Τώρα που ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αναγνώρισε την ανεξαρτησία των αυτονομιστικών θυλάκων στην ανατολική Ουκρανία και διέταξε την παρουσία «ειρηνευτικών» στρατευμάτων, το μεγάλο ερώτημα είναι πού θα σταματήσει;
Ευρώπη και ΗΠΑ έχουν επιβάλει κυρώσεις μετά την κίνησή του αυτή ενώ προειδοποιούν - ήδη εδώ και εβδομάδες- ότι η Μόσχα μπορεί να προετοιμάζεται για μια πιθανή μαζική εισβολή για να κατακτήσει τη γείτονα χώρα.
Η Ρωσία το αρνείται πεισματικά και οι μέχρι τώρα κινήσεις του Πούτιν απέχουν από ένα τέτοιο σενάριο.
Ωστόσο, όπως τονίζει το Reuters, στο διάγγελμά του Ρώσου Προέδρου, διάρκειας πάνω από 50 λεπτά τη Δευτέρα, όπου χαρακτήρισε το ουκρανικό κράτος και τους ηγέτες του ως παράνομους - ενίσχυσε τους φόβους πολλών ότι μπορεί να στοχεύει στην υποταγή της Ουκρανίας με τη βία.
Το Reuters, παραθέτει τρία πιθανά σενάρια για τις επόμενες κινήσεις του Πούτιν:
Σενάριο πρώτο: Να διασφαλίσει τις αποσχισθείσες περιοχές και να σταματήσει εκεί
Ενώ πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η αποστολή στρατευμάτων στους αυτονομιστικούς θύλακες θα μπορούσε να είναι ένα πρώτο βήμα προς μια ευρύτερη εισβολή, άλλοι σημειώνουν ότι θα μπορούσε επίσης να είναι το σημείο που θα σταματήσει ο Πούτιν.
Ή έστω το σημείο όπου θα σταματήσει όσον αφορά τις εδαφικές του κινήσεις ενώ θα προσπαθεί ταυτόχρονα να ασκήσει πίεση στην Ουκρανία με άλλους τρόπους.
«Μπορεί να διεκδικήσει μια νίκη για το εγχώριο κοινό του», λέει ο Τιμ Ρίπλεϊ, συγγραφέας του βιβλίου «Little Green Men: Putin’s Wars From 2014».
Ο Ρίπλεϊ θεωρεί ότι το πιο πιθανό επόμενο βήμα του Πούτιν θα είναι μια «κυλιόμενη εκστρατεία» για να ασκήσει πίεση στην Ουκρανία με άλλους τρόπους, όπως ο ναυτικός αποκλεισμός των ουκρανικών λιμανιών στη Μαύρη Θάλασσα.
Ο στόχος θα ήταν να εκφοβίσει τους Ουκρανούς διατηρώντας μια συνεχή κρίση, δείχνοντας παράλληλα ότι οι δυτικοί σύμμαχοι του Κιέβου είναι ικανοί να προσφέρουν ελάχιστη πραγματική βοήθεια.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία έχει ήδη επιτύχει ορισμένους μεγάλους στόχους, όπως να υποχρεώσει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να αναγνωρίσουν δημόσια ότι δεν θα στείλουν στρατεύματα για να υπερασπιστούν την Ουκρανία και να εξασφαλίσει άδεια από τη γειτονική Λευκορωσία, προκειμένου να παραθέσει εκεί μια μεγάλη δύναμη επ' αόριστον.
«Η Λευκορωσία ήταν μια πολύ μεγάλη κίνηση που στόχευε στην αλλαγή της ισορροπίας στην περιοχή. Αλλάζει τα δεδομένα στον τρόπο με τον οποίο το ΝΑΤΟ πρέπει να υπερασπιστεί πλήρως τα κράτη της Βαλτικής», σύμφωνα με τον Ρίπλεϊ.
Σενάριο δεύτερο: Θα προσπαθήσει να επεκτείνει την αποσχισθείσα περιοχή, περιορίζοντας τη σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία
Οι αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία ελέγχουν τμήματα μικρότερα από το μισό των δύο επαρχιών που διεκδικούν, την ώρα που οι ουκρανικές δυνάμεις, έχουν εναντιωθεί σε ένα βαριά οχυρωμένο μέτωπο, που έχει παγώσει από μια κατά πολύ, παραβιασμένη εκεχειρία από το 2015.
Χωρίς να ξεκινήσει μια μαζική εισβολή στην Ουκρανία, η Ρωσία θα μπορούσε να προσπαθήσει να επεκτείνει το αυτονομιστικό έδαφος.
Η Μόσχα έχει δώσει ανάμεικτα μηνύματα τις τελευταίες ώρες σχετικά με το εάν η αναγνώριση των αυτονομιστικών θύλακων ισοδυναμεί επίσης με την αποδοχή των διεκδικήσεών της για περισσότερα εδάφη στην Ουκρανία.
Ένας στόχος θα μπορούσε να είναι η Μαριούπολη, το κύριο λιμάνι της ανατολικής Ουκρανίας, στο οποίο οι αυτονομιστές σταμάτησαν το 2014-2015.
Ο Ζελένσκι νωρίτερα σήμερα έδωσε εντολή για ενίσχυση της ασφάλειας στη Μαριούπολη.
Ωστόσο, η κατάληψη της πόλης θα επέτρεπε στη Μόσχα να συνδέσει την ελεγχόμενη από τη Ρωσία, Κριμαία μέσω ξηράς με τους αυτονομιστικούς θύλακες και να εξασφαλίσει πλήρη έλεγχο στην ακτή της Αζοφικής Θάλασσας, ένας από τη βάση του στρατηγικός στόχος αλλά και ένα βασικό μέσο για οικονομική πίεση στο Κίεβο.
Αλλά ένας πόλεμος για περισσότερα εδάφη στην ανατολική Ουκρανία, πέρα από τις ακόμα αυστηρότερες κυρώσεις που θα έρθουν, θα είχε μόνο περιορισμένα στρατηγικά κέρδη. Από μόνη της αυτή η κίνηση δεν θα έδινε στην Μόσχα το ατού για να εγκαταστήσει μια πιο συγκαταβατική κυβέρνηση στο Κίεβο.
«Η κατάληψη έξι χωριών έξω από το Ντονέτσκ, εξάλλου δεν αλλάζει καθόλου τα δεδομένα», σημειώνει ο Ρίπλεϊ.
Σενάριο τρίτο: Εισβολή μεγάλης εμβέλειας
Οι δυτικές χώρες, ειδικά οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία, προειδοποιούν εδώ και αρκετές εβδομάδες για την πιθανότητα μιας πολύ μεγαλύτερης επιχείρησης από τη Ρωσία για να καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία ή τουλάχιστον να προχωρήσει στο Κίεβο για να ανατρέψει την κυβέρνηση εκεί.
Ορισμένοι αναλυτές είδαν το προκλητικό διάγγελμα Πούτιν ως απόδειξη ότι δεν θα ικανοποιηθεί, εάν η Ουκρανία δεν αποκτήσει μια κυβέρνηση που θα αναγνωρίζει τη ρωσική ηγεμονία.
«Φαίνεται πιθανό ότι ο Πούτιν έχει πολύ περισσότερα στο μυαλό του από το να κερδίσει απλά ένα μικρό ανατολικό κομμάτι της Ουκρανίας και να αναλάβει την επίσημη ευθύνη για εδάφη που ήδη ελέγχει de facto», έγραψε ο Shaun Walker, δημοσιογράφος του Guardian και συγγραφέας του βιβλίου «The Long Hangover, η Νέα Ρωσία του Πούτιν και τα φαντάσματα του παρελθόντος».
«Τα τελευταία λόγια του Πούτιν, ότι αν το Κίεβο δεν σταματούσε τη βία, θα φέρει την ευθύνη για την «αιματοχυσία» που θα ακολουθήσει, ήταν ακραία δυσοίωνο. Ακούστηκε, πολύ απλά, σαν κήρυξη πολέμου».
Με πληροφορίες του Reuters
