«Ουδεμίασχέση είχα, κατά συνέπεια δεν μπορώ ναπω "mea culpa"»,αντίθετα το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να μουζητήσει συγγνώμη».
Toλμώ στοΒατοπέδιο που ζεις να περπατώ... Ο Θ.Ρουσόπουλος επιστρέφει απλός καισαρακοστιανός.
«Η έλξη και η γοητεία που ασκεί ο έναστροςουρανός πάνω μας ξεπερνά τα συναισθήματακαι αφορά το ίδιο μας το σώμα, το οποίοοφείλουμε σε νεκρά άστρα... ο σίδηροςστο αίμα μας, το ασβέστιο στα κόκαλά μαςκαι όλα τα άλλα χημικά στοιχεία πουείναι απαραίτητα για τη ζωή μας αλλάκαι για τον πολιτισμό μας προέρχονταιαποκλειστικά από τα υπολείμματα άστρωνπου πεθαίνοντας σκόρπισαν την ύλη τουςστα πέρατα του σύμπαντος. Ετσι στιςσχέσεις ανθρώπων κι αστεριών ισχύει τορητό "ο θάνατός σου η ζωή μου"...».
Για τους «συλλέκτες» τουσύμπαντος ο Γιάννης Δαγκλής ,διευθυντήςΕρευνών Διαστημικής του ΕθνικούΑστεροσκοπείου Αθηνών.
«Βαθιά μέσα μου έχω κι εγώ την ανάγκηνα πιστέψω σε κάτι ολοκληρωτικά. Απότην άλλη, μισώ αυτήν τη λέξη. Προτιμώόμως έναν ιδεολόγο από κάποιον πουενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του, ανκαι συχνά η ιδεολογία είναι απλώς μιαμεταμφίεση. Σαν τη φιλανθρωπία - τιφρικιαστική έννοια: είναι το διάλειμμαπου παραχωρείς στην τσιγκουνιά σου».
Με τόσα ψέματαπου ντύθηκαν οι λέξεις... Ο ΑλκίνοοςΙωαννίδης στην εποχή των συγχύσεων.
«Πώς θα εκλάμβανε το δυτικό κοινό τηναπόπειρα ενός Ινδού σκηνοθέτη, που δενγνωρίζει τίποτα για τις φτωχογειτονιέςτης Νέας Υόρκης, να γυρίσει μια τέτοιαταινία... Η κριτική θα τον είχε ξεσκίσει.Αλλά όταν αυτό το λέει για τον ΤρίτοΚόσμο ένας σκηνοθέτης του Πρώτου Κόσμου,θεωρείται αξιέπαινη ένδειξη καλλιτεχνικήςτόλμης»!
Η άλλη όψη του νομίσματος γιατο πολυβραβευμένο SlumdogΜillionaire απότον συγγραφέα Σαλμάν Ρούσντι.
«Αφήστετα αυτοκίνητα στο σπίτι και πάρτε τοποδήλατο ή το λεωφορείο, σταματήστε ναπετάτε τσίχλες στους δρόμους και αρχίστενα ανακυκλώνετε τα απορρίμματα. Χαρείτετη σιωπή μίας εβδομάδας χωρίς το Διαδίκτυοκαι χωρίς iPods».
Η Εκκλησία τουΤρέντο στην Ιταλία προτείνει εναλλακτικήνηστεία στους πιστούς για την καθολικήΣαρακοστή.
«Θα ήθελα έναπαιδί μαζί του, κι αν δεν γινόταν, θαήθελα να υιοθετήσω ένα».
Κάποτε, στα Ηλύσια Πεδία ταπροσωπικά ήταν για λίγους. Μέχρι πουήρθαν ο Νικολά Σαρκοζί και η Κάρλα.
«Δεν πιστεύω ότι πρέπει οιμουσικοί να αποφασίζουν για το περιεχόμενομιας παράστασης. Δενπρέπει όμως να υπάρχει όριο στη σκηνοθεσία;Δεν ήταν ρατσιστική η κίνηση και δενέχουμε τίποτα να μοιράσουμε με κανένανή με εκείνους που διαμαρτυρήθηκαν. Απλώςθέλαμε να κάνουμε κάτι για εκείνο πουξεπερνάει τα όρια και ταράζει τιςισορροπίες».
Ο πρόεδροςτου Δ.Σ. της Ορχήστρας της Λυρικής ΣκηνήςΘοδωρής Μαυρομμάτης για το φιλί μεταξύανδρών τραγουδιστών στη Ρούσαλκα πουάναψε φωτιές.
«Με ποιο δικαίωμα μια ορχήστραέχει λόγο στο περιεχόμενο μιας παράστασης;(...) Εκτός αν θα πρέπει, για να δούμε έναέργο στη Λυρική Σκηνή, να έχουμε τηνάδεια του κορνετίστα και του φλαουτίστα.Δεν είναι ζήτημα ομοφυλοφιλικό. Ηελευθερία της έκφρασης είναι μία. Ανδηλαδή κάποτε μια παράσταση εμφανίζειέναν Αλβανό να παντρεύεται Ελληνίδα,θα πρέπει οι μουσικοί να έχουν δικαίωμαπαρέμβασης;».
Όλα άρχισανμε ένα φιλί. Ο ΛίοΚαλοβυρνάς από το περιοδικό «10%» για τοφιλί στη Ρούσαλκα της Λυρικής Σκηνής.
«Δεν μπορώ να σε πώ "κύριεΠρόεδρε" αλλά "Αλέξη", γιατί κύριεΤσίπρα είσαι το καλό παιδί της διπλανήςπόρτας».
Η είδησηδεν είναι η υγρή γλώσσα του Αυτιά,αλλά ότι ο ιντελεκτουέλ Αλέξης τουΣυνασπισμού πέρασε το πρωινό του εκεί(καταραμένη φτώχια που ξανάρθες).
σχόλια