Ο σκηνοθέτης που από τα ντοκιμαντέρ για τον Έλβις Πρίσλεϊ, τον Γιάν Σβανμάχερ, τον Τζον Κέϊλ, τον Μάρβιν Γκέϊ και τον Φιλίπ Πετί, ο άνθρωπος που σχοινοβάτησε πάνω από τους Δίδυμους Πύργους στο Οσκαρικό Man on Wire, γύρισε τη μυθοπλαστική βιογραφία για τον Στίβεν Χόκινγκ, "Η Θεωρία των Πάντων", εξηγεί πώς βοηθήθηκε από τη γυναικεία προοπτική του σεναρίου, αλλά και τι αισθάνθηκε περιμένοντας μισή ώρα τον Στίβεν Χόκινγκ να αντιδράσει, όταν είδε το φιλμ τελειωμένο!
- Αναφέρατε το υπόβαθρο μου στα ντοκιμαντέρ, ωστόσο η Θεωρία των Πάντων κινείται μέχρι εκεί που συνήθως δεν γίνεται να πάει η τεκμηρίωση. Δεν είναι δυνατόν για έναν κινηματογραφιστή ντοκιμαντέρ να αποτυπώσει, για παράδειγμα, τα τόσα χρόνια έγγαμου βίου ανάμεσα στον Στίβεν Χόκινγκ και την Τζέϊν Γουάϊλντ, με ακρίβεια και τις απαιτούμενες πληροφορίες που θα μεταφραστούν σε εικόνα. Η ευθύνη που έχει ένας σκηνοθέτης όταν γυρίζει μια βιογραφία ανθρώπων εν ζωή, είναι κυρίως να τους σεβαστεί, γιατί θα τη δουν κάποια στιγμή, αλλά και να φτάσει και στην αλήθεια. Πολύ δύσκολο, όταν μιλάμε για πολύ προσωπική ιστορία, όπως αυτή του Χόκινγκ και της συζύγου του.
-Πάντως, το γεγονός πως η ταινία βασίζεται στο βιβλίο που εξέδωσε η Τζέϊν Γουάϊλντ, κάτι που θεωρητικά θα ήταν μονοδιάστατο, δεν ήταν πρόβλημα, αλλά πλεονέκτημα. Η δημόσια εικόνα του Χόκινγκ είναι πολύ γνωστή σε όλον τον κόσμο, ως επιστήμονα και ανθρώπου με αναπηρία. Ορίζεται από αυτά τα δύο και αποτελούν τμήμα του τρόπου που τον "επεξεργαζόμαστε". Η προοπτική που μας δίνει μια γυναίκα, και μάλιστα η γυναίκα του, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Η ισορροπία έρχεται από μια εξίσου δυνατή, θηλυκή φωνή- δηλαδή, η οπτική γωνιά της γυναίκας που τον φροντίζει, της ερωμένης και της συζύγου, η οποία φέρει το άχθος της άμεσης απώλειας, σύμφωνα με την πρώτη διάγνωση που έδινε στον Χόκινγκ δύο χρόνια ζωής. Η ματιά αυτής της γυναίκας αναζωογονεί διότι βλέπουμε πώς η σχέση των δύο τους βαθαίνει σε λεπτομέρειες μέσα στο διάστημα που νομίζουν πως έχουν μαζί, και που τελικά διαψεύδει τα προγνωστικά.
-Συναντήθηκα με τον Στίβεν Χόκινγκ πριν ξεκινήσουμε τα γυρίσματα της ταινίας. Θέλαμε να έχουμε την έγκριση του, την οποία και μας έδωσε με ευγένεια αλλά όχι με τόσο ενθουσιασμό, με την ανησυχία πως όταν η πρώην σύζυγος σου παρέχει την πρώτη ύλη, μπορεί να μην είσαι απόλυτα σύμφωνος με το περιεχόμενο. Ήρθε και στο πλατό, στο Κέμπριτζ, και μάλιστα πέτυχε μια εντυπωσιακή σεκάνς. Μάλλον χάρηκε που έβλεπε τη ζωή του να γυρίζεται σε ταινία. Στο τέλος, του δείξαμε το ολοκληρωμένο φιλμ και ευτυχώς, ενέκρινε. Πρέπει να σας πως πως όταν μιλάς με τον Στίβεν, πρέπει να περιμένεις αρκετή ώρα για την απάντηση, λόγω της συγκεκριμένης μορφής της συσκευής επικοινωνίας του. Συνήθως, όταν πέφτουν οι τίτλοι τέλους, μέσα σε 30 δευτερόλεπτα, καταλαβαίνεις αν άρεσε ή δεν άρεσε. Ο Χόκινγκ, μέσα σε 30 λεπτά, μας απάντησε πως, με αδρές πινελιές, αυτή ήταν η ζωή του. Η αναμονή ήταν η πιο αγωνιώδης που θα μπορούσα να φανταστώ!
-Δεν μπορούσαμε να είμαστε σίγουροι με την πρώτη αντίδραση του Στίβεν Χόκινγκ για το αν χάρηκε ή λυπήθηκε με αυτό που είδε, γιατί το πρόσωπο του δεν προδίδει συναίσθημα, τουλάχιστον όσο περνάει ο καιρός και η ασθένεια τον περιορίζει ακόμη περισσότερο. Προσπαθήσαμε με τον Έντι Ρεντεμέϊν να δουλέψουμε τις εκφράσεις με κοντινά πλάνα, που στη μεγάλη οθόνη μπορούν να αποκαλύψουν τι σκέφτεται και πώς νιώθει ο Χόκινγκ. Ο Έντι μεταδίδει στιγμές χιούμορ και ένα είδος σκανταλιάς, όσο κι αν βρίσκεται εγκλωβισμένος στο καροτσάκι και στους παγωμένους μορφασμούς του χαρακτήρα που υποδύεται.
σχόλια