Συμφωνώ και με τους 2! (τώρα που το γράφω δηλαδή είστε 2)

Παλιά στα 49 θεωρούνταν πως είσαι "γεράκος".

Που λέει και εκείνο το παλιό του Ζαμπέτα:

Όταν έφτανες πενήντα
την παλιά την εποχή
Σου φωνάζαν όλοι γέρο
άντε και καλή ψυχή
Τώρα όμως στα πενήντα
είσαι άπιαστο πουλί
Έχεις πείρα στην αγάπη
έχεις τέχνη στο φιλί

Ο πενηντάρης, ο πενηντάρης
είναι ένας νέος της εποχής
Κυκλοφοράει σαν εικοσάρης,
κι είναι ωραίος σαν εραστής

Το όριο ζωής έφτασε περίπου στα 90. Δηλαδή αν δεν καπνίζεις/πίνεις (και κάθε κατάχρηση όπως π.χ φαγητό, κ.α) και αθλείσαι και ακολουθείς γενικά έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής, φτάνεις άνετα τα 90. Πριν 50 χρόνια ήταν 78-80, πριν 100 ήταν 70. Το θέμα είναι πόσο ποιοτικά ζεις αν θέλετε τη γνώμη μου, όχι πόσα χρόνια ζεις. Π.χ αν κάποιος φτάσει τα 100 αλλά ζει μία δυστυχισμένη ζωή, ποιο το νόημα; Αλλά ναι, στα 49 δε σε λες και "πρώτα γεράματα". Ξέρω πόσους κυρίους, συγγενείς, γνωστούς των γονιών μου που είναι σε αυτή την ηλικία και που στα 50 έκαναν τεράστιες στροφές στη ζωή, από νέες δουλειές, από νέες σχέσεις, από ταξίδια σε άλλες χώρες, ακόμα και extreme sport. Ενέργεια να έχεις και η ηλικία ένας αριθμός είναι μόνο. (ελπίζω το τελευταίο να μη το παρεξηγήσει κανείς/καμιά, το γράφω για το συγκεκριμένο σχόλιο.)