Πάντως ομολογώ ότι πέρα από το μέγεθος της υποκρισίας αυτό που με εντυπωσίασε είναι η ανωτερότητα του Αντετοκούνμπο. Να έχεις μεγαλώσει κυνηγημένος από το σύστημα, να σου έχουν στερήσει το δικαίωμα σε μια πατρίδα κ όμως τη στιγμή που θα μπορούσες να "παρελάσεις" με το ύφος του νικητή να παραμένεις σεμνός, να τιμάς τη χώρα που μεγάλωσες κ να έχεις το σθένος να σταθείς απέναντι σε αυτό το πολιτικό σύστημα με χαμόγελο, ευγένεια κ χωρίς να τους γυρνάς τη πλάτη γεμάτος πικρία κ θυμό. Θαυμάζω ειλικρινά την ψυχραιμία και το ήθος του.