Μέχρι πρόσφατα, ο Χουάν Γκουαϊδό, 35 χρόνων και επικεφαλής της Εθνοσυνέλευσης που στη Βενεζουέλα ελέγχεται από την αντιπολίτευση, ήταν ακόμη ένας άγνωστος για τη διεθνή πολιτική σκηνή.
Την Τετάρτη έπαψε να είναι άγνωστος, όταν στάθηκε μπροστά από χιλιάδες διαδηλωτές στο Καράκας και ορκίστηκε -αυτοαναγορεύθηκε, για την ακρίβεια- προσωρινός Πρόεδρος της χώρας, κάτι που είδαν με ενδιαφέρον, ακόμη και με ανακούφιση σε Αμερική και Καναδά.
Ο Γκουαϊδό δήλωσε για πρώτη φορά ότι ήταν έτοιμος να προσκαλέσει σε εκλογική μονομαχία τον Πρόεδρο της χώρας, Νικολάς Μαδούρο, ο οποίος βρίσκεται στη δεύτερη θητεία του και μετά τις αμφιλεγόμενες -για την διεξαγωγή τους- εκλογές του περασμένου καλοκαιριού. Η ανακοίνωση του συνοδεύτηκε τότε με αποδοκιμασίες, ακόμη και από τη διεθνή κοινότητα.
O Μαδούρο τον είχε χαρακτηρίσει «ένα παιδαρέλι που παίζει με την πολιτική», αλλά υποτιμά τεχνηέντως έναν ισχυρό αντίπαλο
Ο ίδιος είχε προσφερθεί να αναλάβει την προεδρία μέχρι να διεξαχθούν ελεύθερες και νόμιμες εκλογές και φυσικά υπό την προϋπόθεση ότι είχε τη ζωτική υποστήριξη του στρατού της χώρας. Η ανακοίνωσή του ήταν μια σπάνια ανοιχτή πρόκληση για την κυριαρχία του Μαδούρο και κάπως έτσι κέρδισε τη στήριξη του επικεφαλής του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών - αλλά επίσης προκάλεσε φόβους ότι θα μπορούσε να προκαλέσει μια νέα ρήξη στους κόλπους της αντιπολίτευσης.
Από την πλευρά του, ο Μαδούρο τον είχε χαρακτηρίσει «ένα παιδαρέλι που παίζει με την πολιτική», λέγοντας μάλιστα ότι πολλοί θέλουν να εμπλακούν και να εκμεταλλευτούν πολιτικά αυτό που συμβαίνει στη χώρα, αλλά δεν τα καταφέρνουν. Παράλληλα, αρκετοί αναλυτές επισήμαναν ότι ο Γκουαϊδό, ο οποίος δεν φημίζεται για τη ρητορική του δεινότητα, αναδείχθηκε στην παρούσα φάση ακριβώς επειδή δεν υπήρχε κανένας άλλος.
Και η αλήθεια είναι αυτή: ότι από τους ήδη γνωστούς ηγέτες της αντιπολίτευσης κάποιοι, όπως ο πολιτικός του μέντορας, Λεοπόλντο Λόπες, βρίσκονταν υπό περιορισμό ή στο εξωτερικό, ενώ κανένας τους δεν ξεπερνούσε σε ποσοστά δημοφιλίας το 25%...
Η κράτηση του Γκουαϊδό και μόλις για μία ημέρα από τις μυστικές υπηρεσίες, του έδωσε το αβαντάζ να βγει προς το λαό με το σαφές μήνυμα «βλέπετε τι κάνουν, είναι απελπισμένοι εκεί στο Μιραφλόρες (σ.σ.: το προεδρικό μέγαρο στη Βενεζουέλα). Είμαστε επιζώντες, όχι θύματα!». Αυτό θεωρήθηκε και μια απάντησή του προς τον Μαδούρο που την Παρασκευή και μέσα από τηλεοπτική εκπομπή ανέφερε γελώντας, ότι «ο κόσμος αναρωτιέται τι ακριβώς είναι αυτό το Γκουαϊντό;».
ΝΟ PAIN, NO GAIN: Χτυπημένος σε κάποια αντικυβερνητική διαδήλωση
_______________
Ωστόσο, η απάντηση σ' αυτό άρχισε να δίνεται 50% από τον 35χρονο, 50% από τα Μέσα που άρχισαν να ψάχνουν επισταμένως τις ρίζες του: παιδί μιας οικογένειας της μεσαίας τάξης και από μια σχετικά φτωχή περιοχή της χώρας, δυσκολεύει τους «Τσαβίστας» να τον παρουσιάζουν ως εκπρόσωπο της ολιγαρχίας. Ακόμη χειρότερα; Το 1999, όταν σφοδρές πλημμύρες άφησαν πίσω τους χιλιάδες νεκρούς και πολύ περισσότερους άστεγους, μεταξύ των οποίων ήταν και η οικογένειά του.
Στη συνέχεια σπούδασε μηχανικός βιομηχανίας στη χώρα του, συμμετέχοντας σε φοιτητικές κινητοποιήσεις εναντίον του αριστερού προέδρου Ούγκο Τσάβες, για να ακολουθήσουν μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον των ΗΠΑ, στο πεδίο της δημόσιας διοίκησης.
Τότε, εν έτει 2007, ο Τσάβεζ είχε προβεί σε διάφορες συνταγματικές τροποποιήσεις, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης των προεδρικών όρων και της δυνατότητας μονομερούς δήλωσης εθνικής έκτακτης ανάγκης, σε δημοψήφισμα. Αλλά η ψηφοφορία που ακολούθησε του έδωσε τη μοναδική εκλογική νίκη του σε μια προεδρία εννέα ετών και ενθάρρυνε ένα αντιπολιτευόμενο κίνημα, συμπεριλαμβανομένου του χαρισματικού Λέοπολντ Λόπεζ, ο οποίος όμως έχει αποκλειστεί από κάθε πολιτικό αξίωμα από τις αρχές του 2014.
Ήταν ο Λόπεζ που επέλεξε τον Γουαϊδό, κατά 12 χρόνια νεότερό του, για να οδηγήσει το συνασπισμό του Λαϊκού Κόμματος στην εθνική συνέλευση και όταν πήρε τη σχετική εντολή στις 5 Ιανουαρίου.
Αν και για την ώρα η πολιτική του Γκαϊδό χαρακτηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από την αντίθεσή του προς τον Μαδούρο, ο ίδιος εμφανίζεται υποστηρικτής της ανοιχτής οικονομίας και της δημοσιονομικής αυτονομίας στις περιφερειακές κυβερνήσεις, σύμφωνα και με τις κατευθυντήριες του κόμματος.
«Ο Γκουαϊδό είναι μαχητής και αιώνιος αισιόδοξος... Είναι ταπεινός και ειλικρινής», δήλωσε ο Φρέντι Γκεβάρα, ηγέτης της αντιπολίτευσης και φίλος του, σε τηλεφωνική επικοινωνία του από την κατοικία του χιλιανού πρεσβευτή στο Καράκας, απ' όπου και ζητά άσυλο.
L' ETAT C' EST MOI: Την Τετάρτη έπαψε να είναι άγνωστος, όταν στάθηκε μπροστά από χιλιάδες διαδηλωτές στο Καράκας και ορκίστηκε -αυτοαναγορεύθηκε, για την ακρίβεια- προσωρινός Πρόεδρος της χώρας
__________________
Με στοιχεία από τον Guardian
σχόλια