Για τη νέα γενιά, η ζωή δεν ξεκινά το Σαββατοκύριακο

ADVERTORIAL

Η Μιράντα είναι Gen-Zer και με τα όλα της. Τίποτα δεν είναι στατικό και στάσιμο στον δικό της κόσμο. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν βρίσκει τον χρόνο και την ανάγκη να κάνει το δικό της pause εκεί όπου (το) χρειάζεται. Με μια νοοτροπία «ευκινησίας», μέρος μιας πολυμήχανης γενιάς -που δεν μοιάζει με καμιά άλλη-, η Μιράντα είναι ειλικρινής, άμεση, ευέλικτη και εξαιρετικά ευπροσάρμοστη με τις αλλαγές. Γι’ αυτό και στη ζυγαριά του work-life balance, κέρδισε πρόσφατα μια μεγάλη, αναπάντεχη απόφαση. Δεν άλλαξε δουλειά, αλλά άλλαξε τοποθεσία. Μια μετακίνηση εντός των καθηκόντων της σε Lidl κατάστημα της Αττικής, την προσγείωσε σχεδόν ξαφνικά σε ένα αντίστοιχο κατάστημα της περιφέρειας. Και λέμε σχεδόν, γιατί η ίδια φρόντισε από μόνη της για αυτή την εξέλιξη. Ένα δικό της σχέδιο για προσωπική, αλλά και επαγγελματική ανάπτυξη, κάπου μακριά από τον χαμό της πόλης.

Η προσέγγιση αυτής της γενιάς στην εργασία, -ένα μείγμα τεχνολογίας, συνείδησης και επιθυμίας να κάνουν τη διαφορά-, είναι αληθινά αναζωογονητική. Και επαναστατική. Η Μιράντα έβαζε πάντα πρώτη την λεγόμενη πολιτική της «ευεξίας», όπως της αρέσει να την αποκαλεί, μιας συνθήκης που τα παλιά, σκονισμένα εργασιακά περιβάλλοντα είχαν από καιρό βάλει στο συρτάρι ανεπιστρεπτί. Και εκεί που έχει επιλέξει να βρίσκεται τώρα, φαίνεται πως έχει βρει αυτό που έψαχνε. Στα 27 της κατάφερε να αιτηθεί τη μεταφορά της όχι απλά σε μια άλλη πόλη, αλλά σε έναν πιο βιώσιμο τρόπο ζωής. Κάτι σαν πρωταθλητισμός στην εσωτερική «αειφορία» δηλαδή, αλλά και συνάμα εξέλιξη από μέσα προς τα έξω. Με τα φρέσκα, νεανικά ιδανικά της να την ακολουθούν σε μια βαλίτσα πιο ελαφριά από ποτέ άλλοτε. Και η άφιξή της εκεί θα γινόταν γρήγορα το σκαλοπάτι για κάτι αληθινά μεγαλύτερο και σπουδαιότερο.

 

Η ίδια βλέπει το κατάστημα σαν έναν μικρό, ζωντανό οργανισμό που αναπνέει, αλλάζει, εξελίσσεται. Όπως ακριβώς βλέπει και τον εαυτό της. Ναι, η ζωή στην επαρχία δίνει χρόνο και ευκαιρίες περισυλλογής από απόσταση στα πράγματα. Όμως η Μιράντα δεν πιστεύει στις έτοιμες συνταγές επιτυχίας. Πιστεύει στους ανθρώπους. Εκείνους που βλέπει καθημερινά στο ταμείο, στον διάδρομο, στην αποθήκη, στο γραφείο. Τους βλέπει να κάνουν το κάτι παραπάνω για αυτούς, αλλά και για την ομάδα. Μια ομάδα, στην οποία το χάσμα γενεών, φαίνεται να φτιάχνει την καλύτερη παρέα.

GOOD LIVING

Κάποιες επιλογές «ζυγίζουν» περισσότερο

20.03.2025

Ο πρώτος μήνας γίνεται γρήγορα ένας χρόνος, γεμάτος νέα δεδομένα. Γραπτά, προφορικά και απολύτως ρεαλιστικά–κάθε μέρα φέρνει κάτι καινούργιο. Το να βρίσκεσαι σε ένα μέρος που σε «σπρώχνει» κατά έναν ασυνήθιστο τρόπο να ψάξεις για την καλύτερη εκδοχή σου, δεν το συναντάς συχνά. Αλλά υπάρχει. Και μπορεί το πρόγραμμα της Μιράντας να μην έχει πια το άγχος του καθημερινού commute, τις κόρνες και τον περιττό εκνευρισμό της πόλης, αλλά η μπόλικη κούρασή της αφήνει στο τέλος της ημέρας ένα γλυκό χαμόγελο στο ζωηρό πρόσωπό της. Η στιγμή της προαγωγής φτάνει σε μια στιγμή που σχεδόν όλα φαίνονται ιδανικά, εκτός από ένα. Οι άσκοπες μετακινήσεις μπορεί να σταμάτησαν, αλλά να που μερικές από αυτές συνεχίζουν να είναι απαραίτητες. Ένα μεγάλο ταξίδι. Αυτό της λείπει της Μιράντας.

Από την Αθήνα με τους αχανείς δρόμους και τις χιλιάδες αφετηρίες, τα ταξίδια έμοιαζαν πάντα ευκολότερα. Όμως, αυτή η ανακοίνωση φέρνει τα μεγάλα όνειρα λίγο πιο κοντά. Νοητά, αλλά και χιλιομετρικά. Το νέο έρχεται σαν φυσική συνέπεια της προσπάθειας της που φαίνεται, αλλά και την αισθάνεται και η ίδια. Των ιδεών που ρίχνει πάνω στο τραπέζι, σαν να παίζει σκάκι με το μέλλον. Το δικό της, αλλά και του κόσμου γύρω της. Της ισορροπίας, μέσα και έξω της. Η προαγωγή δίνει το εισιτήριο για το επόμενο μακρινό pin στον χάρτη. Αλλά και τη συνέχεια μιας όχι απλά επιτυχημένης, αλλά ευτυχισμένης διαδρομής.

 

Την ίδια στιγμή που ο κόσμος φαίνεται εξαιρετικά άστατος και απρόβλεπτος, η νέα γενιά πετυχαίνει το αδύνατο: μια τεράστια, σχεδόν αγανακτισμένη επιθυμία να είναι ευτυχισμένη, βρίσκει τον τρόπο και τον λόγο της. Η Μιράντα έφερε στη βαλίτσα της από την Αθήνα μερικά πολύτιμα αγαθά που δεν αγοράζονται, αλλά προσφέρονται, κερδίζονται και εκτιμώνται. Έφερε βοήθεια, γνώσεις και συμμάχους. Χωρίς να τους έχει πάρει στ’ αλήθεια μαζί της. Και τώρα, ως υπεύθυνη της ομάδας της έχει βάλει στόχο να να είναι η βάση, όχι η κορυφή. Να δίνει εργαλεία, όχι απλώς οδηγίες. Να εμπνέει. Στην ομάδα της, δεν υπάρχουν απρόσωπα χέρια που σκανάρουν προϊόντα ή τακτοποιούν ράφια. Υπάρχουν προσωπικότητες. Ιδέες. Άνθρωποι, σαν και εκείνη. Κι ας ανήκει στην αμφιλεγόμενη γενιά της τεχνολογίας, των υπεραπλουστευμένων διατυπώσεων και των παρεξηγημένων απαιτήσεων.

Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι η ευτυχία είναι κάτι που αποκτάς μόνο μέσω της επιτυχίας ή ότι είναι απλώς το αποτέλεσμα της. Αλλά μπορεί να είναι και ένας στόχος από μόνη της. Το να προσπαθείς να ζήσεις μια «ξεχωριστή» ζωή, μπορεί να σε απομακρύνει από το να ζήσεις μια πραγματικά καλύτερη. Στην Αθήνα, στην επαρχία, ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του χάρτη. Εκεί, που κάθε Μιράντα του σήμερα, καταφέρνει να «φορτώνει» με την ενέργειά της ένα μέλλον ευέλικτο και υγιές για όλους – ακριβώς όπως πρέπει να είναι.