Λοιπον ταυτιζομαι απολυτα με οσα γραφεις εξ.Ακριβως ιδια φαση,ακριβως ιδιοι γονεις,ακριβως ιδια τοξικοτητα,ακριβως εγω να προσπαθω να βρω τι φταιει εκει στα 18 μου και να προσπαθω να απεμπλακω απο ολα αυτα που με εθλιβαν,δεν ενιωθα ο εαυτος μου.Αρχισα συνεδριες με ψυχολογο στα 18 διχως φαρμακευτικη αγωγη και πιστεψε με τα ξεπερασα.Ολα.Αν μπορω να το γραψω ναι το λεω,ολα ακομη και τα οδυνηρα και μελανα σημεια εκεινης της καθημερινοτητας.Και εφτασα στο σημειο να το αποδεχτω το τοτε παρελθον μου και να προχωρησω και τους συγχωρεσα,πιστεψε με ,γιατι οπως γραφει η Αριαδνη παραπανω,μα γιατι να τους συγχωρεσεις,θα τους συγχωρεσεις με τον τροπο σου οπως θες εσυ και οπως νιωθεις,βαζοντας γεγονοτα και ανθρωπους στη θεση που πρεπει.Γιατι αλλιως δεν προχωρας.Οσο επεμενα στη μη συγχωρεση κρατουσα μεσα μου μια θλιψη για ολα αυτα που δεν εζησα και εφυγαν ναι και για ολα τα ασχημα που γιατι τα εζησα αφου δεν αξιζα τετοια συμπεριφορα,και κρατουσα μεσα μου πολλη οργη,μισος,να φανταστεις ξεσπουσα σε ατομα που ηθελαν να με βοηθουσαν,ξεσπουσα στον εαυτο μου,και ημουν οργισμενη με ολα αυτα,και παραλληλα αλλες ωρες ημουν τερμα τερμα απομακρη.Μονο οταν τα τοποθετησα τα γεγονοτα μεσα μου και αυτους που τα προκαλεσαν τους γονεις/συγγενεις κλπ και τους συγχωρεσα,μονο τοτε ελευθερωθηκα απο ολα αυτα τα ασχημα συναισθηματα και μπορεσα ελευθερη να δω τη δικη μου ζωη περα απο αυτα,που ναι με κρατουσαν πισω και με ολη αυτη την αρνητικοτητα αν θες δε με αφηναν και να ηρεμησω και να προχωρησω.Φυσικα εννοειται και τους συγχωρεσα αθορυβα,δε ζητησα το λογο γιατι εκαναν οτι εκαναν γιατι σε μια συζητηση τοτε που επιχειρησα να κανω μαζι τους καταλαβα οτι δεν θα με καταλαβαιναν ποτε,για αυτους η απαντηση ηταν "εμεις σου δωσαμε μονο αγαπη".Μετα οταν ολα ξεκαθαρισαν πλεον μεσα μου μπορεσα να δω τη ζωη με τα δικα μου ματια,να κανω πραγματα για μενα,να πιστεψω σε μενα και ναι να ξαναβρω εμενα που ειχα χαθει μεσα σε ολα αυτα.Για μενα η συγχωρεση ή ακομα και η τοποθετηση στη σωστη θεση γεγονοτων και ανθρωπων ειναι κομβικο σημειο για να προχωρησεις.Διαβασε και το υπεροχο αρθρο και πηγαινε σε εναν ψυχολογο να τα ξεκαθαρισεις και κυριως να αρχισεις να ζεις οπως σου αρεσει μακρια απο ολα αυτα που σε θλιβουν."Αφήνοντας πίσω την ενοχοποίηση προς τους γονείς, επιλέγουμε τη ζωή που θέλουμε να ζήσουμε" (https://www.sinaisthisi.gr/articles/personality/68-afinontas-piso-tin-enoxopoiisi-pros-tous-goneis-epilegoume-ti-zoi-pou-theloume-na-zisoume.html )