ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόνη μου είμαι και γω και έχω τη μαμά μου. Δεν έχω κανέναν να με νοιάζεται ουσιαστικά. Δεν σημαίνει πως είμαι ή είναι κολλημένη πάνω μου/της. Μια χαρά μιλάμε, γελάμε, κλαίμε,ψωνίζουμε. Πολλές φορές βγαίνω και έξω μόνη μου και είμαι 34. Δηλαδή πού είναι το κακό; Προτιμάς να είσαι όλο μέσα στο σπίτι; Τι φοβάσαι; Φοβάσαι τη κριτική των άλλων; Δεν είπαμε όταν παντρευτείς να μένεις με τη μαμά, γιατί όντως αυτό είναι για μένα ακραίο.

Το αρθρο που ειπα οτι θα βαλω,διαβασε το και μετα αναθεωρησε για ολα αυτα που μας γραφεις.Δικο σου:"Πάρε τη μάνα σου αγκαλιά, όσο ακόμα προλαβαίνεις... Όσο ακόμα, είναι εδώ...Έλα να σου πω πότε ακριβώς θα νιώσεις πως το κλάμα που έριξες για ανούσιους έρωτες, για ανθρωπάρια που έπαιξαν με την καλοσύνη σου ήταν τελικά χωρίς λόγο.Όταν βιώσεις τον πόνο για τον γονιό σου που τον βλέπεις να κείτεται ανήμπορος σε ένα κρεββάτι ενός άχαρου νοσοκομείου που βρωμάει θάνατο.Τις στιγμές εκείνες σαν ταινία θα περάσουν από το μυαλό σου, όλες οι στιγμές που αρνήθηκες το ενδιαφέρον της μάνας σου, που σε περίμενε ξενυχτώντας σε μια καρέκλα μόνο να δει πως έφτασες σπίτι και είσαι καλά.Την ειρωνεία στις κουβέντες σου, όταν την πλήγωνες λέγοντας της να μην ανακατεύεται στη ζωή σου, γιατί ξέρεις τι κάνεις.Σκατά ήξερες.Όταν οι επίδοξοι μνηστήρες σου έφευγαν προς αναζήτηση καινούργιας Πηνελόπης στη μάνα σου έτρεχες και έκλαιγες σαν μικρό παιδί.Κι εκείνη σου άνοιγε την αγκαλιά της και σε έκλεινε μέσα με στοργή κι έκλαιγε πιο πολύ από εσένα.Και όταν εκείνη πόναγε θυμάσαι;Εσύ βιαζόσουν γιατί είχες ραντεβού για καφέ.Ίσως γιατί νομίζεις σαν και εμένα, πως η μάνα σου θα είναι πάντα εκεί.Και δίναμε απλόχερα την αδιαφορία μας. Ντρεπόσουν και εσύ να την πας μια βόλτα; Εγώ να δεις. Αναβολή στην αναβολή.Και κοίτα που εκείνη άφηνε τα πάντα όλα να σε πάει στη παιδική χαρά.Μήπως ξεχνάς πως πάντα ήταν παρούσα ακόμα και πίσω από την κουΐντα της τόσο ανεξάρτητης ζωής σου;Πνοή σου έδωσε θυμάσαι; Ή μήπως τώρα έτσι όπως την κοιτάς με θολωμένα μάτια από το κλάμα ντρέπεσαι;Προλαβαίνεις. Πιάστης το χέρι και δωστης ένα φιλί στο μέτωπο.Μη ζητήσεις καμία συγγνώμη. Ξέρει η μάνα. Δεν θέλει συγγνώμη γιατί αν τη ρωτήσεις δεν την πλήγωσες ποτέ.Πήγαινε και δωστης ένα φιλί και ένα σε αγαπώ.Κάντο τώρα που έχεις την ευκαιρία. Κάντο και για εξιλέωση εκείνων που δεν πρόλαβαν.(από την Ιωάννα Νικολαντωνάκη)",πηγή: loveletters.gr

Βγες κι εσυ μια βολτα ακομα κι αν ειναι με τη μαμα σου.Θα σου παραθεσω ενα αρθρο πιο κατω,διαβασε το για να δεις αν εχει μεγαλυτερη σημασια τελικα το θαψιμο και τα αρνητικα σχολια των αλλων,φιλων/πρωην απο εσενα την ιδια και απο αυτο που εσυ νιωθεις οταν βγαινεις με τη μαμα σου.Θα σου ελεγα να ξεκολλησεις απο το τι θα πουν οι αλλοι.Σιγα.Στην παρουσα φαση εισαι και μονη σου και το να βγεις με τη μαμα σου ειναι μια πολυ ωραια ευκαιρια να ξεχαστεις απο ολα αυτα που περασες τον τελευταιο χρονο.Και μονη σου να αρχισεις να βγαινεις.Μην κολλας στα σχολια των αλλων,ποτέ δεν θα ακουσεις κατι το θετικο οσο τελεια κι αν εισαι για αυτους,παντα θα εχουν κατι να πουν.Ξεκολλα λιγο και δες ποιες ειναι για σενα οι διαθεσιμες επιλογες ωστε να προχωρησεις.Γιατι αυτο πρεπει να κανεις και να μην χαλιεσαι.Βγες με τη μαμα σου και μονη σου αφου μπορεις και ξεκινα να στεκεσαι ξανα στα ποδια σου.Θα σου παρει λιγο χρονο αλλα πρεπει να προχωρησεις γιατι απο οτι βλεπεις ολοι οι αλλοι αυτοι που σχολιαζουν,φιλοι/πρωην ολοι ειναι μια χαρα και εσυ εχεις βαλει πλερεζες.

Γιατί βλέπεις μόνο 2 καταστάσεις;