Η Δέσποινα Γερουλάνου δεν έχει φύγει από την Ελευσίνα, δεν την εγκατέλειψε ποτέ

Αντίο Δέσποινα Facebook Twitter
Το μεγαλείο της Δέσποινας Γερουλάνου είναι το μοναδικό παράδειγμα προσφοράς ενός ανθρώπου παλιάς κοπής που συνόψισε την έννοια της αριστοκρατίας, της λεπτότητας, της ευγένειας, της δοτικότητας και της καλοσύνης. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΤΗΣ «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» υπάρχει μια σελίδα αφιερωμένη σε μια γυναίκα που ήταν και θα είναι για πάντα ένας μέρος της άυλης παρακαταθήκης της πόλης, τη Δέσποινα Γερουλάνου. Είναι το φως της παρουσίας της, το χαμόγελο και η βαθιά ανθρωπιά της, η πίστη της που αφήνουν ένα μοναδικό αποτύπωμα, κάτι το ανεπανάληπτο.

Οι απολογισμοί, ως είθισται, έχουν κέρδη και ζημίες, χάρες, λύπες, μικρά και μεγαλύτερα γεγονότα που αφήνουν μικρά ή μεγάλα σημάδια σε όσους εμπλέκονται στη διαδικασία των κοινών σχεδίων, ακόμα και των ανέφικτων οραμάτων αλλά και της καθημερινότητας, που σε περιπτώσεις όπως η διοργάνωση μιας πολιτιστικής πρωτεύουσας δεν είναι ποτέ ρουτίνα. Στον απολογισμό της Ελευσίνας υπάρχει αυτό το σημάδι, μελανό, βαθύ, απόλυτα τραυματικό, μια τεράστια απώλεια.

Η Δέσποινα ήταν ένα μεγάλο δώρο για την πόλη, για τη διοργάνωση και τους ανθρώπους γύρω της, με το βραχνό της γέλιο να αντηχεί διαλύοντας κάθε ανησυχία, κάθε δυσκολία. Αυτό ήταν το φυσικό, το μοναδικό και ανυπέρβλητο ταλέντο της: να κάνει να μοιάζουν όλα εύκολα και οι γύρω της να νιώθουν ασφαλείς.

Η Δέσποινα Γερουλάνου, ως πρόεδρος του Δ.Σ. της διοργάνωσης «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» έδωσε την ψυχή της σε αυτή την υπόθεση. «… Ήρθαμε, και ερχόμαστε, σε επαφή με πολλούς αξιόλογους ανθρώπους, όλοι δουλεύουμε νυχθημερόν, σαν σκυλιά, τα κάνουμε όλα, και λάντζα και διοίκηση. Αυτό που θα ήθελα να αλλάξει πρώτο είναι η εικόνα που έχει ο κόσμος για την Ελευσίνα… Πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξει, χρειάζεται περισσότερος χρόνος και ίσως περισσότεροι άνθρωποι για να γίνει αυτό, αλλά χάρη στη σχέση ζωής που έχουμε αποκτήσει με την πόλη έχουμε βάλει πείσμα όλα αυτά τα κτίρια που ξεκίνησαν να γίνονται, όλα όσα θα συμβούν να μείνουν στην πόλη και να αξιοποιηθούν ως παρακαταθήκη, συνεχίζοντας τη λειτουργία τους… Δεν μας ενδιαφέρει η φαντασμαγορία όσο το στοίχημα να βάλουμε την Ελευσίνα στον χάρτη, να την πάρουν χαμπάρι, να έχεις έναν λόγο να πας εκεί και έναν λόγο να επιστρέφεις ξανά και ξανά», είπε στη LiFO λίγο καιρό πριν φύγει από τη ζωή, στις 18 Απριλίου 2023, αφήνοντας τους ανθρώπους που έζησαν μαζί της την περιπέτεια της Ελευσίνας αληθινά συντετριμμένους, βωβούς και πολύ μόνους.

Αντίο Δέσποινα Facebook Twitter
Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός μου εξομολογήθηκε: «Δεν έχασα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου, έχασα το μπράτσο μου». Φωτ.: Προσωπικό αρχείο Μιχαήλ Μαρμαρινού

Η Δέσποινα ήταν ένα μεγάλο δώρο για την πόλη, για τη διοργάνωση και τους ανθρώπους γύρω της, με το βραχνό της γέλιο να αντηχεί διαλύοντας κάθε ανησυχία, κάθε δυσκολία. Αυτό ήταν το φυσικό, το μοναδικό και ανυπέρβλητο ταλέντο της: να κάνει να μοιάζουν όλα εύκολα και οι γύρω της να νιώθουν ασφαλείς. Το έπραττε σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, το έπραξε με αξιοθαύμαστη δύναμη και μέχρι το τέλος. Μπροστά στο στοίχημα, την πρόκληση, τον στόχο να αγαπήσουν και να φροντίσουν και οι άλλοι μια πόλη παρατημένη για δεκαετίες άφησε πίσω τον εαυτό της – άνθρωπο με λιγότερη εγωπάθεια και ναρκισσισμό δεν έχουμε συναντήσει ποτέ. Επέλεξε, παρά τα προβλήματα υγείας που είχε, να τρέξει τη ζωή σαν κούρσα ταχύτητας, μέχρι το τέλος, να την αρπάξει, αντί να παρακολουθεί να περνά αδιάφορα δίπλα της.

Το μεγαλείο της Δέσποινας Γερουλάνου είναι το μοναδικό παράδειγμα προσφοράς ενός ανθρώπου παλιάς κοπής που συνόψισε την έννοια της αριστοκρατίας, της λεπτότητας, της ευγένειας, της δοτικότητας και της καλοσύνης. Χωρίς εκείνη πολλά δεν θα τα είχαμε ζήσει, δει ή απολαύσει, πολλά δεν θα είχαν συμβεί, έτσι απλά. «Συνδύαζε, με έναν ιδιαίτερο δυναμισμό, τα δημιουργικά με τις άχαρες αποφάσεις της γραφειοκρατίας και κατάφερνε πάντα να αναδεικνύει με ευαισθησία τις λεπτές υφές των πραγμάτων. Η αύρα της και μια μετριοφροσύνη, που υπογράμμιζε όλες της τις πράξεις, θα συνεχίσει να μας συντροφεύει», λέει η Νανά Σπυροπούλου, διευθύνουσα σύμβουλος της «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα».

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός μου εξομολογήθηκε: «Δεν έχασα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου, έχασα το μπράτσο μου. Αυτή η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης αποκτά από σήμερα μια ιστορική μοναδικότητα: αφιερώνεται ολόψυχα, εκτός από μια πόλη, και σε έναν άνθρωπο. Θα το πω ακόμα μία φορά», λέει σκύβοντας επάνω στις φωτογραφίες της: «με τίποτα λιγότερο δεν μπορώ να συμβιβαστώ παρά με την ανάσταση». Αγαπητέ αναγνώστη, κάθε φορά που φτάνεις στην Ελευσίνα, κοίταξε ψηλά και σκέψου το μεγάλο Μυστήριο της Μνήμης. Η Δέσποινα Γερουλάνου δεν έχει φύγει από την πόλη, δεν την εγκατέλειψε ποτέ.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Δέσποινα Γερουλάνου

Οι Αθηναίοι / H Δέσποινα Γερουλάνου από την Αθήνα ως την Ελευσίνα: μια ζωή

Η πρόεδρος του Δ.Σ. της διοργάνωσης «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» και μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη μοιράζεται ιστορίες από τους σταθμούς της ζωής της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός μιλά για την τελετή λήξης της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Μία πολιτιστική πρωτεύουσα γίνεται για το μετά της»

Η Αργυρώ Μποζώνη συζητά με τον γενικό καλλιτεχνικό διευθυντή της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για την Ελευσίνα ως τόπο πολιτισμικών συναντήσεων και ιδεών, την επερχόμενη τελετή λήξης, την άυλη και υλική παρακαταθήκη που αφήνει η διοργάνωση στην πόλη.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Εκθέσεις Μάιος 2024

Πολιτισμός / Ένας Μάιος γεμάτος με σύγχρονη τέχνη στην Αθήνα

Το τρίτο μέρος του αφιερώματος του ΕΜΣΤ στις γυναίκες εικαστικούς, Jonathan Meese στην Bernier/Eliades, Θανάσης Τότσικας στη Rodeo, Ιωάννα Λημνιού στην Breeder και ό,τι άλλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι γκαλερί και οι χώροι τέχνης τον Μάιο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Σεξ, ερωτισμός, χλιδή και λάμψη: Ο πολυτάραχος κόσμος της Tamara de Lempicka

Εικαστικά / Ερωτισμός, χλιδή και λάμψη: Ο πολυτάραχος κόσμος της Tamara de Lempicka

Εκθέσεις, ένα μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ και τιμές-ρεκόρ σε δημοπρασίες φέρνουν στο προσκήνιο μία από τις γυναίκες με τη μεγαλύτερη καλλιτεχνική επιρροή στις αρχές του 20ού αιώνα
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Μαντάμ ντε Πομπαντούρ δεν ήταν μόνο η ερωμένη του βασιλιά

Εικαστικά / Η Μαντάμ ντε Πομπαντούρ δεν ήταν μόνο η ερωμένη του βασιλιά

Μια γυναίκα με εξουσία στην Αυλή των Βερσαλλιών, η οποία ήταν υπέρ των μεταρρυθμίσεων και του «φιλοσοφικού» κόμματος που υποστήριζε τον Διαφωτισμό, υπήρξε καλλιτέχνιδα και προστάτιδα των τεχνών. Ήταν όμως και λαομίσητη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο ζωηρόχρωμος, μυστηριώδης, πνευματικός κήπος της Ιωάννας Λημνιού

Εικαστικά / Η Ιωάννα Λημνιού μεταμορφώνει την γκαλερί The Breeder σε ιδεώδη κήπο

Στην πρώτη της ατομική έκθεση της που συζητιέται, μέσα από την πυκνή βλάστηση των έργων της αχνοφαίνεται και μια ελπίδα ότι αξίζουμε μια καλύτερη πραγματικότητα από αυτή που ζούμε στις ασφυκτικά φτιαγμένες πόλεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Εικαστικά / «Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Ανάμεσα σε εκατοντάδες έργα που υπαγορεύονται από τα «επείγοντα» της εποχής, το «Ξηρόμερο», η ελληνική συμμετοχή στην 60ή Μπιενάλε της Βενετίας, εστιάζει στην εντοπιότητα και λειτουργεί ως φόρος τιμής στα πανηγύρια της επαρχίας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους

Εικαστικά / Μια μεγάλη εικαστική έκθεση αφιερωμένη στο γυναικείο στήθος

Στη Βενετία και στο Palazzo Franchetti μια έκθεση αφηγείται την «περιπέτεια» ενός σημείου της γυναικείας ανατομίας που έχει κατανοηθεί και αναπαρασταθεί στην τέχνη, τη διαφήμιση, τη μόδα, σε όλους τους πολιτισμούς και τις παραδόσεις με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
NEWSROOM
Το λεπτεπίλεπτο έργο του Στρατή Ταυλαρίδη που το κατέστρεψε μια γάτα στη Σμύρνη 

Εικαστικά / Το λεπτεπίλεπτο έργο του Στρατή Ταυλαρίδη που το κατέστρεψε μια γάτα στη Σμύρνη 

Ο νεαρός εικαστικός εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μεσογειακή Μπιενάλε της Σμύρνης με ένα έργο για την ιστορία ενός παιδιού που έχει υποστεί ενδοοικογενειακή κακοποίηση, το οποίο καταστράφηκε από μια γάτα. Και δεν βρέθηκε κανείς να τη σταματήσει! 
M. HULOT
Έντεκα μουσικοσυνθέτες μάς καλούν να τους ξανα-ανακαλύψουμε

Εικαστικά / Έντεκα μουσικοσυνθέτες μάς καλούν να τους ξανα-ανακαλύψουμε

"Νομίζω ήρθε η ώρα ν' ακούσουμε..." - Το Ινστιτούτο Ελληνικής Μουσικής Κληρονομιάς, σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, επιχειρεί μια πρωτότυπη μουσειακή παρέμβαση στη μόνιμη έκθεση της Πινακοθήκης Γκίκα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΘΗΤΕΙΑ: Μια σημαντική έκθεση στη μνήμη του Στέλιου Φαϊτάκη

Εικαστικά / Επτά σύγχρονοι εικαστικοί εκθέτουν στη μνήμη του Στέλιου Φαϊτάκη

Η «συνάντηση» επτά σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών δημιουργών της γενιάς του ζωγράφου –κάποιοι είναι και προσωπικοί του φίλοι– στην γκαλερί Roma, με σκοπό την ανάδειξη μιας σειράς κοινών καταβολών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι

Εικαστικά / Στην Cantina Social συχνάζει ένα πολύχρωμο, «αντικοινωνικό» κουνέλι

Σε ένα διαχρονικά εναλλακτικό στέκι της Αθήνας, που έχει γράψει ιστορία με τα πάρτι και τα ξενύχτια του, επαναλειτουργεί πια ένα safe-house στο οποίο καλλιτέχνες θα μπορούν να μοιραστούν τις πιο σκοτεινές στιγμές τους, τις πιο προσωπικές τους εμπειρίες.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ