Έκανες πολύ καλά που εξωτερίκευσες τα συναισθήματά σου και δεν τα άφησες να σαπίσουν μέσα σου. Το θέμα όμως είναι πως πρέπει να είσαι ρεαλίστρια με τον εαυτό σου και να μη κυνηγάς καταστάσεις που απλά δεν εξελίσσονται. Αν ένιωθε τα ίδια πράματα με σένα, θα ήταν δίπλα σου και όχι μακριά σου. Θεωρώ ότι η ζωή προχωρά, ότι ναι μεν τα ανεκπλήρωτα και τα πλατωνικά πονάνε πολύ, γιατί απλά δεν εκπληρώνονται και μας θλίβουν. Αν στη πορεία σου βρεθεί κάποιος άνθρωπος που αισθάνεσαι μια έλξη, θεωρώ πως πρέπει να δώσεις μια ευκαιρία. Μπορεί να είναι αξιόλογος. Αν κάποιος πραγματικά μας θέλει, θα έρθει. Δεν θα είναι απών και φάντασμα, εκτός πια αν συμβαίνει κάτι που εμποδίζεται από άσχημες καταστάσεις. Δεν μιλάει όμως για να ξέρουμε και εμείς, οπότε φταίει. Σε πολλά πράματα θα μείνουν οι απορίες δυστυχώς για δύσκολες περιπτώσεις, τα αναπάντητα, τα κενά και τα γιατί που φέρνουν δάκρυα στα μάτια...