Σε καταλαβαίνω απόλυτα επειδή ένα διάστημα έβγαινα με έναν άνδρα, του οποίου η μητρική δεν ήταν τ' αγγλικά ούτε και έκανε ποτέ τον κόπο να τα μάθει τόσο καλά, μιας και η ειδικότητά του δεν απαιτούσε άπταιστο επίπεδο. Ενώ φαινόταν ότι μπορεί και να τα βρίσκαμε, το γλωσσικό εμπόδιο με ξενέρωνε απ' την αρχή και πιστεύω ότι θα κατέληγε να μ' εκνευρίζει αργότερα. Όπως κι εσύ, έπρεπε να κατεβαίνω αρκετά επίπεδα στ' αγγλικά (αυτό που λένε "dumb down your English") για να γίνομαι κατανοητή και αυτό, φαντάσου, σε μια επικοινωνία που ήταν πιο περί ανέμων και υδάτων. Επίσης, θα ήταν πρόβλημα γιατί εκείνος δεν θα μπορούσε να με ακολουθήσει στις παρέες μου, οι οποίες πάλι είχαν την αγγλική ως lingua franca, ενώ οι δικές του ήταν σχεδόν αποκλειστικά από συμπατριώτες του. Έπρεπε να το αφήσουμε μετά από 2 ραντεβού γιατί καταλάβαμε ότι δεν θα μπορούσαμε ποτέ να συζητήσουμε για πιο ουσιώδη πράγματα στην πορεία. Πώς να το κάνουμε, θέλουμε το μπλα-μπλα για να δέσουμε με τον άλλον. Εδώ μπορεί να τύχει να βρεις συμπατριώτη να μιλάτε τα ελληνικά φαρσί, και τελικά να διαφανεί ότι είναι σα να μιλάτε άλλη γλώσσα ο καθένας, επειδή εκπέμπετε σε διαφορετικό μήκος κύματος, έχετε εντελώς άλλες αντιλήψεις και διαφορετικό επίπεδο σαν άνθρωποι. Αυτό, όμως, δεν θα το ανακαλύπτατε τόσο γρήγορα αν είχατε και το επιπλέον γλωσσικό εμπόδιο να σας βασανίζει από την αρχή και να έπρεπε να επενδύσετε χρόνο για να το ξεπεράσετε. Γι' αυτό και καλύτερα να χωρίσεις μ' εκείνον. Αν πιστεύεις ότι εκείνος πάλι δεν θα καταλάβει την αιτία χωρισμού σας προφορικά (παίρνοντάς το πολύ προσωπικά), στην τελική του γράφεις ένα e-mail, το οποίο μπορεί να κατανοήσει καλύτερα μεταφράζοντάς το και χωνεύοντας το περιεχόμενο. Στην ουσία θα του πεις ότι η δυσκολία στη συνεννόηση απ' τα πρώτα κιόλας στάδια της σχέσης δημιουργεί και στους δυο σας αχρείαστο φορτίο και άγχος και ότι αυτό δυστυχώς είναι αντικειμενικό εμπόδιο στο να χτίσουν δύο άνθρωποι μια πιο ουσιαστική σχέση.