Μπράβο στην υπομονή σου! Άλλες θα είχαν φύγει τρέχοντας απο τα πρωτα συμπτώματα και όμως εσυ έμεινες βράχος δίπλα του. Αρα τον αγαπησες και τον αγαπάς ακόμη για να επιμενεις μετα απο τα τοσα που μας περιεγραψες να τον φροντίζεις να προσπαθείς όσο γίνεται μήπως καλυτερεύσει. Να πω μια γνώμη? Δεν είμαι ειδικός δεν είμαι ψυχολογος, δεν θελω να εκληφθεί η γνώμη μου ως τετοια. Απλα είχα παρόμοια ιστορία γνωστής μου κύριας που ο γιος της είχε ακριβώς μη σου πω πανομοιότυπα συμπτώματα με τα όσα εγραψες. Βέβαια η κάθε περιπτωση ειναι διαφορετική και φυσικά την πρωτη γνώμη έχει ο γιατρος. Όλοι νόμιζαν οτι ειναι διπολική και τελικά ήταν σχιζοφρένεια. Απλα το γράφω γιατί καμια φορά ανακατεύονται τα συμπτώματα και δεν ξέρεις, θελω να πω κρύβεται κάτω απο αλλά συμπτώματα. Βέβαια οι γιατροί που τον βλέπουν τον άντρα σου θα ξέρουν, δεν αμφιβάλλω γιαυτό δεν το λέω οτι λένε λάθος, αλίμονο. Αλλά αν είναι αυτό τελικά? Θελω να πω οι ψυχικές ασθένειες δεν οριοθετούνται επακριβώς, καποιες υποβόσκουν μεσα σε άλλες. Βέβαια θα ήθελα να ρωτησω αυτό ξαφνικα του προκλήθηκε? Δηλ ξύπνησε ενα πρωι και ηταν έτσι? Και μετα χειροτέρεψε? Υπαρχουν κάποια ιδρύματα που φροντίζουν ατομα τετοια, το λέω στην περιπτωση που γίνει μη συνεργάσιμος και δεν παιρνει καθόλου φάρμακα. Ήθελα ακομα να σου πω αν δεν το εχεις σκεφτεί ηδη οτι κινδυνευεις. Θελω να πω ενόσω τον επισκέπτεσαι να πάθει μια έξαρση και να σου επιτεθεί / το οτιδήποτε. Γιαυτό να προσεχεις, δεν ξέρεις ποτέ πως λειτουργουν τέτοιοι ασθενείς. Με προσοχή και κατανόηση ναι. Εύχομαι να βρεις την άκρη και την ηρεμία στη ζωη σου. Μακάρι να ξαναγίνει όπως ηταν, λίγο δύσκολο αλλά ποτέ δεν ξέρεις, εσω επανέρχονται απο χρόνια σε κώμα. Να σαι καλα και να προσεχεις και κουράγιο καο δυναμη εύχομαι!