O πλανήτης βρίσκεται ένα βήμα πριν την 6η μαζική εξαφάνιση ειδών

Όλοι γνωρίζουν πως το κόψιμο των δασών, το κτίσιμο των πόλεων και η κατάχρηση των φυσικών πόρων - θέτουν σε κίνδυνο τα ζώα και μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στην ολική εξαφάνισή τους. Μια νέα έρευνα αποκάλυψε πως τα σπονδυλωτά πεθαίνουν με ταχύτερους ρυθμούς από το φυσιολογικό Ένα σύνολο ερευνών από το Μεξικό και τις ΗΠΑ επιχείρησε να συγκρίνει το ρυθμό των εξαφανίσεων των ειδών τον τελευταίο αιώνα με τον αποκαλούμενο 'προηγούμενο ρυθμό' και την ακολουθία κατά τους περασμένους αιώνες.

Τα αποτελέσματα έδειξαν πως τα σπονδυλωτά, πέθαιναν κατά 114 φορές πιο γρήγορα από το μέσο όρο του προηγούμενου ρυθμού, που προέκυψε από συντηρητικές εκτιμήσεις. Τα νέα ήταν ιδιαίτερα θλιβερά για το αγαπημένο, για πολλούς, είδος του λεμούριου, που ενδέχεται να είναι το επόμενο σπονδυλωτό που θα οδηγηθεί σε εξαφάνιση. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στις 19 Ιουνίου στο περιοδικό Science Advances. Οι επιστήμονες στο εθνικό αυτόνομο πανεπιστήμιο του Μεξικό, όπως επίσης, και από τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, -Stanford, Berkley, Princeton, Florida- συνέβαλαν στην μελέτη.

Χρησιμοποιώντας τον 'προηγούμενο ρυθμό' ως οδηγό, οι ερευνητές δήλωσαν πως κανονικά θα έπρεπε να έχουν γίνει 9 εξαφανίσεις σπονδυλωτών από το 1900. Στην πραγματικότητα, 477 σπονδυλωτά οδηγήθηκαν στην εξαφάνιση συμπεριλαμβανομένων 69 θηλαστικών, 80 πτηνών, 24 ερπετών, 146 αμφιβίων, και 158 ψαριών. «Αυτοί οι υπολογισμοί αποκαλύπτουν μια εξαιρετικά γρήγορη απώλεια της βιοποικιλότητας τoυς τελευταίους αιώνες, σημειώνοντας πως μια έκτη μαζική εξαφάνιση είναι ήδη προ των πυλών», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο άρθρο στο περιοδικό.

Αυτές, ωστόσο, είναι οι συντηρητικές εκτιμήσεις. «Οι υπολογισμοί είναι πολύ πιθανόν να μην αποτυπώνουν τη σοβαρότητα του φαινομένου της εξαφάνισης των ειδών», σημείωσε ο συ-συγγραφέας της μελέτης καθηγητής Paul Ehrlich. «Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ειδών από όλο τον κόσμο που στην πραγματικότητα είναι ζωντανά- νεκρά».

Ενώ η πιο γνωστή φάση μαζικής εξαφάνισης υπολογίζεται σύμφωνα με τους επιστήμονες, ως εκείνη που εξάλειψε τους δεινοσαύρους, υπάρχουν πέντε ακόμη γνωστές φάσεις που προηγήθηκαν αυτής, συμπεριλαμβανομένου και του μεγάλου αφανισμού κατά την Πέρμια περίοδο, 248 εκατομμύρια χρόνια πίσω. Σε εκείνη την περίοδο το 96% των ειδών είχε εξαφανιστεί. Οι δεινόσαυροι τελικά εξαλείφθηκαν από έναν αστεροειδή περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια πίσω.