Πλοκ στο πλοκ και ξεχαστήκαμε, δεν πλακωθήκαμε μα κοιμηθήκαμε. Η άμμος που μας δέχτηκε ευωδίαζε γιασεμί και ροδάνθη αμφίβια μύρα. Οι πόρτες δεν τρίζουν πια, τα παράθυρα σφάλισαν και το αγιάζι δεν περνάει από μέσα μα αγκαλιάζει τα τείχη. Δεν περιγράφω άλλο και δεν θα ξανασχολιάσω. Σας αγάπησα όλους. Καλή σας τύχη. Δρυς.