» Κάποτε,όταν μια ιερή συμμαχία των παραγόντωντης ελληνικής μπάλας προετοιμαζόταν,ένα από τα μεγαλύτερα λαμόγια εξ αυτώνείχε ρίξει δυο χάντρες στο κομπολόι,είχε φυσήξει τον καπνό από τα Καρέλιατου, είχε παραγγείλει άλλο ένα τζόνι(μαύρο φυσικά, δεν είμεθα φτωχοί) καιείχε αποφανθεί: «Αυτά τα μοντέρναδεν τα καταλαβαίνω. Στο πρώτο στραβόσφύριγμα, θα βγουν μαχαίρια». Είχεδίκιο, είχε πει μια σχεδόν λαϊκή σοφίαγια τον κόσμο της μπάλας.
» Λίγοπαλιότερα, σε ένα από αυτά τα σουρεαλιστικάσυμβούλια των παραγόντων (κακοραμμένακοστούμια, σχεδόν μητρική σχέση με τηλαμογιά, ψεύτικα χαμόγελα), κάποιοιεναντιώθηκαν σε έναν βαθύπλουτοπαράγοντα: «Σε μένα, ρε;» αναρωτήθηκεμε το ανύπαρκτο τακτ του δισεκατομμυριούχου.«Σε μένα, εσείς; Εσείς που αν φωνάξωαστυνομία θα βουτάτε από τα παράθυρα;».Είχε δίκιο, ακόμα και αν πηδώντας θαμαχαίρωναν τον διπλανό.
» Λίγαπράγματα έχουν αλλάξει από τότε. Ακόμακαι σήμερα, το μέγεθος του κομπολογιούδείχνει την ποιότητα του παράγοντα. Καιπάνω απ' όλα η ηθική και ο σεβασμόςστους πραγματικούς νόμους του παιχνιδιούείναι τόσο σπάνια όσο και η αισθητική.
» Ναπαίζεις ένα παιχνίδι. Να το χάνειςδίκαια. Να ταπεινώνεσαι από την ανεπάρκειάσου. Και τελικά, να το διεκδικείς μενομικίστικα σκαριφήματα και γελοίεςδικαιολογίες. Αυτό έκανε ο Ολυμπιακός,μετά την ήττα του από την Καλαμαριά,προσπαθώντας να πείσει τους κυνικούςκαι να σκληρύνει τους ρομαντικούς, μετο επιχείρημα όλων των ενόχων: «Καιεσείς αυτό δεν θα κάνατε;». Ας ελπίσουμεόχι.
» ΟΟλυμπιακός (και ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ κ.λπ.)είναι επιχείρηση. Σαφές. Κοιτάνε ναμαζέψουν χρήματα, να ισοσκελίσουνπροϋπολογισμούς, να καλύψουν κενά. Μέσασε αυτό το πλαίσιο, η νίκη είναι μοναδικήεπιδίωξη, χωρίς ηθικές και άλλες τέτοιεςγελοίες λεπτομέρειες. Επίσης σαφές.Αυτό που είναι λίγο ασαφές είναι γιατίσε αυτό το επιχειρησιακό πανηγύρι θέλουννα έχουν την υποστήριξη των φιλάθλων,είτε αυτοί είναι κάφροι είτε απλά οπαδοίπου ξέρουν πως και η ήττα μέσα στοπαιχνίδι είναι.
» Αυτάόμως είναι ψιλά γράμματα, που απασχολούντους ρομαντικά γραφικούς (ή γραφικάρομαντικούς) αυτού του χώρου. Κάποιαστιγμή, όμως, θα έρθει η εκδίκηση τουσυστήματος. Και οι επιχειρηματίες θααπορούν για το πως γίνεται να παίζουνσε (ακόμα πιο) άδεια γήπεδα, αφού ο κόσμοςθα προτιμά ένα κακογραμμένο σίριαλ απόένα πρωτάθλημα που κρίνεται στα χαρτιά,από δικηγόρους και επιτροπές ανεπάρκειας.Το κυνικό μας μάθημα όμως το έχουμεπάρει: Δεν μας απασχολεί. Έτσι είναι οιεπιχειρήσεις,κύριοι.
σχόλια