Δεν προλαβαίνετε να πάτε στη βιολογική λαϊκή; Αρκεί ένα τηλεφώνημα!

Δεν προλαβαίνετε να πάτε στη βιολογική λαϊκή; Αρκεί ένα τηλεφώνημα! Facebook Twitter
Το μόνο που έχω να κάνω είναι, αφού τα παραλάβω, να τα τακτοποιήσω στο ψυγείο ή στα καλάθια μου και να αρχίσω να προγραμματίζω τι θα μαγειρέψω με αυτά τις επόμενες έξι ημέρες, πριν παραλάβω το επόμενο καλάθι.
1

Να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Ή δύο… Ούτε κι εγώ προλαβαίνω πάντα να τρέχω στις βιολογικές αγορές της γειτονιάς μου. Ούτε τις Κυριακές να οδηγώ λίγο πιο μακριά, στα κτήματα των βιοκαλλιεργητών, στις εξοχές της Αττικής, στον Μαραθώνα, στον Κάλαμο ή στα Κιούρκα, για τα πιο φρέσκα λαχανικά. Βέβαια, κάθε φορά που πάω, ναι, περνάω καλά, γνωρίζω καινούργια λαχανικά (πρόπερσι πρωτογνώρισα τα φύλλα μουστάρδας, πέρσι πώς να καθαρίζω εύκολα ένα ρόδι, φέτος πώς να μαγειρεύω τα αντίδια, πόσο εύκολο είναι να φυτέψεις τα δικά σου γουλιά, πώς φυτεύουμε μαρούλια στο μπαλκόνι, πώς καθαρίζουμε τις ρέβες) και πάντα φεύγω με την πολύ ικανοποιητική αίσθηση ότι φροντίζω, ώστε το καθημερινό φαγητό της οικογένειάς μου να είναι φρέσκο και θρεπτικό. Περνάω καλά γιατί αισθάνομαι μέρος μιας κοινότητας, λέω και μια-δυο κουβέντες με τους γείτονές μου, τους «συνήθεις υπόπτους της περιοχής», όπως τους αποκαλώ χαϊδευτικά. Λένε καμιά συνταγή, λέω κι εγώ καμιά δική μου ιδέα, και ο παραγωγός μοιράζεται κι εκείνος τις γνώσεις του… Είναι ωραία φάση η βιολογική λαϊκή: φέρνει τον άνθρωπο της πόλης πιο κοντά στο χωράφι και του υπενθυμίζει αυτό που έλεγε ο Ιπποκράτης από αρχαιοτάτων χρόνων −και έχει αποδειχθεί πλέον και από τη σύγχρονη Ιατρική−, ότι ένα 80% των ανθρώπινων παθήσεων έχει σχέση με την ποιότητα της τροφής. Τρως καλά; Δεν αρρωσταίνεις. Απλό, αλλά όχι αυτονόητο ή εύκολο στις μέρες μας…

Για όλους αυτούς τους λόγους μου αρέσει να πηγαίνω στις λαϊκές αγορές: εμπνέομαι για τις μαγειρικές και τα γραψίματά μου και ολοένα και κάτι μαθαίνω. Κάποιες φορές όμως πρέπει να βρίσκομαι στη δουλειά ή στο σπίτι τις μεσημεριανές ώρες λειτουργίας και τις Κυριακές συνήθως κερδίζει το χουζούρι, με αποτέλεσμα συχνά να ξεμένω από λαχανικά. Αποφάσισα, λοιπόν, να έρχεται σ’ εμένα η βιολογική λαϊκή και να την επισκέπτομαι μόνο ευκαιριακά, για τυχόν επιπλέον προμήθειες και για την όμορφη εμπειρία!

Πόσο κοστίζουν; Δέκα ευρώ τα οκτώ με δέκα περίπου κιλά βιολογικά λαχανικά (ανάλογα με την εποχή και τι παράγει το κτήμα), φρεσκοκομμένα το ίδιο πρωί ή, το πολύ, αποβραδίς.

Πώς γίνεται αυτό; Πανεύκολα! Με ένα τηλεφώνημα, 9-10 κιλά φρεσκοκομμένων εποχικών λαχανικών καταφθάνουν σπίτι μου μέσα σε μια λευκή, υφασμάτινη και όχι πλαστική σακούλα (το «καλάθι») τη συμφωνημένη μέρα και ώρα της εβδομάδας. Το μόνο που έχω να κάνω είναι, αφού τα παραλάβω, να τα τακτοποιήσω στο ψυγείο ή στα καλάθια μου και να αρχίσω να προγραμματίζω τι θα μαγειρέψω με αυτά τις επόμενες έξι ημέρες, πριν παραλάβω το επόμενο καλάθι. Συνήθως, φτιάχνω αμέσως μια απλή χορτόσουπα και ένα κινέζικο ρύζι με ψιλοκομμένα, λίγα απ’ όλα, τα λαχανικά του καλαθιού. Τα υπόλοιπα μοιράζονται στις μέρες της εβδομάδας − φτάνουν και περισσεύουν βέβαια και για ζωμούς λαχανικών, για ριζότο και μακαρονάδες.

Τι περιέχει το καλάθι; Μια επαρκή ποσότητα απ’ ό,τι φυτρώνει την εκάστοτε εποχή για μια τετραμελή οικογένεια, όπως μια σακουλίτσα πατάτες, ένα μάτσο καρότα, 5-6 πράσα, φρέσκα κρεμμυδάκια, δυο-τρία σαλατικά, αντίδια γλυκά, ένα μπρόκολο, ένα ωραίο γουλί, ένα μάτσο παντζάρια (μικρούλικα και γλυκά!) με τα φύλλα τους, ένα κόκκινο σφιχτό λάχανο, ένα κιλό μικρά κολοκυθάκια, όμορφες ρέβες, χλωμά παστινάκια, πικάντικα ραπανάκια, άγρια πιπεράτη ρόκα, μαϊντανός και άνηθος…

Δεν προλαβαίνετε να πάτε στη βιολογική λαϊκή; Αρκεί ένα τηλεφώνημα! Facebook Twitter

Ο Θοδωρής Αρβανίτης, ο βιοκαλλιεργητής που εμπνεύστηκε το «Καλάθι του παραγωγού», μοιράζει αρκετά καλάθια κάθε εβδομάδα σε διαφορετικές περιοχές της Αθήνας. Πόσο κοστίζουν; Δέκα ευρώ τα οκτώ με δέκα περίπου κιλά βιολογικά λαχανικά (ανάλογα με την εποχή και τι παράγει το κτήμα), φρεσκοκομμένα το ίδιο πρωί ή, το πολύ, αποβραδίς.

Το «Καλάθι του παραγωγού» δεν είναι μόνο μια εύκολη λύση για να προμηθεύεσαι ολόφρεσκα βιολογικά λαχανικά ολοχρονίς, χωρίς να κουράζεσαι ή να σηκώνεις βάρη. Είναι και μία από τις πρακτικές που θα ακούμε ολοένα και περισσότερο στο μέλλον σχετικά με την προμήθεια φρέσκιας τροφής απευθείας από αγρότες της επιλογής μας, που εμπίπτει στον γενικό τίτλο «Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία».

Τι είναι η Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία (ΚΥΓΕΩ); Είναι η άμεση σύνδεση των καταναλωτών με τον καλλιεργητή, χωρίς μεσάζοντες. Για να το εξηγήσουμε: πέρασαν οι μέρες που ό,τι κι αν αγόραζες ήταν αγνό και θρεπτικό. Σήμερα, που η τροφή δεν είναι εγγυημένα καθαρή,ως ενημερωμένοι καταναλωτές που όλοι γινόμαστε σταδιακά και σταθερά, καλούμαστε να επιλέξουμε προσεκτικά από πού θα ψωνίσουμε (όχι με μόνο γνώμονα τη φθήνια, αλλά κυρίως την ποιότητα) και ποιον καλλιεργητή θα υποστηρίξουμε. Αν πιστεύετε ότι όντως ψηφίζουμε για το μέλλον της τροφής μας με το πιρούνι μας, τότε αγοράζοντας, για παράδειγμα, σε σταθερή βάση λαχανικά από έναν βιολογικό καλλιεργητή της επιλογής και της εμπιστοσύνης μας, τον ενισχύουμε να συνεχίσει το δύσκολο έργο του, χωρίς τις εύκολες λύσεις των φυτοφαρμάκων, αλλά καλλιεργώντας ήπια το χωράφι του, χωρίς να επιβαρύνει με χημικά την τροφή μας και τη Γη. Εκτός αυτού, σταδιακά μπορούμε να έρθουμε σε συνεννόηση με τον αγρότη που επιλέξαμε και να του ζητήσουμε να καλλιεργήσει και λαχανικά που εμείς επιθυμούμε (είτε είμαστε μεμονωμένοι καταναλωτές είτε υπεύθυνοι για τις προμήθειες της καντίνας μας ή της επαγγελματικής κουζίνας μας, όπως συνηθίζεται χρόνια τώρα στο εξωτερικό, ή απλώς μέλος μιας παρέας ή συλλογικότητας που προμηθεύεται μαζί τα τρόφιμά της). Με την πρακτική της Κοινωνικά Υποστηριζόμενης Γεωργίας γινόμαστε «μέτοχοι» σε ένα χωράφι και συνεργαζόμαστε με τον καλλιεργητή, χτίζοντας μια σχέση αμοιβαίας συνεργασίας με πολλά μελλοντικά οφέλη.

Ακούγεται περίεργο; Μια βόλτα στο Διαδίκτυο θα σας πείσει για την εξάπλωση της Κοινωνικά Υποστηριζόμενης Γεωργίας (που ξεκίνησε από την Ιαπωνία και την Ελβετία). Πλέον, η Νέα Υόρκη είναι από τις πρωτοπόρες πόλεις. Εκεί ονομάζεται CSA (Community Supported Agriculture), στην Αγγλία Organic Community Agriculture (OCA) και είναι συνδεδεμένη με το κίνημα των οργανικών ή βιολογικών τροφών, όπως τα ονομάζουμε εμείς, και στη Γαλλία Association pour le Maintient de l’ Agriculture Paysanne (AMAP), μια αρκετά πολιτικοποιημένη οργάνωση που κύριο στόχο της έχει τη διατήρηση της παραδοσιακής καλλιέργειας αλλά και μαγειρικής.

Αν, λοιπόν, κι εσείς είστε ένας από τους 200.000 κατοίκους/επισκέπτες των βιολογικών αγορών της Αθήνας που ακόμα στον «σκληρό δίσκο» τους είναι αποτυπωμένη η σοφία του Ιπποκράτη, η οποία έλεγε ότι «η τροφή είναι το φάρμακό σου και το φάρμακό σου η τροφή σου», δεν έχετε παρά να επιλέξετε τον καλλιεργητή που εμπιστεύεστε και να ξεκινήσετε μια σχέση που μόνο νοστιμιά και υγεία μπορεί να προσφέρει. Και να θυμάστε, βέβαια, το σημαντικότερο, ότι επιλέγοντας καθαρά και τίμια τρόφιμα, δίνουμε τη δυνατότητα στην αττική γη να συνεχίσει να παράγει νόστιμα φρούτα και λαχανικά για τους κατοίκους του όμορφου Λεκανοπεδίου της.

(Α, ναι, κι εμείς δεν χρειάζεται πια να ψάχνουμε και να κουβαλάμε φρέσκα λαχανικά στο σπίτι.)

Για το πρόγραμμα των Αγορών Βιοκαλλιεργητών στην Αθήνα δείτε το εδώ.

Για πληροφορίες σχετικά με το «Καλάθι του Παραγωγού» δείτε την ιστοσελίδα και για συνδρομητικές παραγγελίες με απευθείας παράδοση στον χώρο σας επικοινωνείτε με το Κτήμα Αρβανίτη στο τηλ.: 6945 263929.

1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Osteria Mamma 

Γεύση / Ένα νέο ιταλικό σερβίρει πιάτα που περιέχουν άγνωστες στην Αθήνα λέξεις

Θέλοντας να τιμήσει μια επιθυμία της μητέρας της, έπειτα από πολλά ταξίδια και γεύματα σε διαφορετικές ιταλικές πόλεις, η Ελένη Σαράντη ετοιμάζει στο Osteria Mamma πιάτα με μπόλικη comfort νοστιμιά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τα γλυκά των φετινών Χριστουγέννων 

Γεύση / Όλα τα νέα χριστουγεννιάτικα γλυκά σε μία λίστα

Τετράγωνοι κουραμπιέδες, κρητική αλλά και γαλλική βασιλόπιτα, πολλά προζυμένια πανετόνε: Σε αυτή τη λίστα δεν θα βρείτε τα κλασικά γλυκά της Αθήνας -τα ξέρετε ήδη- αλλά όλες τις φρέσκες ιδέες των τριτοκυματικών φούρνων και των πιο δημιουργικών ζαχαροπλαστών.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Γεύση / Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Ένα τοπόσημο της πόλης αλλάζει ριζικά, επενδύει σε μια dream team και σε ό,τι κλασικό, από το φαγητό και το ποτό μέχρι την αρχιτεκτονική του, ακόμα και τη μουσική του μερικές φορές, και περιμένει τη νέα γενιά Αθηναίων, ακόμα κι εκείνους που δεν το είχαν στο ραντάρ τους μέχρι τώρα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Γεύση / Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Μπορεί ένα εστιατόριο να είναι μια ιστορία πάθους, ταλέντου, απανωτών δυσκολιών και επιμονής; Φυσικά και μπορεί. Ο restaurateur Κώστας Πισιώτης αφηγείται την πορεία του μικρού εστιατορίου του Συντάγματος, λίγο πριν αυτό ξεκινήσει το νέο του κεφάλαιο. 
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Starata: Οι χωριάτικες πίτες των Εξαρχείων που μας έμαθε ένας σταρ σεφ

Γεύση / Starata: Οι χωριάτικες πίτες των Εξαρχείων που μας έμαθε ένας σταρ σεφ

Το πιο κλασικό ελληνικό πρωινό, η τυρόπιτα, φτιάχνεται και ψήνεται μπροστά μας σε ένα μικρό μαγαζί που συνεχίζει τη θεσσαλική παράδοση στην Αθήνα. Την πρότεινε ο Σωτήρης Κοντιζάς και τη δοκιμάσαμε.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ντρόμ(ι)σες: Ένα ξεχασμένο αρβανίτικο πιάτο και η ιστορία ενός απαγορευμένου έρωτα

Ηχητικά Άρθρα / Ντρόμ(ι)σες: Ένα ξεχασμένο αρβανίτικο πιάτο και η ιστορία ενός απαγορευμένου έρωτα

Φτιαγμένο με τα πιο απλά υλικά, αλεύρι, νερό και λάδι, συνδέθηκε, μαζί με την μπομπότα, με την Κατοχή. Ο M. Hulot περιγράφει τις αναμνήσεις που του φέρνει στο μυαλό αυτό το πολύ απλό «φαγητό των γιαγιάδων».
M. HULOT