Η απάντησή σου περιέχει μεταξύ άλλων τις εξής φράσεις: ''Όμορφα περνάς. Φτώχεια, βόλτες στην πόλη, διάβασμα... ταπί και ψύχραιμος. Τα πλούτη εξάλλου δεν φέρνουν την ευτυχία. Τί να το κάνεις το αμάξι. Άσε που μπορεί να τρακάρεις, να τραυματιστείς ή να πεθάνεις. ''
''Αυτός ο τρόπος ζωής διακρίνω ότι σου ταιριάζει, οπότε τί να την κάνεις την παρέα και γιατί να νοιώθεις λύπη''.
Αν αυτά που λες για τα πλούτη και τα αμάξια και το ''όμορφα περνάς'' που γράφεις και μετά ξεκινάς να απαριθμήσεις τα ''καλά'' που έχει ο άνθρωπος στον οποίο γράφεις ότι περνάει όμορφα και ξεκινάς από τη φτώχεια του, αλλά κατά τ' άλλα λες πως το σχόλιό σου δεν περιέχει ειρωνεία και ακατάσχετη κοροϊδία στα μούτρα του άλλου, τότε τι να πω, πάω πάσο.
Ίσως το λάθος μου είναι ότι θεωρώ a priori τους ανθρώπους έξυπνους και με ικανότητα αντίληψης ακόμα κι αν είναι είρωνες ή υβριστές.
Ίσως κάποιοι να έχουν περιορισμένη ικανότητα αντίληψης και να μην καταλαβαίνουν πότε προσβάλλουν και πότε ειρωνεύονται, είτε χοντροκομμένα είτε συγκαλυμμένα.
Να ξέρεις πάντως ότι η μεγαλύτερη χυδαιότητα είναι η μη παραδοχή της ειρωνείας ή της προσβολής από κάποιον που το πράττει αυτό.
Για την ανικανότητα αντίληψης ως προς το πού είναι τα όρια δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Ο κόσμος βρίθει από ανόητους. Δεν ενοχλούν κιόλας κι είναι και πολύ συμπαθητικοί.
Το πρόβλημα δημιουργείται από αυτούς που παριστάνουν τους ανόητους.
Η υπουλότητα δηλητηριάζει τον κόσμο.
Έτσι απλώς μια σκέψη αφήνω.
Καμία ζωή δεν θεωρώ ως άξια ειρωνείας και γελοιοποίησης, άρα ούτε κι αυτή που περιγράφω.
Τα σχόλια αυτών που υπαινικτικά την κρίνουν ως άξια ειρωνείας και γελοιοποίησης χωρίς να την ζουν, αυτά τα θεωρώ άξια ειρωνείας και γελοιοποίησης.
Είπαμε, εκτός αν όσοι σχολιάζουν κατά αυτόν τον τρόπο εμπίπτουν στην κατηγορία των ανθρώπων στην οποία αναφέρθηκα λεπτομερώς παραπάνω.
Αν δε σφυρίξει ο coach τη λήξη, δε συμβαίνει. Όσα κεφαλαία γράμματα κι αν γράφονται για υποτιθέμενη έμφαση.