ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ: ΚΑΡΟΤΣΙΑ ΤΟΥ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ. Κανείς μας δεν είχε φανταστεί ότι το καρότσι του σούπερ μάρκετ θα γινόταν μέσο επιβίωσης φέτος. Μετανάστες γυρίζουν στην Αθήνα, μαζεύοντας παλιοσίδερα -παλιές μπανιέρες, θερμοσίφωνες, μπάζα- από τα σκουπίδια και μετά τα πουλάνε στις χωματερές. Είναι η ευκολότερη δουλειά που μπορεί να κάνει κάποιος που δεν μπορεί να κάνει οτιδήποτε άλλο - για να βγάλεις τρίκυκλο χρειάζεται άδεια και δεν είναι παράνομο να σπρώχνεις καρότσι στους δρόμους. Όσοι μαζεύουν σκραπ διανύουν έως και 30 χιλιόμετρα τη μέρα για να φτάσουν στις μάντρες του Βοτανικού ή στον Ταύρο. Ένα κιλό χαρτί κάνει 5 λεπτά, ένα κιλό σίδερο 20, ένα κιλό χαλκός 3. Σε κάποιες γειτονιές, μάλιστα, όπως η Κυψέλη, οι μετανάστες δένουν τα καρότσια στους σκουπιδοτενεκέδες με λουκέτα, οπότε οι κάδοι θυμίζουν αποικίες καροτσιών - και έτσι, είναι αδύνατον ν’ αδειάσει κάποιος τα σκουπίδια.
ΧΡΩΜΑ: ΚΙΤΡΙΝΟ. Η Αθήνα κιτρίνισε απότομα μόλις σ’ έναν χρόνο. Τα Ενοικιάζεται και τα Πωλείται κοντεύουν να πνίξουν κολόνες, εισόδους πολυκατοικιών και βιτρίνες. (Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων υπολογίζει ότι φέτος οι επενδύσεις θα πέσουν από 25% έως 30% σε σύγκριση με πέρσι.) Παράλληλα πληθαίνουν όλο και περισσότερο οι κίτρινες ταμπέλες των ενεχυροδανειστηρίων. Πρέπει να είναι πλέον (μαζί με τα τατουατζίδικα) οι μόνες κερδοφόρες επιχειρήσεις στην Αθήνα. Η τιμή του χρυσού είναι ιδιαίτερα υψηλή αυτή την περίοδο - αποδείξεις δίνονται σπάνια και η διαδικασία γίνεται συχνά χωρίς παραστατικά. Είναι πολλά τα λεφτά που βγαίνουν από τη δυστυχία των άλλων, τελικά.
ΦΡΑΣΗ: «ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΣΑΣΤΑΝ». Παλιά οι διαρρήξεις είχαν ένα συγκριμένο τελετουργικό: οι κλέφτες περίμεναν να φύγεις και μετά μπαίνανε. Τώρα, και ενώ οι διαρρήξεις σε σπίτια έχουν άνοδο 132.16%, οι κλέφτες δεν ενδιαφέρονται αν είσαι μέσα ή έξω. Ακόμα συχνότερο και πιο φρικιαστικό είναι το γεγονός ότι πλέον μπαίνουν μέσα την ώρα που κοιμάσαι, οπότε ξυπνά κανείς το πρωί χωρίς τσάντα και κομπιούτερ, για να τον καθησυχάσει η Αστυνομία, λέγοντας: «Ευτυχώς που κοιμόσασταν και δεν ξυπνήσατε». Πράγματι, ευτυχώς!
Η ΕΡΩΤΗΣΗ: ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΜΙΝΗΣ; Πριν από μερικούς μήνες αρχίσαμε ν’ αναρωτιόμαστε αν υπάρχει ο Γιώργος Καμίνης ή τον φανταστήκαμε. Να ’ναι ότι ο δήμαρχος δεν είναι φαν των δημοσίων σχέσεων; Να ’ναι ότι η Αθήνα αντιμετωπίζει εξωφρενικά προβλήματα έτσι κι αλλιώς και είναι ήδη επιβαρημένη από τις σπατάλες της προηγούμενης δημοτικής διακυβέρνησης; (203 εκατ. ευρώ σε δάνεια κληρονόμησε.) Όπως και να ’χει, η πόλη μας πέρασε ίσως τη δυσκολότερη χρονιά της μεταπολιτευτικής περιόδου: Παρέλυσε από απεργίες, κάηκε επανειλημμένα κι έγινε πεδίο μάχης ουκ ολίγες φορές. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές ο δήμαρχος φαινόταν, στην καλύτερη περίπτωση, απών, στη χειρότερη, εγκληματικά αδιάφορος.
ΟΙ ΝΕΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ: ΞΕΝΟΙ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΕΣ. Γύρω στα μέσα Οκτωβρίου τα διεθνή μέσα έσπευσαν τρομοκρατημένα να στείλουν τον πιο κοντινό στην Ελλάδα ανταποκριτή τους για να καλύψει τις ταραχές στην χαοτική μας πόλη. Ανταποκριτές μεγάλων πρακτορείων με βάση στη Μέση Ανατολή ή σε κάποια (πολύ πιο) πολιτισμένη πρωτεύουσα βρέθηκαν ξαφνικά στο κέντρο της Αθήνας να προσπαθούν να βγάλουν άκρη μέσα σε τρεις μέρες. Ποιος είναι ο Παπαδήμος; (Ούτε κι εμείς ξέραμε.) Υπάρχουν αντικρουόμενες φυλές, έτοιμες ν’ αναλάβουν την εξουσία; (Όχι ακριβώς). Θα υπάρχουν μάχες στους δρόμους; (Ε, ναι!)
σχόλια