ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
13.6.2020 | 16:30

Ένας χρόνος

Έχει περάσει σχεδον ένας χρόνος από τοτε που χωρίσαμε και ειδικά το πρωτο εξάμηνο ήμουν πολυ Ασχημα ψυχολογικα καπως πηρα τα πάνω μου κι άρχισα πάλι να ειμαι καλα ..άρχισα να ξεχνιεμαι να μην το σκεφτομαι να έχει φύγει αυτός ο πόνος στο στομαχι..τις τελευταίες μερες αυτά καπως επιστρέφουν καπως αρχίζει να μου λειπει ξανά
6
 
 
 
 
σχόλια
Πάνω από χρόνο τα ίδια καθημερινά. Κανένα χαμόγελο, μόνιμη θλίψη, κλάμα, καμιά διάθεση για τίποτα. Να υπήρχε μία λύση να ξεχνιόταν ο χωρισμός.
Έτσι είναι αυτά.Εκεί που λές "άχ τί καλά που είμαι..." μετά ξαναπέφτεις.Μέχρι τη στιγμή που έρχεται χωρίς να το καταλάβεις και αναρωτιέσαι γιατί να πέσεις στα πατώματα,δεν άξιζε.Ο χρόνος ο καλύτερος γιατρός,αρκεί να μήν είναι μεγάλος,γιατί μας στερεί στιγμές.
Tωρα να σου πω οτι ειμαι ακριβως στο ιδιο λουκι μαλλον δεν θα με πιστεψεις, η ουσια (η δικη μου τουλαχιστον) ειναι ότι όλα βγηκαν στην επιφανεια ξανα και με βιαιο τροπο θα ελεγα κατα την διαρκεια του λοκνταουν, πολυς χρονος μονος, πολυς χρονος να σκεφτεις, πολυς χρονος να ερθουν ολα τα θαμμενα συναισθηματα στην επιφανεια, πολυ χρονος ωστε το υποσυνειδητο να τρολλαρει το συνειδητο... σου ευχομαι να πανε ολα καλυτερα αλλα να ξερεις αναλογα με τη διαρκεια και την ενταση της σχεσης ενας χρονος μαλλον δεν ειναι αρκετος, για τη δικη μου περιπτωση (way too many years) απλα αποφασισα οτι τελικως ποτε δεν θα φυγουν ολα αυτα και απλα προσπαθω να προχωρησω
Να ξερείς δεν ήταν ουτε εύκολο ουτε γρήγορο το να φτασω σε αυτή την φάση, όσο για τις εξαρσεις που λες δεν το είχα σκεφτεί έτσι άλλα διαβαζόντας τα λόγια σου κατάλαβα ότι είμαι σε μία "συνεχή έξαρση" για πάνω απο 2 μήνες τώρα. Προσπαθώ να προχωρήσω κάνοντας μικρά βήματα εμπρός αλλα όταν έρχεται αυτή η "εξαρση" μερικές φορές κάνω βήματα πίσω. Όσο βαθιά και να ήταν τα συναισθήματα μου η απόφαση του να τα αφήσω πισω (μεταφορικα αυτο γιατι επι της ουσίας τα πραγματικα συναισθήματα δεν πεθαίνουν οτέ) ήταν συνειδητά δική μου, σε κάθε βήμα μου λοιπόν θα είναι παντα μαζί μου, σε κάθε επιλογή μου , σε καθε τι μου γενικώς, απλά ελπίζω προχωροντας οτι καποια στιγμή θα τελειώσει ο πόνος (μερικές φορές μεχρι και φυσικός...)
Μετά από ένα χωρισμό στον οποίο έχουμε ακόμα έστω μια μικρή σπίθα συναισθημάτων το πρώτο 6μηνο είναι δύσκολο. Μόλις συμπληρωθεί χρόνος, ο εγκέφαλός μας υποσυνείδητα το εκλαμβάνει αυτό ως τον πρώτο χρόνο ζωντανού πένθους. Αυτή τη στιγμή κάνεις υποσυνείδητα έναν απολογισμό. Θα δεις πως μέσα στους επόμενους μήνες θα νιώθεις πολύ καλύτερα και θα είσαι έτοιμη για καινούρια γνωριμία!!! Αυτός ο χωρισμός θα σου αφήσει πιθανόν μια γλυκιά πίκρα, αλλά θα είναι μια δυνατή μάχη με τον εαυτό σου για τα καλύτερα που θα έρθουν!!! Καλή τύχη σου εύχομαι!!!
Sorry, αλλα τοτε εγω ειμαι εντελως αναισθητη.... Η περιοδος πενθους διηρκησε 2 εβδομαδες και 3 εβδομαδες τωρα κανω πλανα για το πως θα του κανω τη ζωη δυσκολη (ειμασταν παντρεμενοι 10 χρονια και πριν ειμασταν μαζι 3). Προς την εξομ : συνελθε!!!! Αν δεν εχεις υποχρεωσεις, βγες εξω, φλερταρε, κανε τρελες, πηγαινε μονη διακοπες! Κουνησου! Κανεις δεν αξιζει περισσοτερο απο τον υπεροχο εαυτο σου!!!!!
Scroll to top icon