Μόνη μου είμαι και γω και έχω τη μαμά μου. Δεν έχω κανέναν να με νοιάζεται ουσιαστικά. Δεν σημαίνει πως είμαι ή είναι κολλημένη πάνω μου/της. Μια χαρά μιλάμε, γελάμε, κλαίμε,ψωνίζουμε. Πολλές φορές βγαίνω και έξω μόνη μου και είμαι 34. Δηλαδή πού είναι το κακό; Προτιμάς να είσαι όλο μέσα στο σπίτι; Τι φοβάσαι; Φοβάσαι τη κριτική των άλλων; Δεν είπαμε όταν παντρευτείς να μένεις με τη μαμά, γιατί όντως αυτό είναι για μένα ακραίο.