Ο Yiakou μοιράζεται το ίδιο «Πάθος για Ζωή» με τη Renault
Με αφορμή τον φετινό συμβολικό αγώνα «Greece Race for the Cure», ο γνωστός Αθηναίος street artist Yiakou μιλάει στο LiFO.gr στέλνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας για το μέλλον.
Street artist, ποιητής, συγγραφέας και... φυσικοθεραπευτής, ο πολυτάλαντος κύριος Yiakou μεταμορφώνει με τον δικό του τρόπο το κέντρο της Αθήνας εδώ και χρόνια. Αυτήν τη φορά βρέθηκε στο Ζάππειο για να φιλοτεχνήσει σε live χρόνο ένα έργο με κεντρικό μήνυμα το «Passion for Life», σήμα κατατεθέν της Renault.
Το εν λόγω event έλαβε χώρα με αφορμή τον συμβολικό αγώνα «Greece Race for the Cure» (28-29/9), στον οποίο η Renault συμμετείχε ως βασικός χορηγός, έχοντας ως κύριο εκφραστή για την ενημέρωση, την πρόληψη και την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού, το νέο Twingo.
Πέρα από το ιδιαίτερα δημοφιλές –στο γυναικείο κοινό– γαλλικό μοντέλο, την παράσταση έκλεψε ο Yiakou, ο οποίος κατάφερε να αποδώσει με μοναδικό τρόπο το μήνυμα «Passion for Life» στον καμβά του και φυσικά δεν παρέλειψε να μας μιλήσει για τον ίδιο, την Αθήνα, τον έρωτα και φυσικά για τα μελλοντικά του σχέδια.
Εφόσον ζούμε την κάθε στιγμή, ζούμε και τη ζωή την ίδια. Αυτό λοιπόν είναι το πάθος για τη ζωή, να ζούμε την κάθε στιγμή!
— Καλησπέρα Yiakou! Πριν ξεκινήσουμε τη συνέντευξη, λύσε μου μια απορία. Από πού γνωριζόμαστε;
Καλησπέρα Δημήτρη! Ναι η αλήθεια είναι ότι όση ώρα ζωγραφίζω προσπαθώ να θυμηθώ και εγώ πού ακριβώς έχουμε συνυπάρξει. Μήπως σπούδασες Σκωτία;
— Ναι, ήμουν μέχρι το 2006, αλλά έχω να την επισκεφτώ από το 2007. Κάτι αρχίζω και θυμάμαι...
Μήπως ήξερες τον ...;
— Ναι, ρε φίλε! Έτσι εξηγείται, από εκεί γνωριζόμαστε, το σπίτι του ήταν ο ναός του Pro Evolution Soccer! Ατελείωτα ξενύχτια! Και θυμάμαι μία πτήση για Ελλάδα, η οποία παραλίγο να μην προσγειωθεί ποτέ...
Πωωω με γύρισες 12 χρόνια πίσω! Πραγματικά πόσο μικρός είναι ο κόσμος... Και πώς γλιτώσαμε τότε, άγιο είχαμε!
— Όντως! Ευκαιρία λοιπόν να σε γυρίσω ακόμη πιο πίσω. Πώς ξεκίνησες με το street art;
Η τέχνη η οποία υφίσταται στον δρόμο, στην ουσία παράγεται από τους φίλους, δηλαδή από την παρέα που μαζεύονται μερικοί και λένε «πάμε να δημιουργήσουμε με κάθε τρόπο». Κάπως έτσι και εγώ, από τις εποχές που πήγαινα ακόμη σχολείο (γυμνάσιο για την ακρίβεια) είχα μια παρέα με την οποία μας συνέδεαν κοινές αντιλήψεις. Βγήκαμε έξω και ξεκινήσαμε. Ε, στα 18 μου αυτό πήρε μία άλλη τροπή, πιο street art, με την έννοια ότι είδα κάποια πρότυπα, είδα κάποιες επιφάνειες στο κέντρο της Αθήνας που μου άρεσαν και συνέχισα να το δουλεύω μέχρι που το εξέλιξα με την ταυτότητα που μέχρι σήμερα είναι αναγνωρίσιμη, δηλαδή με τον ρομαντισμό, τα χρώματα του έρωτα, την αφαιρετικότητα.
— Όση ώρα είμαστε εδώ ακούγονται διάφορα τραγούδια από διπλανά περίπτερα. Θέλω να μου πεις κατά πόσο η μουσική και τα ακούσματα που είχες από μικρή ηλικία σε έχουν εμπνεύσει στη σταδιοδρομία σου;
Πολύ ωραία ερώτηση! Πιστεύω ότι αν δεν υπήρχε η μουσική, ο άνθρωπος δεν θα είχε εξελιχθεί στο επίπεδο που είναι σήμερα. Προσωπικά με βοηθάει πάρα πολύ και ειδικά όταν πρόκειται να γράψω ποίηση.
— Με τι είδους μουσική ξεκίνησες να εμπνέεσαι και να καταλαβαίνεις ότι μπορεί να σε βοηθήσει σε αυτό που κάνεις;
Κοίτα, τα ακούσματα που μου διέγειραν το μυαλό ήταν κάποια πιο συναισθηματικά τραγούδια στο hip-hop και κάποια πιο instrumental κομμάτια στη house μουσική σκηνή. Οπότε αυτά ήταν που μου ταξίδευαν το πνεύμα και μου έδιναν συναίσθημα για να δημιουργήσω.
— Λογικό μου ακούγεται, ειδικά αν σκεφτείς ότι στη δική μας γενιά το hip-hop ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με τα γκράφιτι και όλη αυτή την κουλτούρα.
Αυτό ακριβώς! Το hip-hop πάντα ήταν ένας από τους βασικούς πυρήνες του δρόμου και παρά το γεγονός ότι τώρα έχει γίνει, ας πούμε, πιο «εμπορικό», τότε υπήρχαν πιο συναισθηματικοί καλλιτέχνες που σε άγγιζαν με τρόπο μοναδικό.
— Τελικά τι σημαίνει Yiakou;
Λοιπόν επειδή γνωριζόμαστε από παλιά (σ.σ. γέλια), θα σου αποκαλύψω πως προέκυψε το Yiakou. Όταν στα 17-18 μου ξεκίνησα να ψάχνω ένα όνομα, ήθελα κάτι το οποίο να είναι μικρό και να θυμίζει μεγάλους καλλιτέχνες όπως για παράδειγμα ο Dali και ο Miro, οπότε θεώρησα ότι το Yiakou, που είναι ένα μικρό όνομα, ταυτίζεται με αυτό που εγώ θέλω να προβάλλω και να φτάσω, όπως τα είδωλα που είχα. Στην πορεία όμως κατάλαβα ότι οποιοδήποτε όνομα κι αν επέλεγα, έπρεπε να ταυτίζεται με το ύφος των έργων μου, οπότε στην ουσία ο Yiakou ταυτίζεται με τον συναισθηματισμό, τον ρομαντισμό, με τη γραφή και τη γραμμή που εγώ τονίζω.
— Σημαίνει και κάτι άλλο όμως; Κάποιος αναγραμματισμός ίσως;
Ναι σημαίνει και το γνωρίζεις άλλωστε (σ.σ. ξανά γέλια), ωστόσο δεν έχει νόημα να το αναλύσω, ειδικά από τη στιγμή που στο Yiakou γυρνάω όταν με φωνάζουν, ενώ στο άλλο όχι!
— Ήσουν πλήρως κατατοπιστικός, οπότε αλλάζω τελείως θέμα. Για την Αθήνα ποια είναι η γνώμη σου; Θεωρείς ότι με τα έργα σου προσπαθείς να της δώσεις λίγο χρώμα, μέσα στη γενικότερη «μαυρίλα» των τελευταίων ετών, η οποία πλανάται σαν επιπλέον νέφος πάνω από την πόλη;
Επειδή ζούμε σε πολύ διαφορετικές ταχύτητες σε σχέση με πριν από 10 χρόνια, δηλαδή με την προ smartphones εποχή, πλέον όλοι στον δρόμο όταν περπατάνε χαζεύουν στα κινητά και δεν παρατηρούν γύρω τους τι συμβαίνει, άρα πρέπει να υπάρχει και αντίστοιχα μεγάλη ταχύτητα στην εξέλιξη των πραγμάτων από εμάς τους δημιουργούς. Οπότε δεν μπορείς εκ των πραγμάτων να μένεις στάσιμος, πρέπει να παράγεις συνέχεια, πόσο μάλλον στην πόλη όπου υπάρχει όλη αυτή η οπτικοακουστική βαβούρα και το έντονο γκρίζο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι πρέπει να δείχνεις ότι ξεχωρίζεις και ότι είσαι συνεχώς παρών. Εάν δεν τα κάνεις αυτά, χάνεσαι στη συχνότητα του καυσαερίου και όχι μόνο με την έννοια της μόλυνσης, αλλά του γενικότερου γκρίζου που επικρατεί σε μία μεγαλούπολη.
— Θα συμφωνήσω απόλυτα και θα σε ρωτήσω για κάτι πιο αισιόδοξο. Η συνεργασία με τη Renault πως προέκυψε;
Νομίζω ότι ταυτιστήκαμε πάρα πολύ με το κομμάτι του συναισθηματισμού και της funky παιδικότητας που εκπέμπει, οπότε στο επίπεδο που εκπροσωπώ αυτήν τη στιγμή, το οποίο είναι λίγο πιο αφαιρετικό, πιο ταξιδιάρικο και δημιουργεί μια οικειότητα, πραγματικά χρειάστηκε ελάχιστος χρόνος για να σχεδιάσουμε αυτό το έργο και να πούμε ότι ταιριάζουμε και προχωράμε με αυτό.
— Θεωρείς ότι το μήνυμα «Πάθος για Ζωή», το οποίο αποτελεί την εταιρική υπογραφή της Renault, μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο να αντιμετωπίσει και να υπερνικήσει κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζει;
Ειλικρινά στο λέω, στην αρχή νόμιζα ότι ήταν δικό μου, τόσο μεγάλη ήταν η ταύτιση μου με αυτό! Μετά το είδα στο λογότυπο της Renault και μπορώ να πω με σιγουριά ότι θα έπρεπε να είναι μότο ζωής για όλους, γιατί πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή. Όπως αυτή που ζούμε τώρα, όπως πριν που ζωγράφιζα στον καμβά το «Passion for Life» ή όπως όταν βρεθήκαμε τυχαία εδώ μετά από 12 χρόνια σε διαφορετικούς ρόλους! Είναι όλα εξαιρετικά, οπότε εφόσον ζούμε την κάθε στιγμή, ζούμε και τη ζωή την ίδια. Αυτό λοιπόν είναι το πάθος για τη ζωή, να ζούμε την κάθε στιγμή!
— Μελλοντικά projects στα σκαριά; Πού θα δούμε τον Yiakou μετά το «Passion for Life»;
Έρχονται πολλά ταξίδια στο εξωτερικό, άλλωστε θέλω να θέσω ως έδρα μου τη Νέα Υόρκη! Επίσης η εξέλιξη θα είναι συνεχόμενη, μια μορφή μετάλλαξης μέσω προσωπικής απόρριψης. Είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί, αλλά είναι αυτό που λέμε το... «διαμάντι».
— Ωστόσο θα συνεχίσεις να είσαι αισιόδοξος στα έργα σου και να έχεις ως βάση σου τον έρωτα, μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία;
Ο έρωτας είναι μια πολύ ωραία ενέργεια για να λειτουργείς, οπότε δεν θα σταματήσει να αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο έμπνευσης.
— Θα σταθώ σε αυτό που αναφέρεις για να σε ρωτήσω αν είσαι ερωτευμένος αυτή την περίοδο.
Πάντα είμαι ερωτευμένος και όχι απαραίτητα όπως το εννοείς. Με τη δουλειά μου, με τον εαυτό μου, όχι όμως σαν νάρκισσος, αλλά με όλα όσα θέλω να κάνω στη ζωή μου! Για την ακρίβεια είμαι ερωτευμένος με την ίδια τη ζωή, γιατί είναι όμορφο να τη βλέπεις ωραία, αλλά και αν δεν είναι ωραία, έχει πάντα ένα αδύναμο σημείο με το οποίο μπορείς να αντιστρέψεις την κατάσταση. Γενικά μου αρέσει να νιώθω όμορφα μέσα μου, γιατί όταν είσαι ερωτευμένος νομίζω ότι έχεις έναν κήπο που έχει ανθίσει.
— Μιλώντας για ανθισμένους κήπους, ποιο είναι το αγαπημένο σου έργο; Κάποιο θα υπάρχει, το οποίο να ξεχωρίζεις έστω και λίγο παραπάνω από τα υπόλοιπα.
Ωχ, τώρα μου βάζεις δύσκολα. Αλλά μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι ο σύνδεσμος που έχω με την ποίηση και η «πρόκληση» να φτιάχνω stories κάθε μέρα με διάφορα ποιήματα δημιουργεί μια μοναδικότητα για το καθένα. Οπότε αν το πιο ταπεινό, το πιο μικρό ποιηματάκι με κάνει να αισθάνομαι όμορφα και να νιώθω ότι είναι μοναδικό, φαντάσου τότε τι συμβαίνει με τα πιο μεγάλα και δύσκολα έργα.
— Κλείνοντας, υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Επειδή μιλάμε για μηνύματα αισιοδοξίας, το κλειδί για όλους μας είναι το να προσπαθούμε συνέχεια να εξελισσόμαστε και να προσπαθούμε να νιώθουμε καλά με ό,τι κι αν κάνουμε. Αυτό σημαίνει ότι όταν δεν νιώθουμε ευχάριστα με κάτι, δεν χρειάζεται να το κάνουμε! Και παράλληλα, όταν μετακινείσαι και ψάχνεις οποιαδήποτε αλλαγή στο περιβάλλον γύρω σου, όλο αυτό είναι ένα ταξίδι και κάθε ταξίδι σου φέρνει κάτι νέο και αυτό το κάτι νέο είναι πάντα όμορφο. Οπότε είναι σημαντικό, όχι μόνο το να προσπαθούμε να βρούμε την αισιοδοξία, αλλά να ψάχνουμε και την αλλαγή, καθώς μόνο με αυτή θα φέρουμε κάτι καινούριο στη ζωή μας και αυτό τελικά είναι η εξέλιξη.
— Yiakou, σε ευχαριστούμε πολύ και μη σταματάς να δίνεις χρώμα στην πόλη!
Info:
Αυτή την Κυριακή 6 Οκτωβρίου από τις 18:00 και μετά, ο Yiakou σας περιμένει στο μπαρ «Επί της Δεξαμένης» για να ζωγραφίσει live σε ένα πάρτι γεμάτο χρώματα.
Renault Passion For Life