5 αλλόκοτα μοντέλα αυτοκινήτων που απέτυχαν θεαματικά
Όταν διασταυρώνεις γνωστές κατηγορίες αυτοκινήτων, παίρνεις μεγάλα ρίσκα. Αυτό επιβεβαιώθηκε στην περίπτωση 5 μοντέλων, που εξελίχθηκαν σε εμπορικό φιάσκο.
ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ αποφεύγουν συνήθως τα ρίσκα, επειδή θα μπορούσαν να σοκάρουν τον μέσο αγοραστή. Μερικές φορές, ωστόσο, μπαίνουν στον πειρασμό της διαφοροποίησης και ανακατεύουν εμβληματικά στοιχεία καθιερωμένων κατηγοριών δημιουργώντας «μοντέλα patchwork» με χαοτικά χαρακτηριστικά.
Έτσι προέκυψαν κατά καιρούς αλλόκοτα μοντέλα, που φιλοδόξησαν να κάνουν τη διαφορά ξεχωρίζοντας σχεδιαστικά από τους ανταγωνιστές τους, όμως κατέληξαν σύντομα σε εμπορικές αποτυχίες. Δείτε πέντε τέτοιες περιπτώσεις, που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Μini Paceman του 2013
Η Mini σκέφτηκε ίσως ότι θα μπορούσε να πουλήσει οποιοδήποτε μοντέλο φέρει το λογότυπό της, ωστόσο πήρε με το Paceman το μάθημά της. Το τρίθυρο SUV-Coupe δεν ήταν σε κανέναν τομέα καλύτερο από ένα κανονικό Mini, ενώ δεν προσέφερε ούτε τους χώρους και τη χρηστικότητα του μεγαλύτερου Countryman. Έτσι δεν κατάφερε να βρει κοινό και η παραγωγή του διακόπηκε πρόωρα, μόλις τρία χρόνια μετά το λανσάρισμά του.
Peugeot 1007 του 2005
H ιδέα ενός μίνι πολυμορφικού με συρόμενες πόρτες, για να βολεύεται ακόμη και σε στενούς χώρους στάθμευσης δεν ήταν λάθος. Ωστόσο χώλαινε στην υλοποίηση, καθώς η έλλειψη κεντρικής κολώνας υποχρέωσε τους σχεδιαστές να ενισχύσουν για λόγους ασφαλείας τις πόρτες. Ετσι τις έκαναν παχύτερες, βαρύτερες και ηλεκτροκίνητες, με αποτέλεσμα να γίνει το γαλλικό μοντελάκι δυσλειτουργικό και πανάκριβο για την κατηγορία του, οπότε γνώρισε άδοξο τέλος.
Renault Kangoo Be Bop του 2009
H Renault είναι γενικά μία εταιρεία που της αρέσει να ρισκάρει, όπως απέδειξε και στην περίπτωση του φουτουριστικού Avantime, το οποίο αποτελεί κατά πολλούς ειδικούς έργο τέχνης επί τροχών. Με το Kangoo Be Bop παρουσίασε ένα χαριτωμένο βανάκι με εξωτερική διχρωμία και «ημικαμπριολέ» γονίδια χάρη στη μεγάλη ανοιγόμενη οροφή, που έπιανε όλο το πίσω μέρος του αμαξώματος και περιελάμβανε και το παρμπρίζ. Σίγουρα ένα διασκεδαστικό μοντέλο, που δεν βρήκε όμως ποτέ ανάλογη ανταπόκριση από τους αγοραστές, γι' αυτό και εξαφανίστηκε αθόρυβα από τον χάρτη με το επόμενο lifting του Kangoo.
Μercedes R-class του 2005
Οι λίγοι φίλοι της υμνούν τους τεράστιους χώρους του γερμανικού μοντέλου, όμως η συνταγή έξι καθισμάτων πολυτελείας σε ένα ακριβό αυτοκίνητο που ακροβατούσε μεταξύ πολυμορφικού, λιμουζίνας και –δήθεν περιπετειώδους– crossover αποδείχθηκε εκτός τόπου και χρόνου. Η Mercedes έκανε μία ύστατη προσπάθεια διάσωσης της R-class, μέσα από μία εκ βάθρων ανανέωση, όμως το εγχείρημα αποδείχθηκε μάταιο και έκλεισε αυτόν τον φάκελο οριστικά και αμετάκλητα.
Chrysler PT Cruiser του 2000
Η αρχική ενθουσιώδης υποδοχή του αμερικανικού μοντέλου από το κοινό μετατράπηκε σύντομα σε απογοήτευση. Το Chrysler PT Cruiser προσπάθησε να φέρει άλλον αέρα στην κατηγορία του, όμως ο ιδιόμορφος σχεδιασμός του δεν αρκούσε για να αντισταθμίσει την κακή ποιότητα κατασκευής του, τις αργές επιδόσεις του και τη μέτρια οδική συμπεριφορά του. Στις ΗΠΑ τα πήγε καλά, όμως στην Ευρώπη εξελίχθηκε γρήγορα σε εμπορική αποτυχία.
