«Ανείχα 4 λεπτά για να σώσω τον κόσμο, θακάπνιζα ένα τεράστιο και χοντρό μπάφο».
Λίγος καπνός ακόμη από τοΒρετανό σκηνοθέτη ΓκάιΡίτσι.
«Σήμερα βιώνουμε τα δεινά αυτού πουαποκαλώ "οικονομία της απληστίας". Ηαπληστία αποτελεί το υπόβαθρο τουκύματος των σκανδάλων που συνταράσσειτις αμερικανικές επιχειρήσεις και θέτεισε ομηρία τις ΗΠΑ, αφού προκαλείαβεβαιότητα και ανασφάλεια στις διεθνείςαγορές».
Ο οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν για τουςνονούς του χρήματος στη χώρα του ΤζορτζΜπους.
«Με αυτήν μου τη δήλωση και πέρα απόέκφραση της συγγνώμης μου, θεωρώ ότιδεν μπορώ να υπάρξω πολιτικά έξω από τηΝΔ. Παρακαλώ να επανεξεταστεί άμεσα ηεπιστροφή μου σε αυτήν και συγκεκριμέναστην κοινοβουλευτική ομάδα.
Τα πικρά δάκρυα του Νίνζα.Πήγαινε για έπος, κατέληξε πρωταγωνιστήςσε βιντεοταινία των ‘80sο Σταύρος Δαϊλάκης.
«Δεν θέλω να βγει εγωιστικό, αλλά δενέχω περάσει ούτε μία μέρα της ζωής μουχωρίς γυναίκα».
Δεν είναι ο Μπράντ Πίτ, δενείναι ο Τζόρτζ Κλούνει, είναι ο mature loverΣπύρος Καρατζαφέρης.
«Αυτό είναι ένα νομοσχέδιοπου αναγκάζει τους φορολογολυμενουςνα απορροφήσουν τον πόνο και τα στελέχητης Wall Streetνα πάρουν όλα τα οφέλη. Δεν καθιστά ταστελέχη ένοχα για αυτή την ελεύθερηπτώση. Τα αφήνει να παραμείνουν χοντράκαι ευτυχισμένα στις σουίτες τους στοΜανχάταν».
Πάρε τα λεφτά και τρέχα...Τοπεριοδικό «Nation»αποκαλύπτει τις «μαύρες σελίδες»του σχεδίου Πόλσον.
«Πρέπεινα κάνουμε ένα ακόμη βήμα και νααναζητήσουμε μηχανισμούςαναδιανομής του πλούτουσε διεθνή κλίμακα,ώστε να περιοριστούν τουλάχιστον οισυνέπειες της δυσμενούς μεταχείρισηςτην οποία υπέστησανορισμένοι λαοί».
Το χρήμα στο τραπέζι.Ο Πρόεδρος τηςΔημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας ζητάδικαιότερη μοιρασιά του παγκόσμιουπλούτου.
«Η Αθήνα έχει μιαεξαιρετική ποιότητα φωτός. Ακόμα καιμια μέρα όπως αυτή που το νέφος και ηυγρασία έχουν δώσει στον ουρανό αυτήτην γκρίζα απόχρωση, μου αρέσει αυτό τομονόχρωμο θολό φως».
ΟΓερμανόςκαλλιτέχνης Ίνγκο Μάουρερ, σχεδιαστήςφωτισμών, βρίσκει διέξοδο στο θολόαθηναϊκό τοπίο.
«Η σκήτη του Εφραίμείναι στον Κορυδαλλό και πρέπει να τοκαταλάβει και ναμην μας απειλεί και με ευρωπαϊκάδικαστήρια, μιμούμενος τον ΚωνσταντίνοΓλυξμπουργκ... Και δεν μπορεί να έχουμεμια πολιτεία η οποία να σιωπά σ' αυτότο θράσος αυτής της μαφίας που έχειεγκατασταθεί στην ηγεσία του Βατοπεδίου».
Τουλάχιστονο Αλέκος Αλαβάνοςδεν μασάει τα λόγια του.
«Μπορεί να είμαστε οΔαβίδ αντιμέτωποι με το Γολιάθ,αλλά το παλεύουμε».
Ο διευθύνων σύμβουλος τηςMicrosoft Στιβ Μπάλμερυποκλίνεται στην υπεροχή του Googleστον τομέα της αναζήτησης.
«Είναιτόσο άχρωμη αυτή η περίοδος. Μιλάνε όλοιτόσο πολύ και δεν χρωματίζεται τίποτα.Είναι εντυπωσιακό. Όλα είναι βουβά. Σαννα έχουμε βαρεθεί. Μια απίστευτηβαρεμάρα...».
Παράθυρα που κούρασε η θέα... ΟΛάκης Λαζόπουλος για τα κούφια λόγιατης πολιτικής.
«Η ελληνική σκηνή έχειπολύ καλούς μουσικούς και πολύ κακούςεπαγγελματίες.Πολύ τζάμπα, πολύ χαμηλέςπαραγωγές, πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση.Τελευταία, ίσως λόγω των freepress και της ανάγκηςγια νέες φρέσκιες φάτσες, η αγγλόφωνησκηνή έχει αρχίσει να προωθείται. Πόσοχαίρομαι,για παράδειγμα, που πουλάειτο CDτης Μόνικα. Δεν αντέχω άλλα ξέκωλα, δεναντέχω άλλους πενηντάρηδες σωτήρες τηςεθνικής κληρονομιάς».
Η Sugahspank! ΓεωργίαΚαλαφάτη για τις υπόγειες μελωδίες καιτα φάλτσα ρετιρέ.
σχόλια