που εκνευρίζομαι με το κόλλημα των ανδρών με το ποδόσφαιρο; Είναι ένας μήνας που συγκατοικήσαμε,και άρχισαν αυτοί οι ρημαδιασμένοι αγώνες,και έχει ανατραπεί ό,τι ωραίο ζούσαμε μέχρι τώρα.Κάθε προσωπική μας στιγμή μπαίνει στο pause τις ώρες που έχει αγώνα.Του μιλάω και ούτε που το καταλαβαίνει λόγω της πλήρους απορρόφησης του όταν βλέπει αγώνα.Μέχρι και κατά μέτωπον ερωτική επίθεση του έκανα,κι εκεί που ανταποκρθηκε,μόλις άκουσε τη φωνή του εκφωνητή να δυναμώνει,έκανε λίγο πιό πέρα το κεφάλι του για να δεί τη φάση! Δέν έχω πρόβλημα να βγώ με τις φίλες μου,δέν με περιορίζει σε τίποτα,απλά τρελαίνομαι με το κόλλημα του.Με καλοπιάνει και μου λέει να δείξω κατανόηση επειδή του αρέσει πολύ,κι εγώ ώρες-ώρες τον λυπάμαι... Το ήξερα ότι είναι ποδοσφαιρόφιλος,είναι άλλο όμως να το ζείς αυτό το πράγμα στη συγκατοίκηση.Τόσα άλλα ωραία αθλήματα υπάρχουν,και απορώ γενικώς που υπάρχει τέτοιο ενδιαφέρον για ένα άθλημα που ο ένας κλωτσάει μιά μπάλα στον άλλο.Τα νεύρα μου!