Μια πάμπτωχη μητέρα στην Ινδία πούλησε το μοναδικό πράγμα που της απέμενε, τα μαλλιά της, προκειμένου να εξασφαλίσει λίγη τροφή για τα παιδιά της.
Η Πρίμα Σελβάμ, μια μητέρα με τρία παιδιά, βυθισμένη μέσα στη φτώχεια, έβλεπε τα χρέη της να γιγαντώνονται. Πάνω στην απελπισία της, σκέφτηκε ακόμη και την αυτοκτονία. Αλλά τελικά, χάρη στη βοήθεια αγνώστων, κατάφερε να σταθεί και πάλι στα πόδια της.
Η Πρίμα και ο σύζυγός της δούλευαν σε ένα καμίνι τούβλων, στην επαρχία Ταμίλ Ναντού στη νότια Ινδία, βγάζοντας μετά βίας τα προς το ζην. Είχαν όμως όνειρα. Ο σύζυγός της πήρε δάνειο για να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση. Το σχέδιο ναυάγησε και εκείνος, πάνω στην απελπισία του, αυτοκτόνησε.
«Ο γιος μου έκλαιγε από την πείνα»
Έπειτα από αυτό, όλη η πίεση έπεσε στους ώμους της Πρίμα. Έπρεπε όχι μόνο να βγάλει τα προς το ζην, αλλά να ξεπληρώσει και το δάνειο. Για λίγο καιρό τα κατάφερνε, μέχρι τη στιγμή που αρρώστησε. «Δεν μπορούσα να κουβαλάω μεγάλα φορτία με τούβλα. Έμενα τον περισσότερο καιρό στο σπίτι, εξαιτίας πυρετού», λέει μιλώντας στο BBC. Ήταν άρρωστη για τρεις μήνες. Στο τέλος οι λογαριασμοί είχαν γίνει βουνό και τα ντουλάπια της είχαν αδειάσει.
«Ο επτάχρονος γιος μου, ο Καλιγιαπάν, επέστρεψε από το σχολείο και ζήτησε φαγητό. Άρχισε να κλαίει από την πείνα του», περιγράφει πεινασμένη. Η Πρίμα δεν είχε περιουσία, κοσμήματα, πολύτιμα αντικείμενα, ούτε καν μαγειρικά σκεύη που θα μπορούσε να πουλήσει. «Δεν είχα ούτε ένα χαρτονόμισμα 10 ρουπίων (0,14 δολάρια). Είχα μόνο μερικούς πλαστικούς κουβάδες».
Πούλησε τα μαλλιά της για 2 δολάρια
Τότε θυμήθηκε ένα μαγαζί που αγόραζε μαλλιά. Η Ινδία είναι από τις κορυφαίες χώρες στην εξαγωγή ανθρώπινων μαλλιών, που πωλούνται σε όλο τον κόσμο για την κατασκευή extensions.
«Πήγα και πούλησα όλα μου τα μαλλιά για 150 ρουπίες (2 δολάρια)», λέει. Το ποσό μπορεί να ακούγεται μηδαμινό. Όμως, στο χωριό της η Πρίμα μπόρεσε να αγοράσει κάποια βασικά με αυτό. «Πήρα τρία πακέτα ρύζι για τα παιδιά μου, το καθένα κόστιζε 20 ρουπίες», ανέφερε.
Η λύση όμως ήταν προσωρινή. Η Πρίμα ήξερε ότι δεν είχε εναλλακτικές. Και άρχισε να σκέφτεται ακραίες «λύσεις». Πήγε σε ένα μαγαζί, ελπίζοντας να βρει κάτι για να βάλει τέλος στη ζωή της. Όμως, ο μαγαζάτορας, βλέποντας την απόγνωσή της κατάλαβε τι επρόκειτο να κάνει και αρνήθηκε να της πουλήσει το οτιδήποτε. Η Πρίμα γύρισε στο σπίτι και αποφάσισε να βρει άλλο τρόπο να αυτοκτονήσει. Την έσωσε η αδελφή της, που έτυχε να πάει στο σπίτι και τη σταμάτησε. Λίγες ημέρες αργότερα, η βοήθεια που είχε τόσο πολύ ανάγκη, ήρθε από το πουθενά.
Την έσωσε ένας άγνωστος
Ο Μπάλα Μουρούγκαν έμαθε για την κατάσταση της Πρίμα από έναν φίλο. Θυμήθηκε τις δύσκολες στιγμές που είχε περάσει η δική του οικογένεια. Ξέρει από πρώτο χέρι πού μπορεί να οδηγήσει η απελπισία. Όταν ήταν 10 χρονών, η μητέρα του αποφάσισε να σκοτώσει τα παιδιά της και να αυτοκτονήσει, εξαιτίας της φτώχειας. Άλλαξε γνώμη την τελευταία στιγμή, οι συγγενείς την πήγαν σε γιατρό και σώθηκε.
Τώρα ο Μπάλα ζει σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο. Έπειτα από χρόνια δυσκολιών, κατάφερε να ξεφύγει από τη φτώχεια και τώρα έχει μία επιχείρηση που κάνει γραφιστικά. Όταν έμαθε την ιστορία της Πρίμα, αποφάσισε να βοηθήσει. Μαζί με έναν φίλο του, της έδωσαν κάποια χρήματα για να αγοράσει τρόφιμα. Και μετά, έγραψε για την περιπέτεια αυτής της οικογένειας στα social media.
«Μέσα σε μια ημέρα πήρα 120.000 ρουπίες (1.670 δολάρια). Όταν το είπα στην Πρίμα, χάρηκε πολύ γιατί είπε ότι το ποσό αρκούσε για να αποπληρώσει το μεγαλύτερο μέρος του δανείου της», λέει στο BBC ο Μπάλα. Όμως, με αίτημα της Πρίμα ο έρανος σταμάτησε. «Μου είπε ότι θα επιστρέψει στη δουλειά και θα αποπληρώσει τα υπόλοιπα».
Τώρα πρέπει να δίνει περίπου 700 ρουπίες τον μήνα- σχεδόν 10 δολάρια- σε διαφορετικούς πιστωτές, ενώ αξιωματούχοι της περιοχές υποσχέθηκαν να τη βοηθήσουν να στήσει επιχείρηση πώλησης γάλακτος.
Σταδιακά, η Πρίμα στέκεται ξανά στα πόδια της. Δυστυχώς όμως, δεν είναι η μόνη. Παρά την ανάπτυξη της οικονομίας της Ινδίας, εκατομμύρια άνθρωποι πασχίζουν για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ινδία είναι η δεύτερη χώρα σε ό,τι αφορά τον αριθμό των φτωχών πολιτών, δηλαδή ανθρώπων που βγάζουν λιγότερα από 1,90 δολάρια τη μέρα.
Η Πρίμα θα πρέπει να ξεπεράσει άλλο ένα εμπόδιο. Όπως εκατομμύρια άλλοι Ινδοί, δεν ξέρει γραφή και ανάγνωση. Κατά συνέπεια, έχει άγνοια των κυβερνητικών προγραμμάτων για ανθρώπους που βρίσκονται στη δική της θέση. Επιπλέον, εξαιτίας των περίπλοκων κανόνων του τραπεζικού συστήματος, άνθρωποι που ζουν στη φτώχεια δεν έχουν πρόσβαση σε δάνεια με χαμηλό επιτόκιο. Αντί για αυτό, η Πρίμα και ο σύζυγός της είχαν δανειστεί από ντόπιους πιστωτές και γείτονες, με υψηλό επιτόκιο, κάτι που τους βύθισε ακόμη περισσότερο στο χρέος.
Χάρη στη βοήθεια άλλων ανθρώπων, τώρα ανοίγεται μπροστά της ένας δρόμος για να βγει από τον κύκλο της φτώχειας. «Τώρα συνειδητοποιώ ότι η αυτοκτονία ήταν η λάθος απόφασης. Είμαι σίγουρη ότι θα αποπληρώσω το υπόλοιπο δάνειο», λέει στο BBC.
σχόλια