Yatzer aka Κώστας Βογιατζής

Yatzer aka Κώστας Βογιατζής Facebook Twitter
Φωτό: Τάκης Σπυρόπουλος
0
  • Yatzer aka Κώστας Βογιατζής Facebook Twitter
    Φωτό: Τάκης Σπυρόπουλος
  • Γεννήθηκα στον Πειραιά, αλλά μεγάλωσα στην Καλλιθέα. Θυμάμαι  αρακτηριστικά την αντιπροσωπεία με είδη καθαρισμού που είχαν τότε οι γονείς μου: στο πατάρι του γραφείου τους είχαν ένα σωρό κλουβιά με καναρίνια. Είχαν πάθος με αυτά τα πουλιά, ώσπου μια μέρα μας ανακοίνωσαν, σε μένα και την αδελφή μου, ότι ήθελαν ν’ ανοίξουν ένα pet shop. Υπάρχει ακόμα και σήμερα στην Καλλιθέα και λέγεται «Η φωλιά των ζώων». Δεν θα ξεχάσω ποτέ κανένα σκυλάκι από αυτά που πέρασαν από τα χέρια μου όλα αυτά τα χρόνια. Η αγάπη των γονιών μου για τα ζώα δηλώνει πάρα πολλά για τον χαρακτήρα τους κι έχω μάθει να εκτιμώ πολύ τους φιλόζωους.
  • Από μικρός θυμάμαι ότι ήθελα να πάω στη Σχολή Ικάρων και να γίνω πιλότος, μια σκέψη που ερχόταν κι έφευγε από το μυαλό μου. Τελικά, πήγα στο Πολυκλαδικό της Σιβιτανιδείου και, καθώς παρακολουθούσα τον κύκλο Εφαρμοσμένων Τεχνών, ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με το σχέδιο, ελεύθερο και γραμμικό. Ήταν η πρώτη σχέση που είχα με την έννοια της αρχιτεκτονικής και για κάποιον λόγο μου άρεσε τόσο πολύ, που αποφάσισα ν’ ακολουθήσω την πρώτη δέσμη. Αφού έδωσα τρεις φορές, μπήκα στο Τμήμα Μετεωρολογίας του Φυσικού, αλλά δεν άντεξα και πολύ και σύντομα πήγα στην ΑΚΤΟ.
  • Από τα δεκάξι μου δεν έχω σταματήσει να δουλεύω. Η πρώτη μου δουλειά ήταν να φτιάχνω μακαρόνια σε μια πιτσαρία στη Νέα Σμύρνη. Ο λόγος που το έκανα ήταν διότι ήθελα να πάω διακοπές μόνος μου. Μου είχαν πει τότε οι γονείς μου: «Για να πας διακοπές μόνος σου πρέπει να κερδίσεις τα λεφτά σου, ώστε να εκτιμήσεις την αξία τους και τον κόπο που χρειάζεται να καταβάλεις για να τ’ αποκτήσεις». Νομίζω ότι αυτή τους η στάση μου έκανε πολύ καλό. Μου έμαθε τι σημαίνει δουλειά και διαχείριση χρημάτων. Στα δεκαοκτώ μου δούλευα στο Zara στην Ομόνοια και μετά δούλεψα νύχτα σε εστιατόρια και καφετέριες, όπως κάνουν όλοι οι φοιτητές.
  • Το πρώτο αντικείμενο ντιζάιν που μου προκάλεσε έκπληξη ήταν ένα γκάτζετ. Ήμουν γύρω στα δεκατρία όταν μου έκαναν δώρο οι δικοί μου ένα gameboy της Nintendo, το οποίο πραγματικά θεώρησα έργο τέχνης. Το έχω ακόμα και σήμερα και φυσικά εξακολουθώ να είμαι γκατζετάκιας. Αυτό τον καιρό έχω κολλήσει με το iPad. Θεωρώ συγκλονιστικό το γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίο φτιάχνονται οι εφαρμογές για τα iPad έχει αλλάξει το πώς σχεδιάζονται τα σάιτ σήμερα.
  • Αυτό που οδήγησε τον Τύπο στη σημερινή του κατάσταση είναι μια αλυσίδα πραγμάτων, αν και δεν νομίζω ότι θα πεθάνουν τα περιοδικά. Σίγουρα θα λιγοστέψουν, αλλά δεν θα πάψουν να υπάρχουν. Και τελικά πιστεύω ότι αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να συμβεί, γιατί πολύ είχαν πάρει τα μυαλά μας αέρα. Τόσες εκατοντάδες τίτλων για μια τόσο μικρή σε πληθυσμό χώρα.
  • Ένα βράδυ, όταν ήμουν φαντάρος κι έκανα σκοπιά, πήρα ένα χαρτί και είπα ότι πρέπει να σκεφτώ τι θα κάνω στη ζωή μου. Ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα τόσο μόνος, τρεις τα ξημερώματα, σ’ ένα βουνό γεμάτο δέντρα με θέα την Αθήνα. Έτσι, σε μια στιγμή διαύγειας, μου έσκασε το όνομα yatzer και όλο το concept πίσω από αυτό. Σήμερα μένω στη Νεάπολη των Εξαρχείων και από το μπαλκόνι μου μπορώ να δω την Πάρνηθα και το σημείο εκείνο στο βουνό όπου είχα συλλάβει την ιδέα για τη σημερινή μου δουλειά. Είναι κουφό, ε;
  • Όταν ξεκίνησα στο yatzer, δούλευα full time στο «Maison & Decoration». Έφευγα από το σπίτι πολύ πρωί και γυρνούσα πίσω αργά το βράδυ, ανυπομονώντας ν’ αρχίσω να ποστάρω.Όταν απολύθηκα από τον στρατό, έπεσα με τα μούτρα στο σάιτ. Καθόμουν με τις ώρες και ξενυχτούσα, ψάχνοντας να βρω τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα στον χώρο για να τα ανεβάσω στο δικό μου σάιτ. Νομίζω ότι όλα αυτά τα ξενύχτια που έκανα τότε απέδωσαν και για έναν επιπλέον λόγο: τις ώρες που εγώ ανέβαζα τα άρθρα, και ενώ όλη η Ελλάδα κοιμόταν, οι άνθρωποι στην Αμερική και στις υπόλοιπες χώρες που έχουν μεγάλη διαφορά ώρας με μας ήταν ξύπνιοι, πράγμα που σήμαινε ότι υπήρχε μια κινητικότητα στα feeds του διαδικτύου από ένα σάιτ που λεγόταν yatzer, το οποίο από τότε άρεσε.
  • Το 2008 αποφάσισα να ζητήσω βοήθεια από ανθρώπους που θα μπορούσαν να μοιραστούν το ίδιο όραμα με μένα και να είναι μέλη μιας ομάδας. Έβγαλα, λοιπόν, μια ανακοίνωση που έλεγε ότι ζητούσα εθελοντές -διότι ακόμα δεν υπήρχαν έσοδα- κι έτσι άρχισα να λαμβάνω βιογραφικά. Αυτό το έχω κάνει δυο φορές μέχρι στιγμής και ομολογώ ότι όλους μου τους συνεργάτες με αυτό τον τρόπο τους απέκτησα. Τη Laureen, που είναι η ανταποκρίτριά μου στην Αμερική, τη γνώρισα φέτος για πρώτη φορά, μετά από δυο χρόνια συνεργασίας. Παρότι μιλάμε σε εβδομαδιαία βάση, είναι φοβερό πόσο ανοιχτός είναι ο δρόμος μέσα σε αυτό το χάος που ονομάζεται διαδίκτυο και με πόσους ανθρώπους μπορείς να έρχεσαι σε επαφή από το πουθενά.
  • Όταν έμαθα ότι το yatzer αναφέρθηκε στους «Financial Times», τρελάθηκα. Ήταν, κακά τα ψέματα, μια επιβεβαίωση, αλλά και μια θλιβερή διαπίστωση: έπρεπε να υπάρξει μια δημοσίευση από τον ξένο Τύπο για να πέσουν τα μάτια των Ελλήνων δημοσιογράφων πάνω μου. Στην Ελλάδα βαριούνται να σε ψάξουν όσο κινείσαι εντός των χωρικών υδάτων.
  • Ένας από τους μεγαλύτερους επαίνους που πήρα ποτέ ήταν, όταν πέρσι τον Απρίλιο, το «Architectural Digest» με συμπεριέλαβε στη λίστα με τις εκατό πιο επιδραστικές προσωπικότητες στον κόσμο, στον χώρο του ντιζάιν. Επίσης πέρσι, τον ίδιο μήνα, το ιταλικό περιοδικό «Interni» έκανε μια λίστα με τα 5 καλύτερα ντιζάιν σάιτ στον κόσμο και το yatzer ήταν ανάμεσα σε αυτά.
  • Τις προάλλες, βρέθηκα να παρακολουθώ την ομιλία του Πίτερ Οικονομίδη στο GazARTE, με θέμα «Rebranding Greece». Πήγα να πέσω από το κάθισμά μου όταν άκουσα στην αρχή της εισήγησής του να αναφέρει εμένα ως περίπτωση πετυχημένου Έλληνα για τον οποίο πρέπει να είμαστε περήφανοι.
  • Τα τελευταία τρία χρόνια ο εσωτερικός μου χιλιομετρογράφος έχει ξεπεράσει τα 100.000 χιλιόμετρα μέσα σε αεροπλάνο, ταξιδεύοντας απο τη μία άκρη του κόσμου στην άλλη: Κωνσταντινούπολη, Τελ Αβίβ, Ρέυκιαβικ, Βιέννη, Άμστερνταμ, Ρότερνταμ, Λονδίνο, Παρίσι, Μιλάνο, Ρώμη, Βενετία, Νέα Υόρκη, Μαϊάμι, Τόκυο και πολλές ακόμα πόλεις. Θα μου μείνουν αξέχαστα τα χιλιάδες καρύδια που ντύνουν τους τοίχους του εστιατορίου Maya στο Καρακόι της Κωνσταντινούπολης, το πράσινο χρώμα πίσω απο το «Arnold Comes of Age 1930», έργο του Grant Wood που είδα πρόσφατα στην έκθεση «HIDE/SEEK» στο μουσείο του Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, το πόσο σκληρή δουλειά είναι να μαζεύεις σταφύλια στους αμπελώνες της Veuve Clicquot στο Reims της Γαλλίας ως προσκεκλημένος στη συγκομιδή του και τι σημαίνει να προσπαθείς να εξηγήσεις σ' έναν Ιάπωνα ταξιτζή πώς να σε πάει στο Yoku Moku -κατάστημα με τα καλύτερα μπισκότα στην περιοχή Aoyama του Τόκυο- και μόλις αποβιβαστείς να σε καλωσορίζει ο αγαπημένος σου σχεδιαστής Jaime Hayon!
  • Υπάρχει μια φράση που έχει πει ο Αϊνστάιν και συνοψίζει την κοσμοθεωρία μου: «Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση».
Οι Αθηναίοι
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Οι Αθηναίοι / Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Η συνιδρύτρια και διευθύντρια της Black Light και συνδημιουργός της σειράς podcast της LiFO «Ζούμε ρε» δραστηριοποιείται ώστε οι ΑμεΑ να διαθέτουν ίσες ευκαιρίες και απεριόριστη πρόσβαση, δίχως στιγματισμούς και διακρίσεις. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Lorenzo

Οι Αθηναίοι / Lorenzo: «Η techno σκηνή έχει γίνει χρηματιστήριο»

Γνώρισε την techno στη Φρανκφούρτη των αρχών των ‘90s. Ερχόμενος στην Αθήνα, όσο έβλεπε ότι ο κόσμος σοκαριζόταν με τις εμφανίσεις του, τόσο περισσότερο του άρεσε να προκαλεί. Ο θρυλικός χορευτής του Factory και ιδρυτής της ομάδας Blend είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ελισάβετ Κοτζιά

Οι Αθηναίοι / «Τα πρώτα χρόνια λέγανε ότι τις κριτικές μου τις έγραφε ο πατέρας μου»

Η Αθηναία της εβδομάδας Ελισάβετ Κοτζιά γεννήθηκε μέσα στα βιβλία· κάποια στιγμή, τα έβαλε στην άκρη, για να ξανασυναντήσει τη λογοτεχνία μέσα από μια αναπάντεχη εμπειρία. Άφησε το οικονομικό ρεπορτάζ για την κριτική βιβλίου. Τη ρωτήσαμε γιατί το ελληνικό μυθιστόρημα δεν έχει ιδιαίτερη απήχηση στο εξωτερικό, και δεν πιστεύει πως για το ζήτημα αυτό υπάρχουν απλές απαντήσεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Λούλα Αναγνωστάκη: «Όσο και αν τη χτυπάω μέσα από τα έργα μου, είμαι υπέρ της Ελλάδας»

Πέθανε Σαν Σήμερα / Λούλα Αναγνωστάκη: «Όσο και αν τη χτυπάω μέσα από τα έργα μου, είμαι υπέρ της Ελλάδας»

Σε μια από τις ελάχιστες συνεντεύξεις της, η κορυφαία θεατρική συγγραφέας της Ελλάδας, που πέθανε σαν σήμερα, μίλησε με πρωτοφανή ειλικρίνεια και απλότητα.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Αρετή Γεωργιλή

Οι Αθηναίοι / «Δεν θα σταματήσω να υπερασπίζομαι το δικαίωμα της γυναίκας να νιώθει ελεύθερη να εκφράζεται»

Η Αρετή Γεωργιλή γεννήθηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια και τα δώδεκα τελευταία χρόνια, αφότου άνοιξε το Free Thinking Zone, ζει εκεί και στην Αθήνα. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατιάνα Μπαλανίκα

Οι Αθηναίοι / Κατιάνα Μπαλανίκα: «Μέσα μου είμαι κουτάβι, γι’ αυτό και με πάταγαν όλοι»

Η ηθοποιός που αγαπήθηκε για τους κωμικούς της ρόλους έκανε μόνο δράμα στη σχολή. Θα ήθελε να ξαναπαίξει στην τηλεόραση αλλά βλέπει πως δεν θυμούνται τη γενιά της πια. Είναι ευγνώμων για τη ζωή της και την αφηγείται στη LiFO - γιατί είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μάριο Μπανούσι

Οι Αθηναίοι / Μάριο Μπανούσι: «Αν δεν εκτεθείς στη ζωή, δεν έχει νόημα»

Ο νεαρός σκηνοθέτης, που έχει ήδη μετρήσει διαδοχικά sold out, άρχισε να βλέπει θέατρο όταν μπήκε στη δραματική σχολή. Του αρέσει η ανθρώπινη αμηχανία, η σιωπή και η ησυχία τον γοήτευαν πάντα. Αν και δεν τα πάει καλά με τα λόγια, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
M. HULOT
Γιώργος Τσιαντούλας, ηθοποιός, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / «Γελάτε γιατί χανόμαστε, κάντε σεξ, ταξιδέψτε, διαβάστε και φάτε, φάτε, φάτε»

Ο πολυσυζητημένος πρωταγωνιστής της ταινίας «Το καλοκαίρι της Κάρμεν», Γιώργος Τσιαντούλας, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, ζει στο Παγκράτι, διατηρεί θεατρική ομάδα στα Τρίκαλα, έχει παίξει σε παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι και του Δημήτρη Παπαϊωάννου και τα πιο ριψοκίνδυνα πράγματα που έχει κάνει είναι «γαστρονομικοί συνδυασμοί σε λάθος στιγμή και λάθος ώρα».
M. HULOT
Η Μαρινέλλα ειλικρινέστερη παρά ποτέ αφηγείται τη ζωή της όλη στη LIFO

Οι Αθηναίοι / Η Μαρινέλλα ειλικρινέστερη παρά ποτέ αφηγείται τη ζωή της όλη στη LiFO

Η μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού μιλά για τις ανεξίτηλες συναντήσεις της πορείας της, για το πώς πήγε κόντρα στο ρεύμα της εποχής της, για μια ζωή χορτάτη. Δουλεύοντας επί 67 συναπτά έτη δεν ανέχεται να της πει κανείς «τι ανάγκη έχεις;».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αγνή Πικιώνη: «Η Αθήνα έχει εξελιχθεί σ’ ένα μαζικό λούνα παρκ»

Οι Αθηναίοι / «Δυσκολεύονταν να με πλησιάσουν επειδή ήμουν η κόρη του Πικιώνη»

Η Αγνή Πικιώνη, κόρη του οραματιστή αρχιτέκτονα που είχε αφοσιωθεί στη λαϊκή αρχιτεκτονική, μιλά για τη ζωή της δίπλα σε εκείνον, που της έμαθε ότι «ένας απλός άνθρωπος μπορεί να φτιάξει κάτι σημαντικό». Αρχιτέκτονας και η ίδια, φρόντισε να διασώσει και να ταξινομήσει το έργο του. Τη θυμώνει η μεταμοντέρνα αρχιτεκτονική και πιστεύει ότι η Αθήνα έχει χάσει το στοίχημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιώργος Αρβανίτης: «Έλεγα "είμαι καλύτερος" και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Αρβανίτης: «Πείσμωνα για να γίνω ο καλύτερος και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Από μια νιότη γεμάτη αντιξοότητες, ο τροχός για εκείνον γύρισε, η ζωή του στράφηκε στο φως και έγινε βιβλίο. Η Ευρώπη τον ανακάλυψε από τις ταινίες του Αγγελόπουλου, στις ιστορίες του πρωταγωνιστούν ο Φίνος, ο Μαστρογιάνι και ο Κουροσάβα. Ο πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας που ήταν «πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος» είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ