ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η μετάνοια δεν είναι μια λέξη και σίγουρα όταν δεν υπάρχουν πράξεις επανόρθωσης τότε τα πράγματα είναι δύσκολα.Πολλοί ίσως πουν ότι δεν είναι ωραία αυτή η στάση μεταξύ αδερφών κτλ, αλλά από την άλλη καμία συγγένεια δεν μπορεί να αποτελεί συγχωροχαρτι για όλες τις συμπεριφορές που βιωσαμε, ειδικά στην παιδική μας ηλικία που είμαστε ιδιαιτέρως ευάλωτοι. Είμαι κατά της ειδικής μεταχείρισης, πιστευω ότι καμιά φορά το αίμα γίνεται νερό και ότι επιτέλους πρέπει να πάψει ο κοινωνικός περίγυρος να φορτώνει ενοχές τους ανθρώπους που υπέστησαν κακοποιητικες συμπεριφορές ή να ζητάει ανωτερότητα. Παράλληλα, υποστηρίζω ότι πρέπει να βρίσκουμε μηχανισμούς να ξεπερνάμε καταστάσεις αν αυτο είναι εφικτό και να μη γεμίζουμε τον εαυτό μας πικρία για το δικό μας καλό και μάντεψε, αυτό δεν χρειάζεται Απαραίτητα συγχωρεση του άλλου. Ίσως αρκεί να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας, να τον αγκαλιάσουμε και να επιλέξουμε ποιοι θέλουμε να είμαστε κι όχι να αφηνομαστε να είμαστε τα ψυχικά μας τραύματα. Ελπίζω να είσαι καλά. :)

Πολύ άσχημη και δύσκολη περίπτωση!!! Προφανώς έπασχε από κάποια ψυχική διαταραχή!!! Έχεις δίκιο που νιώθεις έτσι, γιατί στην πιο τρυφερή ηλικία που ένας αδερφός, μία αδερφή για μας είναι θείο δώρο, εσύ έχεις να θυμάσαι ένα μαρτύριο!!! Οι γονείς σου ίσως νιώθουν λίγο διαφορετικό από σένα, μιας και το μητρικό/πατρικό φίλτρο είναι πιο ισχυρό, αλλά θα ήταν λογικό να κρατάτε όλοι/ες μια επιφύλαξη!!! Ίσως θα πρέπει να το συζητήσετε οικογενειακώς όλο αυτό με κάποιον οικογενειακό σύμβουλο ψυχικής υγείας, για να κάνετε μια νέα αρχή και να απαλύνετε τον πόνο που έχετε βιώσει!!! Από εκεί και πέρα, μπορείς να επιλέξεις να είσαι αμέτοχη/ος στη διαδικασία προσέγγισης!!! Δικαίωμά σου!!! Καλή δύναμη!!!