Τα καλύτερα πάντα συμβαίνουν «κάπου μεταξύ»

ADVERTORIAL

Η άνοιξη σηματοδοτεί κάθε χρόνο και ένα πολυήμερο ταξίδι για την Πέτρα και τον σύντροφό της. Ασταμάτητη και συνεχώς μετακινούμενη, η Πέτρα είναι κάθε άλλο παρά αυτό που υποδεικνύει η έννοια του ονόματός της. Αεικίνητη. Με το πέρασμα του χρόνου, το μόνο πράγμα στο οποίο θα παραμένει «βράχος» είναι τα ταξίδια. Και δη τα ανοιξιάτικα. Φέτος η πυξίδα, δείχνει Πελοπόννησο. Ένα roadtrip χωρίς προκαθορισμένο πρόγραμμα έχει ξεκινήσει εδώ και κάμποσες μέρες. Πρώτη στάση και τελευταία πριν αφήσουν την Αθήνα για καιρό, τα Lidl. Ο μοναδικός χρόνος που αφιερώνεται στην προετοιμασία έχει να κάνει με τις προμήθειες, καθώς όλο το υπόλοιπο είναι συνειδητά και σκόπιμα άκρως random. Το ταξιδιωτικό δίδυμο βρίσκει τα τουριστικά μέρη πολυσύχναστα, εμπορευματοποιημένα, υπερτιμημένα και αγχωτικά. Οπότε και διαλέγει ενστικτωδώς κάθε φορά τη λιγότερο διανυθείσα διαδρομή. Και αυτό, έχει αποκτήσει όπως φαίνεται, ένα δικό του νόημα.

Για να διασχίσεις απ’ άκρη σ’ άκρη τη μεγαλύτερη χερσόνησο της Ελλάδας, θέλει να αγαπάς τη γοητευτική ελευθερία που σου δίνει ο δρόμος. Πολλά τα χιλιόμετρα, άλλες τόσες και οι επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες γεμάτες με αγαπημένα σνακ, πάντα χρήσιμα για να καλύψουν τυχόν λιγούρες της στιγμής. Αλμυρά και γλυκά, εύκολα στους συνδυασμούς, και χωρίς να ξεφεύγουν από το budget, τα σνακ που βρίσκει το ζευγάρι στα αγαπημένα του Lidl, -από μπισκότα, ξηρούς καρπούς μέχρι και υγιεινές βιολογικές μπάρες-, καλμάρουν κάθε είδος πείνας και απαιτούν ένα και μοναδικό ταλέντο: να μη ξεχνά να ταΐζει ο συνοδηγός τον οδηγό. Δεν είναι και εύκολο task όταν κανείς κοιτάζει απορροφημένος το ιδιαίτερο τοπίο το οποίο παραδίδει μαθήματα μανιάτικης αρχιτεκτονικής. Πρώτη νύχτα στη Μεσσήνη. Στάση για ξεκούραση και ανάκτηση δυνάμεων σε ένα σκονισμένο, παλιό ξενοδοχείο, ξεχασμένο ακόμα και από τους ψηφιακούς χάρτες.. Ένα ζευγάρι Γάλλων ποδηλατών απολαμβάνει ένα μπουκάλι κρασί με λίγα κράκερ στο διπλανό βεραντάκι. Η εικόνα συνοδεύει ιδανικά το σούρουπο σαν βγαλμένη από ταινία. Οι ποδηλατικές στολές απλωμένες στο περβάζι δίνουν την κατάλληλη αφορμή για κουβέντα.

Η Πέτρα βρίσκει ένα ποτήρι στο παλιακό κουζινάκι του δωματίου τους και κάθεται δίπλα στο ηλιοκαμένο, χαμογελαστό και κεφάτο ζευγάρι. Οι τέσσερίς τους περνούν τις επόμενες ώρες ανταλλάσσοντας ιστορίες, γελώντας και μιλώντας για τη ζωή και τα ταξίδια. Κι ενώ έχουν επισκεφθεί ακριβώς τα ίδια μέρη την ίδια ημέρα, οι διαφορές στην οπτική από το δίτροχο στο τετράτροχο είναι τόσες που δίνουν το έναυσμα για μια ατελείωτη, άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση. Πάνω στο ποδήλατο, το οδόστρωμα αποκτά άλλη αξία. Ο αέρας είναι φρέσκος και η φύση συνοδεύει τα ιδρωμένα μέτωπα με μια αίσθηση απόλυτης ελευθερίας. Η ησυχία είναι θεραπευτική. Ένα κάδρο αλλιώτικο που δεν το περιορίζει κανένα παράθυρο. Τα κόκκινα παλλόμενα φωτάκια των ποδηλάτων είναι το μόνο πράγμα που αντανακλά στους επιβλητικούς βράχους, καθώς διασχίζουν το ιδιαίτερο τοπίο. O Nicolas τα περιγράφει σχεδόν ποιητικά. Τα κουρασμένα πόδια από τις ανηφόρες απλώνονται στις απέναντι καρέκλες ευχαριστημένα. Η Πέτρα παρακολουθεί όσα λέγονται εντυπωσιασμένη. Οι πρώτες μπύρες ανοίγουν παγωμένες με αυτοσχέδιο τρόπο από τον επίδοξο ποδηλάτη. «Η μπύρα είναι must. Ηλεκτρολύτης! Η επιβράβευσή μας.», συμπληρώνει γελώντας στη γλώσσα του.

Οι προμήθειες που διακρίνονται στον πάγκο της κουζίνας τους έχουν κουβαληθεί από τα Lidl της Μεσσήνης μέχρι το ξενοδοχείο με τα πόδια. Απαιτητικό task, που ανταμείβει. Με ποικιλία στη γεύση, παραμένοντας και εντός budget. Parfait! Στο τραπεζάκι στρώνεται στα γρήγορα το πιο αυθόρμητο τραπέζι. Πιο στιγμιαίο και από ολόκληρο το ταξίδι. Ανοιξιάτικα καναπεδάκια, ή μάλλον «canapé» στη γλώσσα της Camille, με κάθε λογής αλλαντικά και νόστιμα τυριά, δροσερή μπυρίτσα και λευκό κρασί, όλα εύκολα για τσιμπολόγημα χωρίς μαχαιροπίρουνα και άλλα κόλπα. Η σύνθεση απλή, εύκολη και δοκιμασμένη. Αφράτο ψωμί τσιγαρισμένο με βούτυρο στο ένα και μοναδικό μάτι της κουζίνας, τυρί κρέμα, φέτες αλλαντικών και μαρμελάδα. Για τραπεζομάντηλο χρησιμοποιούνται μερικοί ανοιχτοί χάρτες της περιοχής, με γαλλικές λέξεις και πινέζες χειρόγραφες πάνω για τον απαιτούμενο μπούσουλα. Ενός μπούσουλα που απ’ ότι φαίνεται δεν αποδεικνύεται καθόλου απαραίτητος. Γιατί το ποδήλατο της ζωής είναι από μόνο του ένας χάρτης φορτωμένος με εμπειρίες. Όμορφες, δύσκολες, απλές ή και πιο σύνθετες. Και αυτό το άθλημα χρειάζεται τη δική του δυναμική εξάσκηση στην καθημερινή ορθοπεταλιά. Όπως ακριβώς το σώμα, έτσι και το μυαλό.

Ένα αναπάντεχο βράδυ γεύσεων, ιστοριών και στιγμών πρόκειται να προστεθεί στη λίστα των κορυφαίων ταξιδιωτικών εμπειριών. Ένα «πλανόδιο» γεύμα εκτός ταξιδιωτικών reviews. Με μόνο βαθμολογικό κριτήριο το πρελούδιο της γεύσης και την απλότητα της στιγμής. Και τα Lidl. Που παραμένουν πάντα και παντού, εντός και εκτός «bucket list». Αλλά και πάντα εντός budget. Ακριβώς όπως πρέπει να είναι τα γευστικά ταξίδια. Και τα ταξίδια γενικώς. Γιατί οι καλύτερες ιστορίες γράφονται πάντα «κάπου μεταξύ».