Πολύ άσχημη και δύσκολη περίπτωση!!! Προφανώς έπασχε από κάποια ψυχική διαταραχή!!! Έχεις δίκιο που νιώθεις έτσι, γιατί στην πιο τρυφερή ηλικία που ένας αδερφός, μία αδερφή για μας είναι θείο δώρο, εσύ έχεις να θυμάσαι ένα μαρτύριο!!! Οι γονείς σου ίσως νιώθουν λίγο διαφορετικό από σένα, μιας και το μητρικό/πατρικό φίλτρο είναι πιο ισχυρό, αλλά θα ήταν λογικό να κρατάτε όλοι/ες μια επιφύλαξη!!! Ίσως θα πρέπει να το συζητήσετε οικογενειακώς όλο αυτό με κάποιον οικογενειακό σύμβουλο ψυχικής υγείας, για να κάνετε μια νέα αρχή και να απαλύνετε τον πόνο που έχετε βιώσει!!! Από εκεί και πέρα, μπορείς να επιλέξεις να είσαι αμέτοχη/ος στη διαδικασία προσέγγισης!!! Δικαίωμά σου!!! Καλή δύναμη!!!