Δεν νομίζω να μην σέβεται τα ενδιαφέροντα του άλλου. Έχω προσωπική πείρα και ο φανατισμός ειδικα με το ποδόσφαιρο είναι κάτι σαν αρρώστια που έχει προέκταση στην ζωη του ζευγαριού.
Γενικά εξομολογουμενη είμαι μαζί σου... οποιοδήποτε είδος πορωσης σε ακραίο σημείο δείχνει άνθρωπο χωρίς ισορροπία γιατί θα μπορούσε να αγαπάει, να υποστηρίζει κάτι, κάποιες φορές ναι να ξεφύγει αλλά αυτό που περιγράφεις ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΟΤΕ. Τα πέρασα είναι αρρώστια και η προτεραιότητα του θα είναι πάντα αυτή. Είναι και εκνευριστικό και αγχωτικό.
Προσωπικά οταν ξεκινάω μια νέα γνωριμία αν αντιληφθώ ή μου πει/δείξει κάτι αντίστοιχο καποιος αυτος είναι ένας σοβαρός λογος να τον απορρίψω.