«Όλοι αυτοί οι ειδικοί της μουσικής του Μπομπ Ντίλαν; Δεν νομίζω ότι έχουν την παραμικρή ιδέα ποιος είμαι. Τόσοι άνθρωποι έχουν ξοδέψει τόσο χρόνο και σκέψη πάνω σε ποιον; Σε μένα; Get a life... please».
Οι κριτικοί στο απόλυτο κενό, από τον Μπομπ Ντίλαν.
«Έχω χρόνια να ψηφίσω. Βλέπω το χάλι της πόλης μας. Τι ν’ αλλάξει στο Πεδίον του Άρεως, που διοικητικά ανήκει σε τρεις φορείς; Το μάξιμουμ της απόδοσής μας ακουμπά στα καγκελάκια των πεζοδρομίων».
Ο Παύλος Χαϊκάλης στην πόλη των θαυμάτων.
«Ζήτησα από την εταιρεία, όπως εξάλλου είναι ο κανόνας για μία τέτοια αγορά, μια διευκόλυνση πληρωμής έτσι ώστε όλα τα τιμολόγια να εξοφληθούν εντός ενός έτους από την προμήθεια του εξοπλισμού».
Η ακρίβεια τελικά πλήττει και τα μεγάλα σαλόνια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δυσκολεύεται να εξοφλήσει εφάπαξ.
«Ερωτεύτηκα τον Νικολά όχι μόνο για το παρουσιαστικό του αλλά και για τα πέντε μυαλά ή έξι μυαλά που έχει και τροφοδοτεί με εντυπωσιακό τρόπο».
Woman in love… Η Κάρλα Μπρούνι αγαπά και υπερβάλλει ολίγον τι.
«Αν όλα όσα έκανα έχουν κάποια αξία, αν οι τελευταίες πράξεις μου συνέβαλαν στην ευτυχία των ανθρώπων, θέλω να τα μαζέψω όλα αυτά τα χρώματα ζωής και να τα προσφέρω στη γυναίκα της ζωής μου, που έχασα πριν από λίγες μέρες, τη μάνα μου».
Με απλά, ανθρώπινα λόγια, ο Δήμαρχος Τήλου Τάσος Αλιφέρης απέναντι στα ουρλιαχτά.
«Ποιος θα μου εγγυηθεί ότι αύριο δεν θα δούμε και “γάμο” μεταξύ ενός “κυρίου” και του σκύλου του;»
Ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος σε σκέψεις που δεν του ταιριάζουν.
«Η ελληνική κοινωνία είναι ρατσιστική αλλά χωρίς συγκροτημένες ρατσιστικές ιδεολογίες, χωρίς βαθύ μίσος. Είναι ρατσιστική με τον τρόπο που είναι κι όλα τα άλλα: τσαπατσούλικα, άρπα κόλλα, στο πόδι».
Για το άδειο αυγό του φιδιού, ο Φίλιπος Τσίτος, σκηνοθέτης της ταινίας Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ.
«Έσπασε τα εμπόδια για τις κόρες μου και τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο... Ενέπνευσε εκατομμύρια με τη δύναμη, το κουράγιο και την ανυποχώρητη στήριξή της στους εργαζόμενους Αμερικανούς».
Το πορτρέτο μιας κυρίας, από τον Μπάρακ Ομπάμα - τώρα βέβαια που η Χίλαρι αποφάσισε να αποσυρθεί.
«Δεν θέλουμε χρήματα, απαιτούμε σεβασμό».
Όχι άλλο Τσε, ευχαριστώ. Η κόρη του Αργεντινού επαναστάτη Αλέιδα καταδικάζει το overdose της εικόνας του σε διαφημιστικές εκστρατείες.
«Ξέρετε, είναι βολικό να δηλώνεις αριστερός. Δεν ενοχλείς, λες ότι είσαι αντικαπιταλιστής και ότι αγαπάς τους φτωχούς. Κουλ. Ησυχία, βόλεμα. Άλλοτε πίστευα ότι οι αριστεροί είναι καλύτεροι άνθρωποι. Τώρα πια όχι!»
Έχει και η Αριστερά τις ευκολίες της. Τις περιγράφει ο σκιτσογράφος της «Le Monde» Πλαντί.
«Συνήθως ανοίγουν όλες τις κουβέντες με το εγώ...»
Μια απλή και δυνατή διαπίστωση για τους νεοέλληνες, από την Ελένη Γλυκατζή-Αρβελέρ.
σχόλια