Πρώτον το ότι ξέρεις ακριβώς τι σου συμβαίνει το διατυπώνεις ξεκάθαρα, οπως και το ότι θες να γίνεσαι καλύτερη είναι στοιχείο δύναμης και δυναμικότητας.Δεύτερον, το να μην βαζουμε όρια είναι μία επιλογή που κάνουμε λόγω 1ος φόβου, ο οποίος είναι ο εξής : Αν είμαι ο πραγματικός μου εαυτος (δείξω δηλαδή τα όρια μου, τις ανάγκες μου, τι μαρεσει και τι όχι) οι άλλοι θα πάψουν να με αγαπούν. Οι άλλοι θα φύγουν. Η συμβουλή μου είναι λοιπόν : ΡΙΣΚΑΡΕ να απογοητεύσεις. ΡΙΣΚΑΡΕ να δυσαρεστήσεις. ΡΙΣΚΑΡΕ να χάσεις κόσμο. ΡΙΣΚΑΡΕ να λάβεις αντιδράσεις "ξινιλας" . Όσοι σε νοιάζονται θα νοιάζονται και τα όρια σου μαζί με εσένα. Όταν σταματήσεις να σε προδίδεις, ο εαυτος σου θα σε εμπιστευτεί περισσότερο γιατί θα υπερασπιζεσαι τις βαθύτερες ανάγκες του!!Για την ντροπαλοτητα, απλά αποδεξου το και όσο δυναμωνεις με τον τρόπο που σου είπα, θα φεύγει! Δεν χρειάζεται να είσαι ακραία δυναμική τύπου "δεν σηκώνω κουβέντα". Αυτές είναι και κομπλεξικες συμπεριφορές, μην τις ζηλεύεις. Μια απλή διατύπωση "αυτό δεν μου αρέσει", "δεν θέλω να έρθω", "όχι" ΑΡΚΕΙ. Όμορφα και φυσικά. Είναι φυσικό το να έχεις επιθυμίες! Έτσι είναι οι άνθρωποι. Αν σε καποιους σε κάνει αντιπαθητική αυτό τότε δεν είναι για σένα!