Πέντε χρόνια, μιλάμε για μισή δεκαετία, είναι πάρα πολλά για να τα περάσεις σπουδάζοντας κάτι που ξέρεις απ' την αρχή ότι δεν θα σου αποφέρει τίποτα. Πρόκειται για προπτυχιακές σπουδές που θα σου δεσμεύσουν πολύ χρόνο και θα πρέπει να πάρεις πολλά μαθήματα επιλογής. Θα σου είναι τόσο ψυχοφθόρο, σε σημείο που στο τελευταίο σου εξάμηνο θα βρεθείς στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού και θα προτιμήσεις να βάλεις μπουρλότο τα περασμένα 4,5 χρόνια, γιατί δεν θα σου έχουν μείνει αντοχές για το πτυχίο. Δεν είναι τόσο θέμα ηλικίας όσο αποθεμάτων ενέργειας. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται τώρα το να τελειώσεις πενταετείς σπουδές σε κάτι που δεν σου ταιριάζει ούτε σε ενδιαφέρει, πόσω μάλλων στο καπάκι να μεταβείς σε δεύτερη σχολή. Τώρα που έχεις περίσσια ενέργεια και ενθουσιασμό, εκμεταλεύσου το για να μπεις στη σχολή που σ' ενδιαφέρει και κοίτα να κάνεις ίσως Erasmus μέσω αυτής, μιας και θα ήθελες να φύγεις στο εξωτερικό αργότερα. Μάζεψε ό,τι δυνάμεις έχεις και δώσε την τρίτη φορά. Και κάτι τελευταίο: από τη μια καλά κάνεις κι ακολουθείς τις δεξιότητες και τα ταλέντα σου στην επιλογή σχολής, κι από την άλλη κοίτα μην εμμείνεις μόνο σ' αυτό και καταλήξεις με το πτυχίο στο χέρι μεν, με την ανεργία στο τσεπάκι δε. Ακολούθα όχι μόνο την καρδιά σου, αλλά και το χρήμα. Καλύτερα ν' αποφοιτήσεις με ένα "Καλώς" στην Πληροφορική, στα Χρηματοοικονομικά ή στη Μηχανική παρά με "Άριστα" στο Διεθνές Πλέξιμο Καλαθιών ή στην Ψυχολογία Καταπιεσμένων Εντόμων.