Λευτέρης Ελευθεριάδης: Ο 26χρονος επικεφαλής μιας από τις μεγαλύτερες αλυσίδες καταστημάτων ομορφιάς στην Ελλάδα μιλά για την ιστορία του

ADVERTORIAL

Προερχόμενος από τη Θεσσαλονίκη από την λαϊκή γειτονιά των Διαβατών ο Λευτέρης Ελευθεριάδης πέτυχε κάτι που αναγνωρίζεται από πολλούς στη συμπρωτεύουσα. Στα 16 εγκατέλειψε το σχολείο, στα 19 μετανάστευσε στη Σουηδία και πλέον ηγείται μιας από τις μεγαλύτερες αλυσίδες καταστημάτων ομορφιάς στην Ελλάδα. Ένα success story, μία πραγματική «ταινία» που δεν υπάρχει κάποιος καταλληλότερος από τον Λευτέρη Ελευθεριάδη για να την εξιστορήσει.

—Λέγεται συνήθως ότι η παιδική - εφηβική μας ηλικία είναι η καθοριστικότερη περίοδος της ζωής μας. Πως επηρέασαν οι συνθήκες στις οποίες μεγάλωσες την ενήλικη ζωή σου;

Πράγματι, είναι αλήθεια ότι τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου είναι πολύ σημαντικά - όμως όπως πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν αποδείξει στην πράξη, η αφετηρία σου δεν επιβάλλει ούτε τη διαδρομή σου, ούτε το που θα καταλήξεις να βρίσκεσαι κάποια χρόνια αργότερα. Επιτυχία στη ζωή για μένα σημαίνει να σπας τα όρια, να φτιάχνεις τους δικούς σου δρόμους και να τους ακολουθείς. Για μένα, αυτή η συνειδητοποίηση ήρθε πάρα πολύ νωρίς: Όταν σε ηλικία 16 ετών αναγκάστηκα να δουλέψω σαν διανομέας 8, 9 10 ώρες κάθε μέρα. Ως ένα παιδί της 3ης Γυμνασίου, η μετάβαση από την ανέμελη σχολική ζωή στη δύσκολη πραγματικότητα μιας τέτοιας δουλειάς ήταν κάτι που μου έμαθε πολλά.

—Αυτή η αντίθεση ανάμεσα στον μέσο έφηβο, ο οποίος ασχολείται με το σχολείο και τους φίλους του και δεν απασχολείται με τα θέματα «των ενηλίκων», και τον νεαρό Λευτέρη ο οποίος σήκωσε το βάρος της σκληρής δουλειάς τόσο νωρίς είναι πολύ μεγάλη - και κάτι που συναντάς πολύ σπάνια πλέον…

Για μένα ήταν μονόδρομος. Μεγάλωσα στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, μια περιοχή γεμάτη με εργατικό, τίμιο κόσμο - αλλά και με υψηλή εγκληματικότητα και χρήση ναρκωτικών, κυρίως από νέους. Είχα παρέες οι οποίες ήταν «μπλεγμένες» - έχω δει ανθρώπους με τους οποίους έπαιζα στις παιδικές χαρές σαν παιδί να συλλαμβάνονται, έχω συμμαθητές από το δημοτικό που σήμερα είναι στη φυλακή. Οπότε για μένα, σε αυτήν την αντίθεση που λες, υπήρχε και μια τρίτη εναλλακτική - το έρεβος της παραβατικότητας.

—Χρειάζεται όμως μεγάλη ψυχική δύναμη να αποχωριστείς την αθωότητα της σχολικής ζωής. Είχες αμφιβολίες;

Φυσικά. Όλοι μας έχουμε αυτή τη φωνή μέσα μας που αμφισβητεί κάθε μας επιλογή. Όμως για μένα το χειρότερο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να σπαταλά το χρόνο του με τις αμφιβολίες και τα «τι θα γινόταν αν». Γιατί ό, τι κι αν αποφασίσεις για την προσωπική σου πορεία, ό, τι κι αν επιλέξεις, αν κάνεις λάθος, αυτό μπορεί να διορθωθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Αλλά το μόνο πράγμα που δεν μπορείς να ελέγξεις είναι ο χρόνος, ο οποίος περνάει ό, τι κι αν διαλέξεις. Και για μένα ο χρόνος με πίεσε να ωριμάσω νωρίς. Ναι, έχω τελειώσει μόνο το δημοτικό. Παράτησα το σχολείο στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου. Δεν το υπερηφανεύομαι. Αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ «τι θα γινόταν αν έμενα». Έχω στραμμένο το βλέμμα μου στο μέλλον. Έτσι πορεύτηκα μέχρι σήμερα.

—Τι άλλες δουλειές έκανες ως έφηβος;

Πάρα πολλές. Ελαιοχρωματιστής, εργάτης σε οικοδομή και πολλές άλλες. Στα 19 μου, μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών μου υποχρεώσεων, έφυγα μετανάστης στη Σουηδία. Εκεί δούλεψα σκληρά για να μπορέσω να συντηρήσω τον εαυτό μου ως καθαριστής για μια μεγάλη εταιρία με συνεργεία καθαρισμού. Σε αυτή τη δουλειά είδα πολλά - τις παράλληλες ζωές που ζούμε με τους συνανθρώπους μας, τα ξεχωριστά βιώματα του καθενός, τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής διάφορα άτομα. Εκεί έζησα και την υποτίμηση. Για κάποιους, είσαι απλά «το παιδί που μαζεύει τα σκουπίδια και καθαρίζει».

Όμως δεν άφησα ποτέ τον εαυτό μου να πέσει στην παγίδα της μοιρολατρίας και της απογοήτευσης. Για μένα, κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα - εφόσον του το επιτρέπει η υγεία του φυσικά - να καθορίσει τη φορά των γεγονότων της ζωής του. Ήξερα ότι δεν θα μείνω για πάντα στις δουλειές που έκανα ως τότε, ότι αυτή ήταν μια μεταβατική φάση της ζωής μου, που μου προσέφερε ένα εισόδημα - ένα μεγάλο ποσοστό από το οποίο αποταμίευα σχολαστικά αλλά κυρίως μαθήματα ζωής.

—Και ποιο ήταν το επόμενο σου βήμα;

Από τότε που έφυγα από το σχολείο ήξερα ότι θα πρέπει να αναζητήσω τη γνώση αλλού, στα βιώματα, στις εμπειρίες τις δικές μου και των ανθρώπων γύρω μου. Έπρεπε να «στραγγίζω» κάθε ερέθισμα που είχα διαθέσιμο. Έτσι έμαθα, ακούγοντας ανθρώπους οι οποίοι είχαν επιτύχει σε όσα ήθελα να πετύχω κι εγώ, ότι το να αποταμιεύεις δεν οδηγεί κάπου από μόνο του, αν δεν επενδύεις. Και για μένα, επενδύσεις δεν θα μπορούσαν να είναι ούτε οι μετοχές και τα ομόλογα, ούτε τα νομίσματα και τα πολύτιμα μέταλλα. Καλά όλα αυτά. Αλλά πάντα ήξερα ότι το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο για μένα ήταν οι άνθρωποι. Και επένδυσα όλες μου τις «οικονομίες», το αποτέλεσμα των κόπων τόσων χρόνων, στους ανθρώπους.

—Τι εννοείς στους ανθρώπους;

Θα είμαι «ωμός». Τότε, ως καθαριστής στη Σουηδία, ούτε οικονομικές γνώσεις είχα ούτε τι είναι ένα business plan ήξερα. Αυτά τα έμαθα μετά. Όμως μου άρεσε να χτίζω σχέσεις με τους ανθρώπους και να οικοδομώ νέες προοπτικές μαζί τους. Όλοι είμαστε καλοί σε κάτι. Είναι πολύ μεγάλη ευχαρίστηση για μένα, να βρίσκω αυτό το «κάτι» στους ανθρώπους και να τους βλέπω να δημιουργούν. Αυτή πιστεύω ότι είναι και η σημαντικότερη ικανότητα που πρέπει να έχει ένας επιχειρηματίας. Το μόνο μου “asset” ήταν αυτό, οι σχέσεις μου με άλλους ανθρώπους, οι «γνωριμίες» μου, και η θέληση μου να να δουλέψω μαζί τους για να προσφέρω κάτι που έλειπε από την αγορά. Γύρισα στην Ελλάδα στα μέσα μιας σφοδρής οικονομικής κρίσης. Μάζεψα ανθρώπους γύρω μου στους οποίους πίστευα και έκανα τις πρώτες μου επιχειρηματικές προσπάθειες. Το 2016, άνοιξα το πρώτο κατάστημα Medusa στη Θεσσαλονίκη, και λίγο αργότερα ένα κατάστημα εστίασης, το οποίο όμως απέτυχε. Τώρα λέω ευτυχώς απέτυχε.

—Ευτυχώς; Τι εννοείς ευτυχώς;

Ναι ευτυχώς. Γιατί από τα λάθη μου σε αυτή την επιχειρηματική προσπάθεια, πήρα μαθήματα για το επιχειρείν που κανένα πτυχίο ή βιβλίο δεν θα μπορούσε να μου δώσει. Χαίρομαι για τα λάθη μου. Μόνο έτσι μπορεί να μάθει ένας άνθρωπος. Και όποιος σου λέει ότι τάχα δεν έχει κάνει λάθη, βρίσκεται στο δρόμο για την αποτυχία. Γιατί στη ζωή πρέπει να πέσεις πρώτα, για να πάρεις φόρα και να φτάσεις ψηλά, όπως συνηθίζεται να λέγεται. Να παραδεχτείς το λάθος σου και να βρεις τι δεν έκανες σωστά, για να μην το επαναλάβεις. Να βγεις καλύτερος από όλο αυτό και να πάρεις ώθηση για την επόμενη προσπάθεια. Με αυτή τη δυναμική, τα επόμενα καταστήματα Medusa χτίστηκαν πάνω στην εμπειρία των προηγούμενων λαθών μου. Και πολλές φορές εντόπισα καταστάσεις, στις οποίες αν δεν είχα «φάει τα μούτρα μου» παλαιότερα δεν θα έκανα το σωστό μετά.

—Τι σε έκανε να πάρεις την απόφαση να ξεκινήσεις τα Medusa;

Ήμουν 21 χρονών. Μέχρι τότε η ζωή μου ήταν πολύ διαφορετική από ό, τι άλλο είχα δει. Δεν ήμουν «συνηθισμένος», και δεν ήθελα να ήμουν. Πάντα έκανα το διαφορετικό, και ας με θεωρούσαν κάποιοι «περίεργο». Έτσι και τα Medusa για μένα δεν έπρεπε να «αναπαράγουν» κάτι που είχε ξαναγίνει. Διάλεξα το χώρο των υπηρεσιών και των προϊόντων ομορφιάς γιατί ήξερα ότι πολλοί άνθρωποι του χώρου «κόβουν μαλλιά», «φτιάχνουν νύχια» ή «πουλάνε σαμπουάν» - έτσι αντιμετωπίζουν το αντικείμενο τους ενώ εγώ ήθελα να προσφέρω ομορφιά. Ήθελα να αντιμετωπιστεί η κομμωτική, η ονυχοπλαστική και πολλά άλλα, ως lifestyle, ως τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς εκείνο που θέλει κάθε άνθρωπο να βρίσκει το φως του ωραίου μέσα του και να το χαρίζει στον κόσμο. Η ομορφιά για μένα δεν είναι μόνο η εμφάνιση. Είναι πολλά περισσότερα. Είναι η επιλογή σου για το πως θα αντιμετωπίσεις τη ζωή.

—Πώς υποδέχθηκε ο κόσμος της Θεσσαλονίκης αυτό σου το εγχείρημα;

Δεν μπορώ να πω ότι δεν υπήρξαν δυσκολίες. Υπήρξαν πάρα πολλές. Και με σκληρή δουλειά, με ξενύχτια, με πολύ τρέξιμο, και πάνω από όλα με τη στήριξη των συνεργατών μου, η επιτυχία ήταν ξεκάθαρη και σχετικά γρήγορη. Σήμερα τα Medusa αριθμούν 9 καταστήματα σε όλη τη Θεσσαλονίκη, με την ανάπτυξη μέσω ενός μοναδικού μοντέλου franchise να τροφοδοτεί αυτήν την πορεία. Τα Medusa «αγκαλιάστηκαν» από την επιχειρηματική κοινότητα της πόλης, από τους επαγγελματίες ομορφιάς, αλλά και από όλους εκείνους τους ανθρώπους που μας επιλέγουν ξανά και ξανά. Μέσα σε λίγα χρόνια, μπορώ να πω με μεγάλη περηφάνια ότι τα Medusa έχουν αφήσει ανεξίτηλα το αποτύπωμα τους στον κλάδο, και ελπίζω και ευρύτερα.

—Και ποια είναι τα επόμενα σου βήματα;

Τα σχέδια είναι πολλά. Επέκταση σε άλλους τομείς επιχειρηματικής δραστηριότητας, άνοιγμα καταστημάτων σε όλη την Ελλάδα, διάφορες άλλες ιδέες. Πάνω από όλα όμως προσφορά στους ανθρώπους. Στους εργαζόμενους μας, στους συνεργάτες μας, στους πελάτες μας, στις τοπικές κοινωνίες, στους αδύναμους συνανθρώπους μας. Στόχος μου είναι να οικοδομώ μακροχρόνιες σχέσεις συνεργασίας και προσφοράς αξίας, για να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου, ώστε κάθε άνθρωπος να κατακτήσει την καλύτερη του εκδοχή. Να χτίσει το δικό του δρόμο και να στοχεύσει ψηλά.