«Είναι ό,τι ακριβώς ζητάει η εποχή μας: η τραγουδίστρια της οικονομικής ύφεσης. Όσο για τη μουσική της, δεν είναι τίποτα τρομερό, κάτι μεταξύ ντίσκο και σόουλ, όπως η Μαντόνα κάποτε».
Ύμνος στη Lady Gaga από τον Μαρκ Άλμοντ (είναι η Βέμπο των toxic assets).
«Οι σχέσεις του δεν φαίνονται απλώς ύποπτες, αλλά μυρίζουν άσχημα. Φαίνεται πως ο πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου πληρωνόταν από μια πολύ μεγάλη ξένη πετρελαϊκή εταιρεία και μας κρατούσε στο σκοτάδι».
Ο βουλευτής των Συντηρητικών Ντάγκλας Κάρσγουελ μετά την αποκάλυψη ότι ο Τόνι Μπλερ εργαζόταν ως σύμβουλος σε νοτιοκορεατική εταιρεία με εκτεταμένα συμφέροντα στο Ιράκ.
«Νομίζω ότι επικρατεί και ένας φόβος πως όλη αυτή η ιστορία μπορεί να έχει συνέχεια. Όταν ένας νταής του σχολείου δέρνει στο προαύλιο ένα αδύναμο παιδάκι, συνήθως μαζεύεται κύκλος παιδιών που παρακολουθεί και επευφημεί τον ξυλοδαρμό - από φόβο ότι ένα από αυτά μπορεί να είναι το επόμενο θύμα. Λέω ξανά ότι καμιά χώρα στην ευρωζώνη δεν είναι ασφαλής».
Το λιντσάρισμα δεν τελειώνει εδώ. Η κατάσταση στην ευρωζώνη με απλά λόγια από τον Λ. Ράνταλ Ρέι.
«Πρέπει να ομολογήσετε ότι ζούμε σε έναν παράλογο κόσμο. Αυτός ο τρελός κόσμος είναι γεμάτος από τις πιο αντικρουόμενες έννοιες. Τη χαρά και τη λύπη. Τη ζωή και τον θάνατο. Σε μια προσπάθεια να έρθουμε πλησιέστερα στις πιο άγνωστες σε εμάς έννοιες, κάνουμε σινεμά. Αυτό είναι και το νόημα του να διηγείσαι μια ιστορία. Για να γνωρίσεις πτυχές του κόσμου που δεν σου είναι οικείες».
Ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λιντς για τις σκοτεινές γωνίες του κάδρου.
«Στο Μεξικό έχουμε ένα μικρό παιχνίδι, μια πολύπλευρη σβούρα που τη στριφογυρίζουμε. Στη μια πλευρά της γράφει "Πάρε ένα", σε άλλη "Βάλε ένα", σε άλλη "Πάρ' τα όλα", σε άλλη "Πάρτε όλοι", σε άλλη "Βάλτε όλοι". Στην ελληνική εκδοχή του παιχνιδιού όλες οι πλευρές γράφουν "Βάλτε όλοι"».
Αν μπορούσε να μας τα λέει έτσι απλά κι ο Γιώργος, ποιος θα είχε αντίρρηση. Είναι ο Άνχελ Γκουρία, γ.γ. του ΟΟΣΑ.
«Και ήταν ματς και όχι πόλεμος, το σμιλευτό του πόδι στην μπάλα και τότε η φτέρνα του, η φτέρνα του, η φτέρνα του».
Δεν είναι από την εποχή που έπεσε ο πρώην καταλληλότερος, η εθνική ποιήτρια της Βρετανίας Κάρολ Αν Ντάφι είναι, που εμπνεύστηκε από το ατύχημα του Μπέκαμ.
«Δυστυχώς, δεν έχετε καταφέρει να "πουλήσετε" τα δυνατά σας χαρτιά. Ακόμη και η τέχνη σας θα μπορούσε να είναι ένα προϊόν ενίσχυσης της Ελλάδας - σκεφτείτε ότι η Σακίρα αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα εξαγωγικά "προϊόντα" της Κολομβίας! Εσείς, εκτός από τους "κλασικούς" καλλιτέχνες διεθνούς φήμης, όπως η Νάνα Μούσχουρη, δεν έχετε σχεδόν κανέναν άλλο καλλιτέχνη του οποίου το έργο να διατίθεται στη Μεγάλη Βρετανία».
Ο φιλέλληνας Ιρλανδός Τόμας Μαρ μετράει τις ελλείψεις μας.
«Το παγκάρι στην Εκκλησία σήμερα είναι πάρα πολύ πεσμένο, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Σας το λέω σαν είδηση».
Έχει κι ο Ύψιστος προβλήματα ρευστότητας. Τα καταγράφει με πόνο ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος.
«Εγώ δεν είμαι υπάλληλος της Εθνικής Τραπέζης ούτε του ΟΤΕ, ούτε της Ολυμπιακής για να βγω σε εθελούσια. Το να αναζητούνται αποδιοπομπαίοι τράγοι δεν είναι το καλύτερο».
Είναι ο άρχοντας των άγονων γραμμών Αριστοτέλης Παυλίδης, που ορθώνει το παράστημα στην αυτοκάθαρση του Αντώνη (κάποτε κουνούσε τον δείκτη, τώρα υψώνει τον μέσο).
«Θυμήθηκα κάτι από την Κόλαση του Δάντη, το λέει ο Βιργίλιος: "Ο δρόμος προς τα έξω περνά πάντα από μέσα". Αυτό θα του έλεγα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν έχω την απαίτηση να το κατανοήσει».
Πόσο σκληρές έχουν γίνει οι εξετάσεις για την Επίτροπο Αλιείας; Τι της έκαναν οι άκαρδοι της Μαρίας; Εδώ απλώς τη ρώτησε δημοσιογράφος τι θα έλεγε στον Έλληνα πολίτη για τα σκληρά μέτρα.
σχόλια