδώ.
Γιατί είμαι έφηβη και δίνω μάχη με τον HIV
Όπως η Άννα έτσι και πολλές έφηβες σε όλο τον κόσμο δίνουν τη δική τους μάχη κατά του HIV.
Σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής ο αριθμός των νέων μολύνσεων από τον ιό HIV σε κορίτσια και νέες γυναίκες παραμένει εξαιρετικά υψηλός.
Το 2015 σημειώθηκαν 450.000 νέες λοιμώξεις σε κορίτσια ηλικίας 15 έως 24 ετών, αριθμός που μεταφράζεται σε περίπου 8.600 νέες μολύνσεις ανά εβδομάδα.
Πολλά κορίτσια, αναγκάζονται να περπατήσουν ώρες και να κοιμηθούν στην ύπαιθρο τη νύχτα προκειμένου να φτάσουν στην κοντινότερη κλινική των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» για να λάβουν τη θεραπεία τους.
Σε αρκετές περιοχές της Αφρικής, μάλιστα, τα κορίτσια και οι γυναίκες με HIV δεν λαμβάνουν αποτελεσματική θεραπεία, καθώς δεν μπορούν να επισκεφτούν νοσοκομεία και κλινικές σε τακτική βάση, ενώ συχνά δεν έχουν πρόσβαση στα κατάλληλα φάρμακα.
Η αποσπασματική θεραπεία που πολλές φορές λαμβάνουν θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους. Στην περιοχή του Λεσότο, για παράδειγμα, η θνησιμότητα των γυναικών που νοσούν με HIV είναι από τις υψηλότερες παγκοσμίως.
To 2016 οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παρείχαν πρώτης γραμμής αντιρετροική αγωγή σε 222.200 ασθενείς, ενώ 10.200 ασθενείς έλαβαν δεύτερης γραμμής αγωγή κατά του HIV.
Με 10 €, εξασφαλίζεις αντιρετροϊκή θεραπεία ενός μήνα για έναν ασθενή με HIV/AIDS. Περισσότερα εδώ.
Γιατί είμαι μητέρα και αγωνίζομαι να φέρω στον κόσμο μια ζωή με ασφάλεια
Κάθε μέρα, περίπου 830 γυναίκες πεθαίνουν από αιτίες που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Το 99% των μητρικών θανάτων συμβαίνει στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η μητρική θνησιμότητα είναι υψηλότερη στις γυναίκες που ζουν σε αγροτικές περιοχές και στις φτωχότερες κοινότητες.
Πολλές γυναίκες λόγω περιορισμένης ή και ανύπαρκτης πρόσβασης σε ιατρικές δομές αποβάλλουν ή γεννούν κάτω από μη ασφαλείς συνθήκες, με αποτέλεσμα συχνά να χάνουν τα μωρά τους.
Οι έφηβες έγκυες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο επιπλοκών και θανάτου σε σχέση με τις λίγο μεγαλύτερες γυναίκες.
Κάθε χρόνο υπολογίζεται ότι 21 εκατομμύρια κορίτσια ηλικίας 15-19 ετών και 2 εκατομμύρια κορίτσια κάτω των 15 ετών μένουν έγκυες.
Οι επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού είναι η κύρια αιτία θανάτου για κορίτσια ηλικίας από 15 έως 19 ετών παγκοσμίως, ενώ συχνότερα οι έφηβες μητέρες γεννούν ελλιποβαρή μωρά.
Η εξειδικευμένη φροντίδα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον τοκετό μπορεί να σώσει τη ζωή των γυναικών και των νεογέννητων.
Το 2016 οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα υποστήριξαν 250.300 τοκετούς σε διάφορες περιοχές ανά τον κόσμο.
Με 10 €, βοηθάς μια γυναίκα να γεννήσει με ασφάλεια. Πώς; Μπες εδώ.
Γιατί είμαι ηλικιωμένη αλλά εξαιτίας του πολέμου οφείλω να ξαναρχίσω από το μηδέν
Πολλές γυναίκες σαν την Αμνέχ ταξιδεύουν χιλιόμετρα με τα πόδια, μαζί με την οικογένειά τους, αφήνοντας πίσω τους πόλεις κατεστραμμένες από τον πόλεμο, τη βία και τις φυσικές καταστροφές.
Έχοντας κάνει έναν κύκλο ζωής, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν ακόμη και σε μεγάλη ηλικία τα σπίτια τους, προκειμένου να αναζητήσουν ένα ασφαλές καταφύγιο για τις ίδιες και τις οικογένειές τους.
Εκτός από τα σπίτια τους αφήνουν πίσω τους και ένα δικό τους κομμάτι, ένα κομμάτι του εαυτού τους.
Τα τελευταία 20 χρόνια ο αριθμός των εκτοπισμένων πληθυσμών παγκοσμίως έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Από 33,9 εκατομμύρια που ήταν οι εκτοπισμένοι το 1997, άγγιξαν τα 65,6 εκατομμύρια το 2016.
Από το σύνολο των εκτοπισμένων, το ποσοστό των κοριτσιών και των γυναικών που ζουν υπό διωγμό έφτασε το 2016 το 49%. Οι διαδρομές που ακολουθούν για να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη βία γίνονται ολοένα και πιο επικίνδυνες.
Σύμφωνα με τους τελευταίους υπολογισμούς οι εκτοπισμένες γυναίκες παγκοσμίως αγγίζουν τα 32 εκατομμύρια.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα τις συναντούν σε διάφορους σταθμούς του ταξιδιού τους από την Ελλάδα μέχρι την Τανζανία και το Μπαγκλαντές προσφέροντας ιατρική βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη.
Με 50 €, εξασφαλίζεις την ιατρική φροντίδα 70 ασθενών για 3 μήνες. Περισσότερα εδώ.
σχόλια