Μία οικογένεια από το Περθ, στη Δυτική Αυστραλία, βρήκε το παλιότερο σωζόμενο μήνυμα σε μπουκάλι, που υπολογίζεται ότι ρίχτηκε στη θάλασσα πριν από 132 χρόνια.
Τον προηγούμενο μήνα, η Τόνια Ιλμαν είχε βγει για μία βόλτα στην παραλία, όταν εντόπισε τη σφραγισμένη μποτίλια στους αμμόλοφους μίας απομακρυσμένης παραλίας στα δυτικά.
Ο σύζυγος της Τόνια, Κιμ, δήλωσε αργότερα στο BBC πως, αν και είδαν ένα τυλιγμένο χαρτί μέσα στο μπουκάλι, δεν είχαν ιδέα τι ήταν, μέχρι που επέστρεψαν σπίτι και το στέγνωσαν στον φούρνο.
Οι ειδικοί που εξέτασαν αργότερα το εύρημα, επιβεβαίωσαν πως ήταν ένα μήνυμα του 18ου αιώνα, που έριξε στη θάλασσα κάποιος Γερμανός ναυτικός, στα πλαίσια ενός πειράματος. Το γράμμα μέσα στο μπουκάλι, έχει ημερομηνία 12 Ιουνίου του 1886.
Μήνυμα από το Γερμανικό Ναυτικό Παρατηρητήριο
Το μήνυμα ρίχτηκε από το γερμανικό πλοίο Paula, στο πλαίσιο ενός ναυτικού πειράματος για τα ρεύματα του ωκεανού, που υλοποίησε το γερμανικό ναυτικό παρατηρητήριο.
Σε ολόκληρη τη ναυτική ιστορία, δεν υπάρχει άλλο μήνυμα σε μπουκάλι που να έχει μείνει τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα στη θάλασσα, από την στιγμή που ρίχτηκε στα κύματα μέχρι τον εντοπισμό του. Το προηγούμενο μήνυμα που είχε μπει και στα ρεκόρ γκίνες, είχε μείνει για 108 χρόνια θαμμένο στην άμμο.
«Σαν στριφτό τσιγάρο»
Η μποτίλια βρέθηκε από πραγματική σύμπτωση. Στις 21 Ιανουαρίου και ενώ η οικογένεια των Ίλμαν έκανε βόλτα με το αυτοκίνητο, μία ρόδα κόλλησε στην άμμο και ο απεγκλωβισμός της αποδείχτηκε πιο χρονοβόρος από ότι περίμενε ο Κιμ.
Η Τόνια και ακόμα τρεις επιβαίνοντες στο όχημα, αποφάσισαν να βγουν και να κάνουν έναν σύντομο περίπατο στην θάλασσα, όσο ο κ. Ίλμαν προσπαθούσε να ξεκολλήσει το αυτοκίνητο.
Περπατώντας, η κα Ίλμαν παρατήρησε έναν μικρό σωρό σκουπιδιών που είχε ξεβράσει η θάλασσα και σκέφτηκε να μαζέψει κάποια από αυτά. Όταν σήκωσε το μπουκάλι, σκέφτηκε ότι θα αποτελούσε όμορφη προσθήκη για τη βιβλιοθήκη της.
Καθώς η κα Ίλμαν εξέταζε το μπουκάλι κόντρα στο φως, ο σύντροφος της κόρης της παρατήρησε κάτι που του θύμισε στριφτό τσιγάρο στο εσωτερικό της φιάλης. Επειδή όμως ο σπάγκος γύρω από το χαρτάκι ήταν αρκετά σφιχτός και το χαρτί φαινόταν υγρό και πολυκαιρισμένο, η παρέα αποφάσισε να συνεχίσει τις προσπάθειες, όταν θα επέστρεφε στο σπίτι.
Μετά από πέντε λεπτά στεγνώματος στον φούρνο της κουζίνας, η Κα Ίλμαν το ξετύλιξε, αποκαλύπτοντας το γράμμα.
«Εκτός από το χειρόγραφο μήνυμα, παρατηρήσαμε και ένα τυπωμένο κομμάτι, που ζητούσε από τον αναγνώστη να επικοινωνήσει με την αρμόδια γερμανική υπηρεσία», εξήγησε ο σύζυγος.
Όταν διάβασαν την ημερομηνία, από τα τέλη του προ-προηγούμενου αιώνα, η οικογένεια εντυπωσιάστηκε αλλά ο κύριος Ίλμαν επέμενε πως, πιθανότατα, το γράμμα δεν ήταν αυθεντικό.
Τελικά ήταν «αυθεντικότατο»
Οι ερευνητές του Μουσείου Δυτικής Αυστραλίας όμως, που έσπευσαν αργότερα για να εξετάσουν το εύρημα, γρήγορα αντιλήφθηκαν πως είχαν να κάνουν με ένα αυθεντικό μήνυμα από τον 19ο αίωνα.
Ένας απλός έλεγχος στο μετεωρολογικό ημερολόγιο του πλοίου Paula, αρκούσε για να εντοπίσει κανείς την καταχώριση εκείνης της ημέρας από τον καπετάνιο.
«Το μπουκάλι είχε ριφθεί εκείνη τη ημέρα από συγκεκριμένες συντεταγμένες, περιέχοντας αυτό ακριβώς το μήνυμα», εξηγεί ο δρ. Ρος Άντερσον, βοηθός συντηρητή των θαλάσσιων αρχαιολογικών ευρημάτων του μουσείου.
Δώδεκα μήνες στα κύματα, 131 χρόνια στην άμμο
Το μπουκάλι είχε αφεθεί στον νοτιοανατολικό Ινδικό Ωκεανό, και πιθανότατα σπρωχνόταν από τα κύματα για περισσότερο από 12 μήνες πριν θαφτεί στην αμμώδη παραλία της νότιας Αυστραλίας, όπου παρέμεινε για 131 ακόμα χρόνια.
Κατά τη διάρκεια του πολυετούς πειράματος από το Γερμανικό Ναυτικό Παρατηρητήριο, διάρκειας 69 ετών, χιλιάδες μπουκάλια ρίχτηκαν στη θάλασσα. Από αυτά όμως μόλις 662 βρέθηκαν στη συνέχεια.
Το προηγούμενο είχε ανακαλυφθεί στη Δανία, το 1934.
Οι αμμόλοφοι της περιοχής αλλάζουν διαρκώς σχήμα, λόγων των έντονων καιρικών φαινομένων και οι ειδικοί εκτιμούν πως το μπουκάλι εκτέθηκε πολλές φορές στις ακτίνες του ήλιου. Αυτή η περιοδική αποκάλυψε, διέλυσε τελικά τον φελλό αλλά η άμμος διατήρησε το μήνυμα.
Η στενή οπή, μόλις 7 χιλιοστών, και το χοντρό γυαλί του μπουκαλιού, βοήθησε στην δημιουργία ενός μικροκλίματος μέσα στη μποτίλια που τελικά το διέσωσε το γράμμα από την καταστροφή.
Δανεικό έκθεμα
Οι Ίλμαν δάνεισαν με ικανοποίηση το εύρημά τους στο Μουσείο Δυτικής Αυστραλίας, για τα επόμενα δύο χρόνια και από την Τετάρτη, η μποτίλια θα εκτίθεται μέσα σε ειδική προθήκη. Ο υπουργός Πολιτισμού και Τεχνών, Ντέιβιντ Τέμπλμαν δήλωσε «πανευτυχής» από την κίνηση των Ίλμαν.
Η κα Ίλμαν χαρακτήρισε την ανακάλυψη το πιο αξιοσημείωτο συμβάν στη ζωή της. «Σκέφτομαι πως το μπουκάλι δεν είχε αγγιχτεί από οποιονδήποτε για σχεδόν 132 χρόνια και παρ' όλα αυτά διατηρήθηκε σε τέλεια κατάσταση, «κόντρα» στα φυσικά στοιχεία (...) Ακόμα τρέμω», έγραψε αργότερα στο διαδίκτυο.
Με πληροφορίες από BBC
σχόλια