Είναι ωμή, κυνική, διαχρονική, αφορά όλων των λογιών τις εξουσίες, «φύεται» όχι μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα αλλά και σε προβληματικές δημοκρατίες σαν τη δική μας και δεν οφείλεται μόνο στο «χάσμα» μεταξύ των εξουσιαστών και των λιγότερο προνομιούχων από τους εξουσιαζόμενους αλλά και στην ανθρώπινη βλακεία που την τροφοδοτεί και η έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα (των άλλων).
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
