Εναλλακτικός πολυχώρος

Σάββατο βράδυ, σε πάρτι «πολυχώρου»

Πάντα μου φαινόταν αστεία η λέξη «πολυχώρος» - νομίζω ότι στα δελτία Τύπου εμφανίζεται πιο συχνά κι απ' τη λέξη «διαδραστικό» ή την αγαπημένη μου έκφραση «εικαστικά δρώμενα». Όχι ότι δεν υπάρχουν ωραίοι πολυχώροι, γιατί υπάρχουν (βλέπε Βοοze και Bios), απλώς καμιά φορά με τη λέξη «πολυχώρος» οι άνθρωποι εννοούν κάποιο ανήλιαγο γκαράζ, oπού τρεις ανερχόμενοι ηθοποιοί τσιτσιδώνονται στο όνομα της τέχνης, μια μουρλή στο βάθος κάνει performance τραβώντας τα μαλλιά της, ενώ στους τοίχους δεσπόζει τέχνη φτιαγμένη από σπίρτα, λάσπη και κακά μπαμπουίνου. Άλλο ένα απαραίτητο συστατικό είναι η παντελής έλλειψη εξαερισμού, έτσι ώστε φεύγοντας να μυρίζει καπνό και το βρακί σου ή να έχεις πάθει κρίση άσθματος. Σε αυτόν, λοιπόν, τον εναλλακτικό πολυχώρο το πάρτι δεν έχει αρχίσει ακόμα - είμαστε δεν είμαστε δέκα άτομα και κοιταζόμαστε, κι ας είναι 1:30 ώρα το πρωί. Παρατάμε τα παλτά μας στη γωνία και εγώ κατευθύνομαι προς το μπαρ. O άγραφος κυνικός κανόνας των μπαρ είναι ο εξής: εάν είσαι γυναίκα σε σερβίρουν γρηγορότερα οι άντρες. Αν πάλι είσαι άντρας, σε σερβίρουν πιο γρήγορα οι γυναίκες. Συνήθως, βέβαια, δεν χρειάζεται να σκεφτώ τον άγραφο κυνικό κανόνα γιατί απλά με σερβίρουν. Σήμερα, όμως, καμία από τις τρεις μπαργούμαν δεν θέλει να με ρωτήσει αν θέλω ένα ποτό. Δεν έχουν πολλή δουλειά ή κάτι τέτοιο, απλώς κάνουν ότι δεν με βλέπουν. Η μία μάλιστα μου χαμογελά και επιδεικτικά, ενώ φτιάχνει ποτά και πλένει ποτήρια. Κάνω ασκήσεις ψυχραιμίας - κοιτάω λίγο τα φωτισμένα μπουκάλια, τραγουδάω Εrasure και κοιτάω το ταβάνι όταν εμφανίζεται η Μ. «Παιδί μου, πού είσαι τόση ώρα; Ανησύχησα» μου λέει και μου χώνει μια φιλική μπουνιά στα πλευρά. «Συγγνώμη» λέει στην μπαργούμαν που έχει επιτέλους αποφασίσει να ασχοληθεί μαζί μας. «Μήπως έχετε Coca Cola light;». «Μήπως θες να έχουμε και τίποτα άλλο;» έρχεται η αποστομωτική απάντηση από την πνευματώδη μπαργούμαν - όπως σκύβει προς το μέρος μου τα σκουλαρίκια της μοιάζουν με ιπτάμενους δίσκους που πετάνε απειλητικά πάνω από το κεφάλι μου. Φεύγοντας και ενώ βρίζουμε και οι δυο τον εναλλακτικό πολυχώρο, σκέφτομαι πως πριν από κάποιους μήνες εδώ μου είχαν ζητήσει να τους πληρώσω 50 λεπτά παραπάνω το ποτό γιατί έπαιζε κάποιος γνωστός DJ, και πριν από κάποιες εβδομάδες πάλι πλήρωσα 8 ευρώ για να πιω βότκα σε πλαστικό ποτηράκι σαν αλκοολική μάνα σε παιδικό πάρτι. Και, παρ' όλα αυτά, εγώ έκανα το λάθος να ξανάρθω. Οπότε, καλά να πάθω.