Tωρα να σου πω οτι ειμαι ακριβως στο ιδιο λουκι μαλλον δεν θα με πιστεψεις, η ουσια (η δικη μου τουλαχιστον) ειναι ότι όλα βγηκαν στην επιφανεια ξανα και με βιαιο τροπο θα ελεγα κατα την διαρκεια του λοκνταουν, πολυς χρονος μονος, πολυς χρονος να σκεφτεις, πολυς χρονος να ερθουν ολα τα θαμμενα συναισθηματα στην επιφανεια, πολυ χρονος ωστε το υποσυνειδητο να τρολλαρει το συνειδητο... σου ευχομαι να πανε ολα καλυτερα αλλα να ξερεις αναλογα με τη διαρκεια και την ενταση της σχεσης ενας χρονος μαλλον δεν ειναι αρκετος, για τη δικη μου περιπτωση (way too many years) απλα αποφασισα οτι τελικως ποτε δεν θα φυγουν ολα αυτα και απλα προσπαθω να προχωρησω