Με συγχωρείς, αλλά σε όλο αυτό που περιγράφεις οι πατεράδες τι ρόλο είχαν και έχουν? Του θεατή ή του περαστικού? Δλδ και σε αυτή την περίπτωση πιστεύεις πως φταίνε αποκλειστικά μόνο οι γυναίκες για τον τρόπο που μεγαλώνουν και διαμορφώνουν την προσωπικότητα τους τα παιδιά και κυρίως τα αγόρια? Ας γελάσω.... Μήπως, λέω μήπως ,οι αλήτες που παρουσιάζεις, υπήρξαν παιδιά που κάποιες από τις πολλές εικόνες στο σπιτικό τους, ήταν αυτές της ενδοοικογενειακής βίας? Να βλέπει έναν πατέρα να ασκεί λεκτική ή/και σωματική βία στην μητέρα? Να βλέπει έναν πατέρα "άντρα πολλά βαρύ" που να του πιπιλάει το μυαλό, μόνος ή και με συγγενείς και φίλους, πως αυτός θα γίνει ο "γ*μ*ιας της γειτονιάς" σαν αυτούς και καμία γυναίκα δε θα του λέει όχι και να γελάνε όλοι μαζί? Που αν κάποιος τολμήσει να πει το αντίθετο, ακόμα και η γυναίκα του, τον αρχίζει στις "παναγίες"? Χμμμμ, μήπως, λέω μήπως, να εμβαθύνεις τις σκέψεις σου και να προβληματιστείς, ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν ένα παιδί να γίνει βίαιο, μέχρι και επικίνδυνο για μία κοινωνία? Φταίει αποκλειστικά η μητέρα του, επειδή το παραχάιδεψε? Επειδή το έλουζε με αγάπη και του έκανε όλα τα χατίρια? Αυτό σε κάνει βίαιο και δυνητικά επικίνδυνο ως ενήλικα? Κακομαθημένο και απαιτητικό μπορεί, βίαιο λίγο δύσκολο. Εκτός εάν το παιδί βλέπει τον πατέρα του να "αγαπάει" την μητέρα του με σωματική ή / και λεκτική βία. Εκεί είναι πολύ πιθανό το παιδί να πάρει το λάθος μήνυμα πως "η αγάπη πονάει" και να το εφαρμόζει στην ενήλικη ζωή του. Άρα, μήπως ο υπαίτιος αυτής της κατάστασης δεν είναι αποκλειστικά "οι μανάδες", αλλά και "οι πατεράδες".