Πέρασα απο τέσσερα στρατόπεδα πεζικού κατά την διάρκεια της θητείας μου, ευτυχώς όταν οι περισσότεροι άτυχοι πήγαν Έβρο με έστειλαν σε νησί.Τις αυτοκτονίες τις μαθαίνεις πάντα απο μονιμάδες η κάτοικους της περιοχής που σιγά σιγά γίνεσαι φίλος.Μέχρι και στα νησιά αυτοκτονούν, ο καθένας για τον λόγο του, που στην φυλακή αυτή ο λόγος αυτός γίνεται πιό σπουδαίος απο το κάθε τι στο κεφάλι σου.Ευτυχώς άντεξα το 12μηνο ενώ είχα μεγάλη κόντρα με εναν ανώτερο γιατί έλεγα τα μυστικά του στρατοπέδου στους νέους και κάποιος χαζός νέος που πίστευε οτι θα είχε καλύτερη μεταχείρηση με έδωσε.Οι φαντάροι πρέπει να έχουν αλληλεγγύη και αυτό να το λέτε σε όλους όσους πάνε, μόνο έτσι ξεπερνάς την βαρεμάρα και την δυσκολία του στρατού με αλληλεγγύη και φιλία, δεν υπάρχει νέος και παλιός πλέον.Απο εκεί και πέρα θα ήταν καλό να ήταν πιο εύκολη η απαλλαγή για άπειρους λόγους εκτός του ότι είσαι με το ζόρι αντιρησσίας και αυτό το άτυχο παιδί σήμερα να ζούσε.Ψυχολογικά τέστ στην αστυνομία όπως και στον στρατό γίνονται τύπου περιμένουν εκατό άτομα στην ουρά, σου μιλάει πέντε λεπτά ένας ειδικευόμενος ιατρός μάλλον ψυχολόγος και εσύ τι να πείς;Ναι είμαι καλά λές και περνάς.Μην την ψάχνετε αν υπήρχαν σωστά ψυχολογικά τέστ η αστυνομία και ο στρατός θα ήταν χωρίς προσωπικό τώρα.
