ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την πρώτη φορά που με είχε κοιτάξει, ειχα νιώσει αμέσως την καρδιά και το στομάχι μου να αντιδρούν, σαν να ήταν έτοιμα να βγουν από το σώμα μου. Δεν ήξερα καν το όνομα του τότε. Πολύ συχνά κλείνω τα μάτια και ξαναζω εκείνες τις στιγμές που κοιτιομασταν, που ήμουν στον ίδιο χώρο μαζί του, που άκουγα τη φωνή του,που άγγιζα το πρόσωπο του. Πέθαινα για ένα του βλεμμα. Και τι δε θα έδινα να τον ξαναέβλεπα...Ήθελα πολύ να τον φιλήσω, τόσο πολύ... Δυστυχώς δε θα τον ξαναδώ ποτέ μου, εκτός αν η ζωή τον φέρει κάποτε ξανά μπροστά μου. Είμαι πολύ ερωτευμενη μαζί του, από την πρώτη στιγμή που τον είδα και κοιταχτηκαμε στα μάτια, δεν ξέρω πώς την πάτησα έτσι. Του είχα πει τι ένιωθα, με πολύ φόβο και άγχος, το είπα όμως, δεν ήθελα να είμαι δειλή. Προφανώς δεν ένιωθε και εκείνος το ίδιο. Το άφησε ασχολίαστο. Ίσως πάλι να το είπα πολύ αργά. Δεν ξέρω αν κατάλαβε ποτέ το πώς ένιωθα μέσα στην ψυχή μου για εκείνον. Όχι ότι έχει και καμιά σημασία. Τώρα... περαστικά μου. Για ένα γαλανομάτικο αερικόΥγ. Με φλερτάρουν αρκετοί, άλλοι θέλουν κάτι χαλαρό άλλοι σχέση κτλ, όμως δε θέλω κανέναν. Έχει περάσει ένας χρόνος και όμως σκέφτομαι ακόμη αυτόν. Δε με βλέπω να προχωρώ σύντομα με κάποιον... Να ανησυχήσω?