Πριντις 3 Ιανουαρίου
Οιδέκα μέρες των διακοπών περνούν κάπωςέτσι: Πίνεις άπειρους καφέδες, πας σεένα πάρτι-reunion και ρωτάςτους πάντες μηχανικά «Τι κάνεις; Πούείσαι τώρα;», ψωνίζεις τελευταίαστιγμή ανάμεσα στο πλήθος των σαλεμένωνζόμπι της Ερμού χρησιμοποιώντας πολύτους αγκώνες σου, βλέπεις ταινίες μεπρωταγωνίστρια τη Λάσι στην τηλεόραση,κοιμάσαι ως τις 5 το απόγευμα, πίνειςπερίπου μισό μπουκάλι κρασί την ημέρα,δεν θυμάσαι τι μέρα είναι, μπορεί να‘ναι Τρίτη μπορεί να ‘ναι Κυριακή, παςσε ένα πάρτι στη βουλγάρικη ντίσκο στην3ης Σεπτεμβρίου - κατεβαίνεις τασκαλιά με τη μοκέτα κρουαζιερόπλοιουκαι χορεύεις κάπως άχαρα δίπλα σε ένακορίτσι με φούξια περούκα πίνονταςμπίρα Baltika. Μετά βγαίνειςνα πάρεις ταξί στην Πατησιών στις 7 τοπρωί - σκέφτεσαι πόσο περίεργες φαίνονταιοι νεραντζιές όταν χαράζει.
3Ιανουαρίου, ώρα 15:00, στο σπίτι σου
Ξυπνάς.Είσαι μόνη σου σ' ένα διαλυμένοδιαμέρισμα, έχεις ν' αλλάξεις σεντόνιαδυο βδομάδες και το μόνο πράγμα πουυπάρχει στο ψυγείο είναι γλυκό νεράντζικι ένα κομμάτι ροκφόρ που έχει σχεδόνμουμιοποιηθεί και σφηνώσει στη σχάρα.Δεν πειράζει, έτσι κι αλλιώς αισθάνεσαισαν κάποιος να σε έχει παραγεμίσει μεμπέικον και πατάτες φούρνου. Το κεφάλισου είναι σαν συρμάτινος κλωβός γιαλοταρίες με τις μπίλιες μέσα. Οι φίλοισου -που γυρνούν στην Αθήνα πια Χριστούγεννακαι τον Αύγουστο, αν είσαι τυχερήσυμπυκνώνετε ξενύχτια, καφέδες καισυζητήσεις ενός χρόνου σε δέκα μέρες-έχουν πια φύγει για εξωτικές συναρπαστικέςμητροπόλεις. Εκεί σπουδάζουν, δουλεύουν,συγκατοικούν (και κάνουν πάρτι μετσιγγάνικα βιολιά). Έχει αρχίσει νανυχτώνει κι εσύ είσαι ακόμα με κάτιπράσινες πιτζάμες -δώρο της μητέραςσου- και κοιτάς τα φωτάκια του απέναντιμπαλκονιού - πού και πού περνάει κανένααυτοκίνητο. Σκέφτεσαι πως ούτε και σ'αυτές τις διακοπές δεν πήρες καμίααπόφαση «για τη ζωή σου» («Απότότε που σε θυμάμαι αυτό λες, "πρέπεινα σκεφτώ τι θα κάνω με τη ζωή μου"»λέει ο πατέρας σου ξερά). Επίσης σκέφτεσαιπως είσαι μια μελοδραματική κατσίκακαι πως κάποτε όλα τα πάρτι τελειώνουν.Δεν πειράζει. Καλή χρονιά.
σχόλια