ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριστήκαμε σε κοινή παρέα,και για αρκετό καιρό το κλίμα μεταξύ μας ήταν φιλικό.Μετά από μερικούς μήνες,άρχισα να καταλαβαίνω ότι ενδιαφερόταν για μένα,μέχρι που μου μίλησε ευθέως και μου είπε ότι θέλει να είμαστε μαζί.Εγώ δέν ήθελα,και με ευγενικό τρόπο απέρριψα την πρόταση του.Το δέχθηκε πολύ φυσιολογικά και χαλαρά,συμφωνήσαμε ότι δέν υπάρχει κανένα πρόβλημα,και ότι θα συνεχίσουμε τη σχέση μας σε καθαρά φιλικό επίπεδο.Εγώ,περίπου δύο μήνες μετά,γνώρισα ένα παιδί και κάναμε σχέση.Από εκείνη τη στιγμή,η συμπεριφορά του πρώτου,διαφοροποιήθηκε ώς ένα βαθμό,με την έννοια ότι έγινε πιό μαγκωμένος και συγκρατημένος απέναντι μου(έχω παρατηρήσει μάλιστα ότι κάποιες φορές αποφεύγει να διασταυρωθούν τα βλέμματα μας)και ειδικά όταν είμαι με το αγόρι μου.Έχω καταλάβει πού μπορεί να οφείλεται αυτό,παρ'όλα αυτά όμως δέν έδειξε με κανένα τρόπο και ποτέ,ότι θέλει να διακόψουμε κάθε επαφή και να κόψουμε και την "καλημέρα" κατά το κοινώς λεγόμενο.Αντιθέτως,και μιλούσαμε όταν βρισκόμασταν με τους κοινούς φίλους αλλά και στα social,και αραιά και πού και στο τηλέφωνο,και πολλές φορές με δική του πρωτοβουλία.Εχθές,συνέβη το εξής περιστατικό,και πραγματικά μετά από αυτό πάω να τρελαθώ.Συγκεκριμένα,επειδή έχω καταλάβει ότι είναι στο ψάξιμο και είναι δεκτικός για γνωριμία,τον πήρα τηλέφωνο για να του πώ κάτι που πίστευα ότι θα τον ενδιέφερε:Έχω μία συμφοιτήτρια με την οποία είμαστε και πολύ καλές φίλες,και επειδή είναι και εκείνη στο ίδιο mood,του είπα ότι θα ήταν ωραία φάση να βγούμε,εγώ με το αγόρι μου και εκείνος και η φίλη μου, ώστε να γνωριστούν οι δυό τους.Πρίν από λίγες μέρες,μίλησα πρώτα στη φίλη μου γι'αυτό το θέμα,η κοπέλα το δέχθηκε μιά χαρά και πολύ χαλαρά,και μου έδωσε το ok να μιλήσω και σε εκείνον.Επίσης,επειδή ήθελα να είμαι ξεκάθαρη απέναντι της,της είπα για το ότι το παιδί αυτό είχε εκδηλώσει στο παρελθόν ενδιαφέρον για μένα,και μου είπε ότι δέν έχει πρόβλημα.Άσχετα με το ότι δέν προχώρησε η κατάσταση μεταξύ μας,εγώ τον συμπαθώ πολύ και θεωρώ ότι είναι αξιόλογο παιδί,την ίδια και ακόμα καλύτερη άποψη έχω και για τη φίλη μου(η οποία εκτός από όλα τα άλλα είναι και πολύ εμφανίσιμη κοπέλα)οπότε έκανα μία κίνηση να τους φέρω κοντά και ό,τι γίνει.Μόλις του το είπα,ποιός είδε το Θεό και δέν τον φοβήθηκε βρε παιδιά!Νευρίασε,μου είπε ότι δέν πάω καλά,ότι είμαι στην κοσμάρα μου,ότι δέν έχω ενσυναίσθηση,μου έκλεισε το τηλέφωνο και αμέσως μετά με μπλόκαρε στα social!Άν ήθελε να αρνηθεί,θα μπορούσε να το κάνει με κόσμιο τρόπο,δέν του έβαλα τη θηλιά στο λαιμό.Αντ'αυτού,μόνο που δέν με έβρισε.Πρίν από 3 μέρες βγήκαμε με τους φίλους μας,και όλα ήταν πολύ φυσιολογικά μεταξύ μας.Μιλούσαμε,γελάσαμε,διασκεδάσαμε με την ψυχή μας,και όταν μάλιστα εκείνος με το αγόρι μου άρχισαν να μιλάνε λίγο περισσότερο,αυτό μου άρεσε γιατί θα πρέπει να σπάσει ο πάγος κάποια στιγμή.Δέν ξέρω πού να αποδώσω λοιπόν αυτή τη συμπεριφορά εκ μέρους του,την οποία καλύτερα να μήν χαρακτηρίσω γιατί θα κοπεί η εξομολόγηση.Πήγα να κάνω ένα καλό και βρήκα το μπελά μου,κάπως έτσι.Από εχθές,νιώθω μούδιασμα και θυμό παράλληλα.Δέν θα υπολογίσω ούτε τους κοινούς μας φίλους ούτε τίποτα,και θέλω να καταφέρω να τον έχω χ....σμένο όποτε ξαναβρεθούμε.Μετά από αυτό που έκανε,θέλω να είναι σάν να μήν υπάρχει για μένα!