Μια ομάδα Ελλήνων φοιτητών κατασκευάζει μερικά από τα πιο γρήγορα μονοθέσια του κόσμου
Η Aristurtle του ΑΠΘ κατασκευάζει ηλεκτροκίνητα μονοθέσια και διακρίνεται σε διεθνείς αγώνες φοιτητικής Formula 1
Τον περασμένο Ιούλιο μια είδηση από τον χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού προκαλεί έκπληξη στη χώρα. Μια ομάδα Ελλήνων φοιτητών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο καταφέρνει να κατακτήσει την τέταρτη θέση στον διεθνή αγώνα της Formula Student στην Τσεχία, ανάμεσα σε ομάδες με μεγάλη παράδοση στον χώρο.
Σήμερα η Aristurtle, όπως είναι το πλήρες όνομά της, ένα λογοπαίγνιο μεταξύ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και της χελώνας στα αγγλικά, βρίσκεται στην 41η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε συνολικά 172 ομάδες, μεταξύ των όποιων αρκετές γερμανικές, ιταλικές και ισπανικές, βετεράνοι στον διαγωνισμό, και ετοιμάζει το νέο μονοθέσιο για τους αγώνες του ερχόμενου καλοκαιριού.
Η εξέλιξη της ελληνικής ομάδας είναι αξιοσημείωτη, καθώς δεν μετρά περισσότερα από 7 χρόνια λειτουργίας. Το 2013 δημιουργείται από διδακτορικούς φοιτητές του ΑΠΘ και μόλις το 2016, πριν από 3 χρόνια, υλοποιεί τελικά το πρώτο ηλεκτροκίνητο μονοθέσιο το οποίο κατεβαίνει σε διεθνείς αγώνες.
Υπάρχουν μηχανήματα και κατεργασίες στις οποίες δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στην Ελλάδα, και αν έχουμε, οι τιμές τους είναι απαγορευτικές για μας. Σε χώρες, όπως παραδείγματος χάριν τη Γερμανία, αυτά μπορείς να τα βρεις ακόμη και μέσα στα πανεπιστήμια.
Η Aristurtle λαμβάνει μέρος στο διεθνές καλεντάρι της Formula Student, της Formula 1 των φοιτητών παγκοσμίως, ουσιαστικά. Εξαιτίας, μάλιστα, του γεγονότος πως όλοι οι συμμετέχοντες είναι φοιτητές, οι αγώνες σ' αντίθεση με όλους τους άλλους, γίνονται σχεδόν αποκλειστικά το καλοκαίρι, όταν και εκείνοι είναι ελεύθεροι από τις υποχρεώσεις των σχολών τους.
Οι αγώνες γίνονται σε 13 χώρες συνολικά, από τις ΗΠΑ μέχρι την Αυστραλία, ωστόσο, η ελληνική ομάδα, ελλείψει πόρων και χρόνου, συμμετέχει μόνο σε ευρωπαϊκούς. Δεν είναι, όμως, το μόνο πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν.
Η Ελλάδα δεν φημίζεται για την αυτοκινητοβιομηχανία της και την παράδοσή της στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, κάτι που πολλές φορές, σύμφωνα με τον αρχηγό της ομάδας, Αποστόλη Δεληζώνα, θέτει εμπόδια στην κατασκευή του μονοθέσιου στη Θεσσαλονίκη.
«Υπάρχουν μηχανήματα και κατεργασίες στις οποίες δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στην Ελλάδα, και αν έχουμε, οι τιμές τους είναι απαγορευτικές για μας. Σε χώρες, όπως παραδείγματος χάριν τη Γερμανία, αυτά μπορείς να τα βρεις ακόμη και μέσα στα πανεπιστήμια. Είναι κάποια πράγματα που μας κρατούν πίσω λόγω της έλλειψης γνώσης στην Ελλάδα πάνω στον μηχανοκίνητο αθλητισμό» εξηγεί ο ίδιος.
Οι ελλείψεις, όμως, που συναντούν στη χώρα, είναι κατά κάποιο τρόπο προτέρημα για την δουλειά τους, σύμφωνα με τον αρχηγό της ομάδας. «Χρειάζεται πολύ διάβασμα από μας για να αποκτήσουμε αυτή την τεχνογνωσία και την εμπειρία».
Ο ίδιος βρίσκεται τουλάχιστον για ένα 7ωρο κάθε μέρα πάνω από το μονοθέσιο, ενώ δεν έχουν λείψει και τα βράδια που έχει κοιμηθεί στο πανεπιστήμιο.
«Είναι ευχή και κατάρα. Πράγματα που θα μπορούσαμε να τα έχουμε έτοιμα, αναγκαζόμαστε να σκεφτούμε για αυτά λίγο παραπάνω. Δεν παραπονιόμαστε, όμως, γιατί τελικά αυτό μας κάνει καλό» προσθέτει.
Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να ανταγωνιστεί κανείς χώρες με βαριά παράδοση στον χώρο, ωστόσο, στην Ελλάδα, πέραν της Aristurtle έχουν αναδειχθεί κι άλλες ομάδες, τόσο στο βενζινοκίνητο, όσο και στο σχετικά νέο στη βιομηχανία ηλεκτροκίνητο μονοθέσιο. «Το μόνο που δεν μας λείπει στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι οι γνώσεις και η όρεξη».
Μαζί με τους φοιτητές, την επίβλεψη τόσο του σχεδιασμού όσο και της κατασκευής του μονοθέσιου αναλαμβάνουν καθηγητές και υποψήφιοι διδάκτορες. Μερικές φορές, μάλιστα, είναι επιτακτική η ανάγκη γι' αυτή την επίβλεψη, καθώς οι φοιτητές, εξαιτίας του ηλεκτροκινητήρα του μονοθέσιου, έρχονται σε επαφή με υψηλές τάσεις ρεύματος, κάτι που σημαίνει πως ένα λάθος στον χειρισμό του μπορεί να αποβεί μοιραίο για τους ίδιους.
Μια τέτοια ομάδα αποτελεί, σύμφωνα με τον Αποστόλη Δεληζώνα, μοναδική ευκαιρία για έναν φοιτητή να ασχοληθεί με τον συναρπαστικό κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού στην Ελλάδα.
«Έρχεσαι σε επαφή με θέματα τα οποία εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να δεις στο πλαίσιο μιας σχολής. Να σου πω ένα απλό: δεν υπάρχει περίπτωση σε καμία σχολή ηλεκτρολόγων μηχανικών να ασχοληθεί φοιτητής με το να κατασκευάσει ένα κουτί μπαταριών για ένα αυτοκίνητο.
»Σίγουρα ένα πανεπιστήμιο και μια σχολή με 300 φοιτητές στο κάθε έτος δεν μπορεί να τους δώσει τη δυνατότητα να ασχοληθούν με κάτι τέτοιο. Η ομάδα βάζει καινούρια μέλη κάθε χρόνο και εμείς θέλουμε να προσελκύσουμε νέους φοιτητές που θέλουν να ασχοληθούν» εξηγεί.
Ωστόσο, το πιο συναρπαστικό κομμάτι έχει να κάνει με τα ταξίδια το καλοκαίρι και τις συμμετοχές στους αγώνες. Οι ίδιοι φεύγουν, περίπου, για έναν μήνα από την Ελλάδα και γυρνούν την Ευρώπη για τους διαγωνισμούς. Τα έξοδα των μετακινήσεων και των συμμετοχών καλύπτουν οι χορηγοί της ομάδας, καθώς θα ήταν πολύ δύσκολο να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους.
Το ίδιο συμβαίνει και με την κατασκευή του μονοθέσιου, η οποία είναι πολύ ακριβή. «Δεν μιλάμε για ένα αμάξι παραγωγής αλλά για ένα πρωτότυπο και έτσι πάνω στα έξοδα μπαίνουν και οι αποτυχίες που μπορεί να έχουμε».
Αυτό το καλοκαίρι η Aristurtle πρόκειται να συμμετάσχει σε δύο αγώνες της Formula Student, μεταξύ των οποίων και στον διάσημο αγώνα του Χόκενχαϊμ. Ο Αποστόλης είναι συνεπαρμένος με την ιδέα των διαγωνισμών.
«Είναι σαν ένα grand prix της Formula 1, μόνο που το ζεις μέσα από την πίστα αυτήν τη φορά. Έχεις την αγωνία να πάνε όλα καλά, το μονοθέσιο να είναι έτοιμο, το κεφάλι σου πάνω από το χρονόμετρο. Αυτά τα ταξίδια είναι η ανταμοιβή του καθενός για όσα έχει προσφέρει. Είναι κάτι το οποίο δεν μπορείς να το ζήσεις αλλιώς».
Πέραν, όμως, της εμπειρίας, η συμμετοχή και η διάκριση πολλές φορές στους αγώνες της διάσημης Formula Student μπορεί να τραβήξει τα βλέμματα μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών που προσεγγίζουν μέλη ομάδων τα οποία θεωρούν ικανά για να δουλέψουν για εκείνες.
«Υπάρχουν μέλη της ομάδας που τελείωσαν τις σπουδές τους και τώρα βρίσκονται σε μεγάλες βιομηχανίες της Γερμανίας. Αλλά παιδιά, μάλιστα, από ελληνικές ομάδες, δουλεύουν στο αγωνιστικό της Renault» καταλήγει ο Αποστόλης Δεληζώνας. «Ίσως μερικοί από μας να συνεχίσουμε να το ζούμε και μετά τη Formula Student. Ποιος ξέρει; Ίσως και στη Formula 1».
