Βασικά συμφιλιώνεσαι με τον εαυτό σου και με αυτά που έχεις πετύχει · έτσι την παλεύεις. Δηλαδή, μαθαίνεις να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο.
Αυτό, δεν είναι το ίδιο με το να παραμυθιάζεις τον εαυτό σου ότι είσαι ακόμα 20 όπως γράφεις. Επειδή, έρχεται αργά ή γρήγορα η πραγματικότητα και σε προσγειώνει ανώμαλα.
Η θετική σκέψη όμως που γράφω στην αρχή, είναι για κεκτημένα που ήδη έχεις πετύχει στη ζωή σου προσωπικά και αφορούν γεγονότα.
Κατά τα υπόλοιπα, γνωρίζω ότι τα θέματα τραυλισμού και κοινωνικού άγχους είναι αλληλένδετα, αλλά θεραπεύσιμα.

Σχολιάζει ο/η
Scroll to top icon